H ενεργειακή μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα αυξήσει τη ζήτηση για συγκεκριμένα μέταλλα τα επόμενα χρόνια, αναφέρει πρόσφατο report της Wood Mackenzie.

Σε πρόσφατη έκθεσή τους οι αναλυτές της εταιρείας ανέφεραν πως η αύξηση της χρήσης φωτοβολταϊκών για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων θα οδηγήσει σε παράλληλη αύξηση της ζήτησης για αλουμίνιο, χαλκό και του ψευδάργυρο. Αναλυτικά η έκθεση προβλέπει:

Αλουμίνιο

Το βασικό σενάριο της Wood Mackenzie υπολογίζει πως μέχρι το τέλος του αιώνα η θερμοκρασία θα έχει αυξηθεί κατά 2,8 με 3 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα.

Σε αυτήν την περίπτωση η ζήτηση για αλουμίνιο από τον τομέα των φωτοβολταϊκών θα αυξηθεί από 2,4 εκατ. τόνους το 2020 σε 4,6 εκατ τόνους το 2040. 

Εάν, όμως, η αύξηση της θερμοκρασίας περιοριστεί μεταξύ 1,5 και 2 βαθμούς Κελσίου, οι αναλυτές υπολόγισαν πως η ζήτηση θα έχει αυξηθεί μεταξύ 8,5 εκατ. και 10 εκατ. τόνους ετησίως μέχρι το 2040.

Αν επιτευχθεί αύξηση της θερμοκρασίας μόλις 1,5 βαθμού Κελσίου αυτό θα σημαίνει πως η ζήτηση του τομέα φωτοβολταϊκών θα έχει αυξηθεί από το 3% της παγκόσμιας παραγωγής αλουμινίου το 2020, στο 12,6%.

Χαλκός

Η ζήτηση για χαλκό, ο οποίος μεταξύ άλλων χρησιμοποιείται στην καλωδίωση των φωτοβολταϊκών, αναμένεται να επιδείξει αύξηση βάσει των αναλύσεων της Wood Mackenzie.

Σύμφωνα με το βασικό σενάριο της εταιρείας, η ζήτηση για χαλκό από τον τομέα φωτοβολταϊκών θα αυξηθεί από 0,4 εκατ. τόνους το 2020 σε 0,7 εκατ. τόνους το 2040. 

Εάν υπάρξει αύξηση της θερμοκρασίας της τάξης των 2 βαθμών Κελσίου, η ζήτηση για χαλκό θα έχει αυξηθεί στους 1,3 εκατ. τόνους μέχρι το 2040.

Αν η αύξηση περιοριστεί στον 1,5 βαθμό Κελσίου, ο τομέας θα καταναλώνει 1,6 εκατ. τόνους χαλκού ετησίως μέχρι το 2040.

Ψευδάργυρος

Οι αναλυτές, σύμφωνα με το πρακτορείο CNBC, υπογράμμισαν πως μόνο ο ψευδάργυρος θα προσφέρει μακροπρόθεσμη αντοχή στη διάβρωση.

Προς το παρόν, καταναλώνονται 0,4 εκατ. τόνοι ψευδαργύρου παγκοσμίως για την κατασκευή φωτοβολταϊκών.

Εάν η αύξηση της θερμοκρασίας περιοριστεί μεταξύ 2,8 και 3 βαθμών Κελσίου μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, το ποσοστό αυτό θα έχει αυξηθεί στα 0,8 εκατ. τόνους ετησίως μέχρι το 2040.

Αν περιοριστεί σε 2 βαθμούς Κελσίου, θα υπάρχει αύξηση της ζήτησης στα 1,7 εκατ. τόνους ετησίως, ενώ σε αντίστοιχη περίπτωση περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου, η ζήτηση θα έχει αγγίξει τα 2,1 εκατ. τόνους ετησίως μέχρι το 2040.

Οι υπολογισμοί της Wood Mackenzie επικεντρώθηκαν μόνο στη ζήτηση του τομέα των φωτοβολταϊκών και δε συμπεριλαμβάνουν άλλες βιομηχανίες.