Η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη συγκίνησε συγγενείς και φίλους στην επιμνημόσυνη δέηση για τον πατέρα της, τον «ξανθό» του ελληνικού αθλητισμού, εκφωνώντας τον επικήδειο.
Η Ελένη-Θεοδώρα Ιωαννίδη είπε με τρεμάμενη φωνή «κοουτσάρα μου, θα σου πω κάτι: το παιχνίδι δεν τελείωσε, πήρες απλά ένα τάιμ άουτ, για να το συνεχίσεις στα ουράνια γήπεδα».
Ο επικήδειος από την κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη
«Δεν είμαι μόνη μου. Εδώ είμαστε όλοι για να σου φωνάξουμε πόσο πολύ σε αγαπάμε και τι θα σημαίνεις πάντα για την οικογένειά σου, για το μπάσκετ, για τον αθλητισμό, για όλη την Ελλάδα. Έφυγες νωρίς και ένδοξα, μπαμπά! Έφυγες με γενναιότητα, όπως έκανες σε όλη σου τη ζωή. Στάθηκες στις επάλξεις, πολέμαγες σαν θηρίο, δεν φοβόσουνα κανέναν και τίποτα. Και τώρα που σε αποχαιρετάμε, πάλι αγέρωχο σε βλέπω μπροστά μου.
Θρηνούμε που σε χάσαμε, μα χαιρόμαστε γιατί ζήσαμε μαζί σου, βαδίσαμε στις στράτες που μας χάραξες, ακολουθούσαμε τις οδηγίες που μας έδινες. Κοουτσάρα μου, θα σου πω κάτι: το παιχνίδι δεν τελείωσε, πήρες απλά ένα τάιμ άουτ, για να το συνεχίσεις στα ουράνια γήπεδα.
Ένα τραγούδι της αγαπημένης σου Μαρινέλλας λέει “καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχει δρόμοι”. Εσύ, μπαμπά μου, τους βρήκες αυτούς τους δρόμους».
Ο επικήδειος του δημοσιογράφου, Δημήτρη Καρύδα
Μετά την κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, τον λόγο πήρε ο στενός του φίλος, δημοσιογράφος Δημήτρης Καρύδας που συγκίνησε επίσης κατά τον επικήδειο.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Ο Γιάννης είχε και ταλέντο και τόλμη. Μπορεί να του έλειπει λίγο η τύχη, αλλά δεν πειράζει. Άφησε πίσω του μια μεγάλη κληρονομιά στο μπάσκετ. Αλλά πάνω από όλα, άφησε μια σπουδαία οικογένεια.
Την Γιούλα που ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή να του κρατά το χέρι. Όχι στις νίκες. Γιατί όπως έλεγε ο «ξανθός» οι νίκες έχουν πολλούς πατέρες, οι ήττες ήταν ορφανές. Εκείνες τις ορφανές νύχτες της ήττας η Γιούλα ήταν δίπλα του. Και στάθηκε δίπλα του μέχρι την τελευταία στιγμή.
Και κάποτε μου είπε ”θα άλλαζα όλα τα πρωταθλήματα για ένα παιδί”. Και το παιδί ήρθε. Η Ελένη – Θεοδώρα. Της έδωσε το όνομα της λατρεμένης μητέρας του και δεύτερο όνομα Θεοδώρα. Θεού, δώρο! Ήταν ένα δώρο Θεού.
Θα συνεχίσουν το έργο του, θα μας τον θυμίζουν πάντα. Νομίζω όμως ότι ο Γιάννης γεννήθηκε, μεγάλωσε και έφυγε και ήταν πλασμένος για ένα πράγμα. Για κάτι που είναι λίγοι σε αυτή τη ζωή. Να μείνει αθάνατος».
