Η αγορά αργύρου στο Λονδίνο βιώνει μια από τις πιο έντονες περιόδους αναταραχής των τελευταίων δεκαετιών, καθώς μια ιστορική «συμπίεση» short θέσεων (short squeeze) εκτόξευσε τις τιμές πάνω από τα 50 δολάρια ανά ουγγιά – επίπεδο που έχει σημειωθεί μόνο μία ακόμη φορά στην ιστορία, το 1980. Η εξέλιξη αυτή ξαναφέρνει στην επιφάνεια μνήμες από την εποχή των αδελφών Hunt, οι οποίοι τότε είχαν επιχειρήσει να ελέγξουν την παγκόσμια αγορά.

Η αστάθεια έχει οδηγήσει σε εξαιρετικά περιορισμένη ρευστότητα, με τους traders να κάνουν λόγο για αγορά «παγωμένη». Όσοι διατηρούν short θέσεις δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν φυσικό μέταλλο και πληρώνουν υπέρογκα κόστη δανεισμού για να μετακυλήσουν τις συναλλαγές τους. Η πίεση είναι τέτοια που ορισμένοι μίσθωσαν ακόμη και διατλαντικές πτήσεις για να μεταφέρουν ράβδους αργύρου προς το Λονδίνο – πρακτική συνήθως περιορισμένη σε πολύτιμα μέταλλα όπως ο χρυσός.

Οι αναλυτές αποδίδουν την αναστάτωση σε ένα μίγμα μακροοικονομικών και δομικών παραγόντων. Η παγκόσμια στροφή σε πολύτιμα μέταλλα, λόγω ανησυχιών για τα αυξανόμενα δημόσια χρέη και την υποτίμηση των νομισμάτων στη Δύση, έχει επιταχυνθεί από τη δημοσιονομική κρίση και τη μερική αναστολή λειτουργίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Παράλληλα, η απότομη αύξηση της ζήτησης από την Ινδία, σε συνδυασμό με τη μείωση των διαθέσιμων αποθεμάτων στο Λονδίνο και τους φόβους για πιθανούς αμερικανικούς δασμούς στο ασήμι, ενίσχυσαν τη στενότητα στην αγορά.

Τα αποθέματα αργύρου στις αποθήκες του Λονδίνου έχουν μειωθεί κατά περίπου ένα τρίτο από τα μέσα του 2021, ενώ η «ελεύθερη ποσότητα» για εμπορία – κυρίως στα χέρια τραπεζών – έχει περιοριστεί στα 200 εκατομμύρια ουγγιές, 75% χαμηλότερα από τα επίπεδα του 2019, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg. Η London Bullion Market Association (LBMA) αναγνώρισε την ένταση στην αγορά, επισημαίνοντας ότι παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.

Η έλλειψη ρευστότητας έχει οδηγήσει σε τεράστιες διακυμάνσεις. Το spread αγοράς-πώλησης εκτινάχθηκε πάνω από τα 20 σεντς ανά ουγγιά (από μόλις 3 σεντς), ενώ το κόστος δανεισμού αργύρου στο Λονδίνο ξεπέρασε το 100% σε ετήσια βάση – επίπεδα που, σύμφωνα με αναλυτές, υπερβαίνουν εκείνα της κρίσης του 1980.

Για να καλυφθεί η ζήτηση, traders επιχειρούν να μεταφέρουν 15 έως 30 εκατομμύρια ουγγιές από αποθήκες της Νέας Υόρκης ή ακόμη και από την Κίνα, όπου οι τιμές είναι χαμηλότερες. Ωστόσο, τα logistics είναι πολύπλοκα, ειδικά εν μέσω της αμερικανικής κυβερνητικής παράλυσης, ενώ η αβεβαιότητα γύρω από ενδεχόμενους δασμούς του προέδρου Trump στο πλαίσιο της έρευνας Section 232 για κρίσιμα μέταλλα επιτείνει τον κίνδυνο καθυστερήσεων.

Η Amy Gower της Morgan Stanley εκτιμά ότι η κατάσταση μπορεί να εξομαλυνθεί αν δεν επιβληθούν νέοι δασμοί. «Σε αγορές με τέτοια ένταση, οι υψηλές τιμές συχνά λειτουργούν από μόνες τους ως μηχανισμός διόρθωσης», σημειώνει. Ωστόσο, μέχρι να αποκατασταθεί η ροή φυσικού μετάλλου προς το Λονδίνο, η αγορά αργύρου παραμένει εγκλωβισμένη σε έναν από τους πιο έντονους κύκλους αναταραχής των τελευταίων δεκαετιών.

Διαβάστε ακόμη: