Ολλανδοί ειδικοί αποκάλυψαν ότι τελικά είναι αυθεντική δημιουργία του Ρέμπραντ ένα έργο που παρέμενε ξεχασμένο σε μια γωνιά μουσείου, επειδή θεωρούνταν αντίγραφο.
Το εν λόγω σχέδιο σε λάδι, του 1640- με τίτλο «The Erection of the Cross»– θεωρούνταν έργο κάποιου που αντέγραψε τον μεγάλο ζωγράφο. Όμως, την Πέμπτη, το μουσείο Bredius στη Χάγη, όπου εκτίθεται το έργο από τότε που αγοράστηκε το 1921, αποκάλυψε ότι χάρη σε νέες επιστημονικές τεχνικές διαπιστώθηκε ότι στην πραγματικότητα το ζωγράφισε ο Ρέμπραντ.
«Η ποιότητα των λεπτομερειών είναι τόσο καλή που είμαι πεπεισμένη ότι πρόκειται για Ρέμπραντ», δήλωσε η Γιοχάνεκε Φερχάφε, συντηρήτρια έργων τέχνης, η οποία μελέτησε τον εν λόγω πίνακα μαζί με τον Γερούν Χιλτάι.
Ο τελευταίος- πρώην έφορος στο μουσείο Boijmans Van Beuningen του Ρότερνταμ- ήταν ο άνθρωπος που «ανακάλυψε εκ νέου» το έργο ενώ έκανε έρευνα σχετικά με ένα βιβλίο για τον Ρέμπραντ, περίπου πριν από ένα χρόνο.
«Κοίταξα αυτό το έργο ξανά και ξανά. Τις πινελιές. Είναι εξαιρετικές», δήλωσε ο Χιλτάι στο Γαλλικό πρακτορείo, εξηγώντας πως αυτό τον έπεισε ότι το έργο ήταν όντως γνήσιο.
Ο πρώτος έφορος του μουσείου, Άμπραχαμ Μπρέντιους, αγόρασε τον πίνακα το 1921. Και εκείνος ήταν πεπεισμένος πως επρόκειτο για αυθεντικό Ρέμπραντ. Όμως, με τα χρόνια ειδικοί της τέχνης το χαρακτήρισαν «πρόχειρο αντίγραφο».
Ο Χιλτάι επανεξέτασε τον πίνακα για το βιβλίο του, το οποίο περιλαμβάνει και τα 684 έργα του σπουδαίου ζωγράφου. «Όταν το κοίταζα, σκεφτόμουν ότι ο Μπρέντιους είχε δίκιο. Πιστεύω ότι είναι πράγματι ένας Ρέμπραντ», δήλωσε.
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των ειδικών που υποστήριζαν ότι επρόκειτο για αντίγραφο, ήταν η φαινομενική έλλειψη λεπτομέρειας στις πινελιές. Ο Χιλτάι εξήγησε πως πρόκειται για έργο σε λάδι και ότι είναι προπαρασκευαστικό σχέδιο για άλλο πίνακα. «Θέλει να δείξει τη σύνθεση, μια πρόχειρη ιδέα για το πώς θα μπορούσε να είναι ο πραγματικός πίνακας», συμπλήρωσε αναφερόμενος στον μεγάλο ζωγράφο.
Με τη χρήση της τεχνολογίας διαπιστώθηκε ότι ο καλλιτέχνης έκανε αρκετές αλλαγές στο προσχέδιο, ενώ το ζωγράφιζε, σημείωσε η Φερχάφε. «Αυτό δείχνει ότι η σύνθεση ήταν μια δημιουργική διαδικασία. Κάτι που σημαίνει ότι ο ζωγράφος άλλαζε γνώμη ενώ δούλευε. Ξεκάθαρα δεν αντέγραφε άλλον πίνακα», συμπλήρωσε.
