Τις προτάσεις του προκειμένου να διασφαλισθεί η συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (Δημόσιας και Ιδιωτικής ), με τα οφέλη που αυτή συνεπάγεται για την εξασφάλιση της Επιχειρησιακής Διαθεσιμότητας του συνόλου των αεροσκαφών RAFALE για όλο το όριο ζωής τους, στο πλαίσιο του Security of Supply and Information κατέθεσε ο Αντιπτέραρχος (Μ) ε.α. Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος, στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, στο πλαίσιο της συζήτησης για το Σχέδιο Νόμου «Για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας».

Η έκκληση και οι προτάσεις Γιαννιτσόπουλου

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε και μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής ‘Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της ΒτΕ, είμαι ο Αντιπτέραρχος (Μ) ε.α Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος, Επίτιμος Διευθυντής Γ’ Κλάδου του ΓΕΑ, και με το παρόν Ε mail μου σας επισυνάπτω σχετικές προτάσεις μου με σχόλια επί του Σχεδίου 1ης Τροποποίησης Σύμβασης 013Γ/20 για προμήθεια 6 επιπλέον RAFALE, που εισήχθη στην Επιτροπή σας για συζήτηση στις 9 Φεβρουαρίου 2022 με το Σχέδιο Νόμου “ Για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας”.

Σκοπός της επικοινωνίας με το παρόν E mail μου είναι να ενημερωθούν όλα τα μέλη της επιτροπής με μέριμνα του γραμματέα αυτής, έτσι ώστε να ληφθούν υπόψη οι προτάσεις μου, προκειμένου να διασφαλισθεί η συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας ( Κρατικής και Ιδιωτικής ), με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξασφάλιση της Επιχειρησιακής τους Διαθεσιμότητας του συνόλου των αεροσκαφών RAFALE για όλο το όριο ζωής τους, στο πλαίσιο του Security of Supply and Information, που αποτελεί βασική αρχή της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής της Χώρας μας.

Στις 9 Φεβρουαρίου κατατέθηκε στη Βουλή, για συζήτηση στην Επιτροπή σας το σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την ενίσχυση της Αμυντικής θωράκισης της Χώρας μας. Το Μέρος Β’ αυτού ( Συμβάσεις Πολεμικής Αεροπορίας – άρθρο 9) προβλέπει :

« Άρθρο ένατο

Εγκρίνεται το σχέδιο της υπ’ αρ. 1 Σύμβασης Τροποποίησης της υπό στοιχεία 013Γ/20 σύμβασης, που εγκρίθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4766/2021 (Α’ 8), για τη συμπληρωματική προμήθεια έξι (6) καινούργιων αεροσκαφών (Α/Φ) τύπου «RAFALE» και συναφών ειδών και υπηρεσιών, μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της κατασκευάστριας εταιρείας με την επωνυμία «DASSAULT AVIATION» ».
Δυστυχώς με το υπό έγκριση σχέδιο Σύμβασης Τροποποίησης, αν υπογραφεί ως έχει, φαίνεται ότι ΔΕΝ διασφαλίζεται, η συμμετοχή της Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας, στην εξασφάλιση των απαιτήσεων υποστήριξης των αεροσκαφών RAFALE στη Χώρα ( Security of Supply ) , απεμπολώντας στην κρίσιμη αυτή στιγμή της έγκρισης της υπόψη τροποποίησης της σύμβασης 013Γ/20, τη δύναμη του αγοραστή ( Buying Power ), ως τελευταία ευκαιρία.

Αυτό αντιλαμβανόμαστε, από τη μόνη πρόβλεψη που υπάρχει, με την ενσωμάτωση στην αρχική σύμβαση 013Γ/20 του άρθρου 49 ως καινούργιου άρθρου, παραπέμποντας το όλο θέμα στο άγνωστο μέλλον, ως ακολούθως :

«ΑΡΘΡΟ 49 – ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ:

Στο πλαίσιο των όρων του Άρθρου 346 Σημείο 1 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) [Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU)], τα Μέρη συμφωνούν να μελετήσουν έργα αεροπορικής άμυνας τα οποία θα είναι επίσης επωφελή για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης. Τα έργα θα αφορούν την προστασία των ουσιωδών συμφερόντων της Ελληνικής Εθνικής Άμυνας ή/και την ασφάλεια εφοδιασμού της.»

Δυστυχώς φαίνεται ότι για το πολύ σημαντικό αυτό πρόγραμμα απόκτησης των 6 επιπλέον αεροσκαφών RAFALE, πάμε να επαναλάβουμε τα ίδια τραγικά λάθη του παρελθόντος.

Φαίνεται ότι εξακολουθεί να ισχύει η τοποθέτηση του κ. ΥΕΘΑ στη ΒτΕ για την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) της Χώρας μας κατά την συνεδρίαση επί του Νομοσχεδίου για τη Σύμβαση 013Γ/20 προμήθειας και Υποστήριξης των 18 πρώτων RAFALE, σύμφωνα με την οποία η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία ‘ δεν χωρά ’ στο πρόγραμμα. Φαίνεται πως οι 15 μήνες που πέρασαν από την υπογραφή της σύμβασης αυτής μέχρι σήμερα ΔΕΝ ήταν αρκετός κατά τον κ. ΥΕΘΑ, έτσι ώστε όπως δήλωσε :

« σύντομα η Αμυντική μας Βιομηχανία να έρθει σε θέση που να μπορεί να υποστηρίξει, τουλάχιστον σε δεύτερο χρόνο, το έργο που θα προκύψει για την συντήρηση αυτών αλλά και άλλων οπλικών συστημάτων. Αυτός άλλωστε είναι και ένας σκοπός, για τον οποίο όλοι πρέπει να εργαστούμε – και ασφαλώς εμείς θα εργαστούμε»

Τι λάθη θα κάνουμε λοιπόν με το άρθρο 49, αν μείνει ως έχει ;

Πάμε, στη διακρατική συμφωνία που έχουμε υπογράψει ήδη για την απόκτηση των πρώτων 18 αεροσκαφών RAFALE και κάνουμε ουσιαστικά επίκληση του Άρθρου 346 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκή Ένωσης, για λόγους προστασίας ουσιωδών συμφερόντων ασφαλείας της χώρας, λες και αγοράζουμε με διαγωνιστική διαδικασία και εκτός του πλαισίου και των περιορισμών του καταργηθέντος Ν.3978/2011 στα θέματα Βιομηχανικών Συνεργασιών.
Αγνοούμε το κενό, που στην ουσία υπάρχει στην νομοθεσία μετά την κατάργηση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων, όσον αφορά στο περιεχόμενο και τις προϋποθέσεις Βιομηχανικών Συνεργασιών αλλοδαπών εταιρειών με τις Αμυντικές Βιομηχανίες της χώρας.

Δεν κάνουμε καμία αναφορά και δεν αξιοποιούμε την πολύ σημαντική Αμυντική Συμφωνία, που έχει υπογράψει η Χώρα μας με τη Γαλλία. Συγκεκριμένα ΔΕΝ αξιοποιούμε τις προβλέψεις τόσο του άρθρου 1 για Στρατηγική συνεργασία, όσο και των άρθρων 24, 25, 26 και 27, που αφορούν στην Συνεργασία στους τομείς των Εξοπλισμών και των Βιομηχανιών Άμυνας και Ασφάλειας. Επισημαίνω ιδιαίτερα τις προβλέψεις του άρθρου 24, σύμφωνα με το οποίο : « Τα Μέρη συνεργάζονται στον τομέα των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις τους, καθώς και στον τομέα των βιομηχανιών άμυνας και ασφάλειας, κυρίως με σκοπό την βελτίωση των αμυντικών τους ικανοτήτων, την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των αμυντικών τους βιομηχανιών και την ενίσχυση της τυποποίησης και διαλειτουργικότητας του αμυντικού τους εξοπλισμού. … »

Τι είναι αναγκαίο να συμπεριληφθεί ως ελάχιστο περιεχόμενο στο άρθρο 49 για τον προσδιορισμό του Βιομηχανικού αντικειμένου ? Να ενσωματωθεί Ειδικός Όρος, με απαίτηση για την υποβολή από την DASSAULT «Ολοκληρωμένης Πρότασης Ασφάλειας Εφοδιασμού», με τον οποίο να ζητάμε και να διασφαλίζουμε κατ’ ελάχιστο τα ακόλουθα :

Τον καθορισμό κατ’ ελάχιστο 30% εγχώριας βιομηχανικής συμμετοχής – υποστήριξης επί της αξίας του όλου εξοπλιστικού προγράμματος των RAFALE , που είναι απόλυτα αναγκαίο ώστε να εξασφαλίζεται στον ελάχιστο δυνατό βαθμό η κατασκευή και η εγχώρια συντήρηση όλων των Κρίσιμων Υποσυστημάτων στον ζητούμενο χρόνο. Ταυτόχρονα την ένταξη των βιομηχανιών της ΕΑΒΙ, που θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα των κατασκευαστών των συστημάτων – υποσυστημάτων των RAFALE.
Τον καθορισμό των κρίσιμων Τεχνολογικά και Επιχειρησιακά Συστημάτων, επισκευασίμων και απαρτίων των RAFALE, με εκπόνηση Τεχνικο-οικονομικής Μελέτης, σε συνεργασία ΠΑ – ΓΔΑΕΕ – Φορέων Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας, συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία RAM&T ( Reliability, Availability, Maintainability &Testability ) και MTBF, απαραιτήτων για την απρόσκοπτη λειτουργία τους, για τα οποία θα κριθεί ότι είναι οικονομικά συμφέρουσα και επιχειρησιακά επιβεβλημένη, η απόκτηση – ανάπτυξη επισκευαστικής δυνατότητας στην Χώρα, για υποστήριξη – συντήρηση των συστημάτων για όλο το όριο ζωής τους.
Τον καθορισμό, των Εταιρειών της Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας και των συστημάτων, που θα ανατεθεί σε κάθε μια από αυτές, εξειδικευμένων στους αντίστοιχους Τεχνολογικούς τομείς, που θα εμπλακούν, τόσο στην παραγωγή των συστημάτων όσο και στην απόκτηση και ανάπτυξη της υποδομής για την Εν Συνεχεία Υποστήριξή τους στη Χώρα για όλο το όριο ζωής τους, όπως και τα αντίστοιχα συμφωνητικά συνεργασίας και την δέσμευση για παροχή των σχετικών αδειών, για την εγχώρια παραγωγή και συντήρηση των Συστημάτων για όλο το όριο ζωής τους.
Την παροχή της απαραίτητης τεχνικής Τεκμηρίωσης – Βιβλιογραφίας και ειδικών μέσων των συστημάτων αυτών, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής (ΕΑΒΣ), που θα μας δώσει πλήρη δυνατότητα υποστήριξης στη Χώρα .
Την δέσμευση, εκ μέρους της κατασκευάστριας εταιρείας, ότι ΔΕΝ θα υπάρξει καμία ΆΡΝΗΣΗ από μέρους της καθώς και όλων των υποκατασκευαστών ( ΟΕΜ’s ) όλων των επί μέρους συστημάτων των RAFALE, για παροχή οποιασδήποτε σχετικής πληροφορίας και υλικών (common parts), ιδιαίτερα των κρίσιμων από αυτά, απαιτηθούν από την ΠΑ – ΓΔΑΕΕ – Αμυντική Βιομηχανία της Χώρας, για την Εν Συνεχεία Υποστήριξη των συστημάτων, για όλο το όριο ζωής τους.
Τα ανωτέρω μέτρα, είναι απολύτως σύμφωνα με την κοινοτική και εθνική νομοθεσία και νομικό πλαίσιο ( Οδηγία 2009/81/EC ) και εξασφαλίζουν την ασφάλεια εφοδιασμού και την επιχειρησιακή αυτονομία των RAFALE, καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής τους.

Για να μπορέσουν όμως να ανταποκριθούν τα RAFALE στο ρόλο τους ως “πολλαπλασιαστές ισχύος ” και να συμβάλλουν στην αμυντική ισχύ της Χώρας μας, πρέπει να είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα, να μπορούν να πετάνε με το μέγιστο των επιχειρησιακών δυνατοτήτων τους και να υποστηρίζονται απρόσκοπτα και χωρίς περιορισμούς κόστους και χρόνου, θέμα για το οποίο έχουμε την τελευταία ευκαιρία ως Χώρα να το εξασφαλίσουμε τώρα, με τη συμμετοχή της ικανότατης Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας.

Ας μη χάσουμε λοιπόν την τελευταία ευκαιρία για την ουσιαστική συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας με την έγκριση της υπόψη τροποποίησης, ας την αξιοποιήσουν θετικά και ας αποφύγουν επιτέλους επανάληψη των κακών πρακτικών του παρελθόντος, απαιτώντας την ουσιαστική συμμετοχή της στο πρόγραμμα των RAFALE.

Ας σταματήσουμε ως Χώρα να συμπεριφερόμαστε προς την πολύ αξιόλογη Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) ως το “Σίσυφο” της μυθολογίας μας, υποβάλλοντας την σε διαρκή τιμωρία, αυτής της “Τιμωρίας του Σίσυφου”, εξωθώντας την όχι σε “αυτοκτονία” όπως θα πίστευαν κάποιοι, αλλά σε αποδοχή της προσέγγισης του παραλογισμού, όπως αυτή θεμελιώνεται κυρίως στο Μύθο του Σίσυφου από το Γάλλο φιλόσοφο του 20 αιώνα Albert Camus !!! Αξίζει τον κόπο έστω και ας ζούμε σε κλίμα παραλόγου!!!!

Θέτω τον εαυτό μου στη διάθεση της Επιτροπής για ότι επιπλέον απαιτηθεί από μέρους μου, για το θέμα αυτό.

Μετά τιμής,

Αντιπτέραρχος (Μηχανικός) ε.α. Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος