Ένα κτήριο-τεκμήριο της εξέλιξης του εμπορικού-ιστορικού κέντρου των Αθηνών, το δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, η οικία Αλεξάνδρου Σούτσου επί της οδού Σταδίου 47, αποκαθίσταται, προκειμένου να στεγάσει μέρος των πολύτιμων συλλογών του Θεατρικού Μουσείου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, επί της οριστικής μελέτης, που χρηματοδότησε με 1.300.000 ευρώ το Υπουργείο Πολιτισμού, γνωμοδότησε ομοφώνως θετικά το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ.
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: «Το κτήριο επί της οδού Σταδίου 47, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σύνολο αξιόλογων κτηρίων, τα οποία αποτυπώνουν την παλαιά εικόνα της οδού Σταδίου, η οποία από τα μέσα του 19ου αιώνα αποτελεί έναν από τους κεντρικούς εμπορικούς άξονες των Αθηνών. Διαθέτει αξιόλογα χαρακτηριστικά από αρχιτεκτονική και μορφολογική άποψη και χωροθετείται σε ιδιαίτερα σημαντική πολεοδομική θέση διατηρώντας την αρχική του τυπολογία, χωρίς σημαντικές αλλοιώσεις. Αποτελεί τυπικό δείγμα κτηρίου αστικού κλασικισμού, με πλούσιο μορφολογικό διάκοσμο, στην κύρια όψη επί της οδού Σταδίου. Υπήρξε η οικία του Αλέξανδρου Σούτσου, ευεργέτη των εικαστικών τεχνών.
Το 1896, με τη διαθήκη του, δώρισε την οικία του στο ελληνικό κράτος μαζί με τις συλλογές και την επίπλωσή της για να δημιουργηθεί η Εθνική Πινακοθήκη. Το 1900 με την έναρξη της λειτουργίας της Εθνικής Πινακοθήκης, η συλλογή πέρασε στο Ίδρυμα. Το νεοκλασικό της οδού Σταδίου 47, εξ αιτίας της μετατροπής του σε εμπορικό κατάστημα, παρουσίασε σοβαρά στατικά προβλήματα, ήδη εδώ και δεκαετίες, γι αυτό και σταδιακά εγκαταλείφθηκε κάθε χρήση του, το 2012. Ο σεισμός του 2018 και η πυρκαγιά του Μαϊου του 2020 επιβάρυναν περαιτέρω το κτήριο.
Δρομολογούμε, μετά την ολοκλήρωση της μελέτης, όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την ένταξη του έργου σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Ετσι, είμαστε συνεπείς στη δέσμευσή μας να αποκαταστήσουμε το κτήριο και να του δώσουμε νέα χρήση, η οποία να σέβεται και να αναδεικνύει και την αρχική μορφή του κτηρίου. Η οικία Σούτσου, μετά την αποκατάστασή της θα στεγάσει μέρος της πλούσιας κληρονομιάς του Θεατρικού Μουσείου, το πολύτιμο αρχείο του και την προστατευόμενη Θεατρική Βιβλιοθήκη του, ώστε να γίνουν και πάλι προσβάσιμα σε όλους».
Οι γενικές αρχές και οι στόχοι της αποκατάστασης συνοψίζονται στην ικανοποίηση των λειτουργικών αναγκών, με νέες κατασκευές που υπαγορεύονται από τη νέα χρήση και τις σύγχρονες απαιτήσεις, στην απομάκρυνση των μεταγενεστέρων στοιχείων που αλλοιώνουν λειτουργικά και μορφολογικά το κτήριο, στην αποκατάσταση της αρχικής μορφής του κτηρίου με επισκευή και επαναφορά των αυθεντικών μορφολογικών και δομικών στοιχείων, στην εξασφάλιση της στερεότητας και στεγανότητάς του, στην ενεργειακή αναβάθμιση του, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία -στον βαθμό που αυτή δεν θίγει την αυθεντικότητά του- και του δομικού του συστήματος, στην αποτελεσματική πυροπροστασία, στη διαφύλαξη της ασφάλειας του όπως και της προστασίας εργαζομένων και επισκεπτών, επισημαίνει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ.
Επίσης προσθέτει ότι, εντός του αποκατεστημένου κελύφους, σε μόνιμο και ασφαλή χώρο, προορίζεται να ενταχθεί το Αρχείο και η Θεατρική Βιβλιοθήκη του Θεατρικού Μουσείου, χαρακτηρισμένο μνημείο ως σύνολο, έτσι ώστε να αποτελέσουν αντικείμενα έκθεσης και έρευνας για τους ειδικούς μελετητές και το ευρύ κοινό. Η συλλογή, κυριότητας του Υπουργείου Πολιτισμού, αποτελεί την πλουσιότερη συλλογή θεατρικού υλικού στην Ελλάδα και ίσως τη μοναδική πηγή μελέτης και έρευνας όλων των αρχείων που αφορούν στο ελληνικό θέατρο. Περιλαμβάνει τη Θεατρική Βιβλιοθήκη, με χιλιάδες τόμους μελετών και θεατρικών έργων και την πληρέστερη συλλογή αποκομμάτων τύπου.
Απαρτίζεται από εκδόσεις σχετικές με το ελληνικό και ξένο θέατρο, οι οποίες χρονολογούνται από το 1736, καθώς και από πλούσια συλλογή χειρογράφων από το 1860 και εξής. Ενδεικτικά περιλαμβάνει θεατρικές εκδόσεις και ανέκδοτα θεατρικά έργα ή χειρόγραφα, ελληνικές και ξένες θεατρολογικές εκδόσεις και μελέτες, αρχείο αποκομμάτων Τύπου, θεατρολογικά και καλλιτεχνικά περιοδικά, λευκώματα, ποικίλες εκδόσεις γενικότερου καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος κ.α.
Υπάρχουν, επίσης, ψηφιοποιημένες συλλογές όλου του πρωτογενούς υλικού του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, καθώς και οπτικοακουστικών τεκμηρίων των νεότερων ετών. Η ψηφιακή βάση δεδομένων περιλαμβάνει 26.915 τεκμήρια και 1.000 ώρες οπτικοακουστικού υλικού. Η Θεατρική Βιβλιοθήκη, σήμερα, παραμένει αποθηκευμένη σε χώρο της ΕΡΤ, επί της Λ. Μεσογείων, χωρίς να είναι προσβάσιμη.
