Σε δημόσια διαβούλευση βρίσκεται (δείτε εδώ) το σχέδιο νόμου για τη σύσταση της Ανεξάρτητης Αρχής Εποπτείας της Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή, που προωθεί ο Υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος.
Ο Υπουργός την παρουσιάζει ως «μεγάλο βήμα» για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και τον έλεγχο της αγοράς.
Όμως, πίσω από τις μεγαλόστομες εξαγγελίες, ξεπροβάλλει μια καλοστημένη «φάμπρικα» μετακινήσεων, τοποθετήσεων και νέων διορισμών.
Τι προβλέπει το νομοσχέδιο στην πράξη
Από την πρώτη ανάγνωση, το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Καμία ουσιαστική αλλαγή, μόνο ανακύκλωση του ίδιου μηχανισμού με νέο όνομα.
Η «νέα» Αρχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά:
- Η ΔΙΜΕΑ,
- Η Γενική Διεύθυνση Αγοράς και Προστασίας Καταναλωτή, και
- Ο Συνήγορος του Καταναλωτή,
όλοι μαζί, κάτω από νέα «στέγη». Ίδιο προσωπικό, ίδιες δομές, ίδια συστήματα. Καμία νέα αρμοδιότητα, καμία πραγματική μεταρρύθμιση.
Μάλιστα, τέτοια «υβριδική» Αρχή δεν υπάρχει πουθενά στην Ε.Ε. — καμία χώρα δεν έχει ενιαίο φορέα που να υποτίθεται πως «προστατεύει τον καταναλωτή»και ταυτόχρονα επιβάλλει κυρώσεις στις επιχειρήσεις.
Τι αλλάζει λοιπόν; Μόνο οι «θέσεις»
Η «επανάσταση» του Υπουργού περιορίζεται σε νέες καρέκλες και στρατιές μετακλητών:
– Διοικητής, Υποδιοικητές και Συμβούλιο Διοίκησης, όλοι διορισμένοι από τον Υπουργό.
– Αποσπασμένοι «κολλητοί ελεγκτές» που μπορούν να παραμείνουν στη θέση τους έως και 12 χρόνια.
– Προϊστάμενοι ήδη προεπιλεγμένοι, πριν καν περάσει ο νόμος από τη Βουλή.
– Νέο κτίριο, με έξοδα για ενοίκια, εξοπλισμό, υπολογιστές και έπιπλα – ενώ ήδη ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για τη «βελτίωση» του ενός ορόφου στο κτίριο της Πλατείας Κάνιγγος.
– Έμμισθοι νομικοί σύμβουλοι και «ειδικοί συνεργάτες» για να «επικουρούν» τη Διοίκηση.
– Και το αποκορύφωμα: 500 μετακλητοί υπάλληλοι, σχεδόν όσοι εργάζονται σήμερα στο σύνολο του Υπουργείου Ανάπτυξης!
Η βιτρίνα της «ανεξαρτησίας»
Η νέα Αρχή παρουσιάζεται ως «ανεξάρτητη». Στην πράξη όμως θα διοικείται εξ ολοκλήρου από κομματικά επιλεγμένα πρόσωπα, με πλήρη εξάρτηση από τον Υπουργό που τα τοποθετεί.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για μεταφορά ενός υπουργικού μηχανισμού σε νέα συσκευασία, ώστε να δημιουργηθούν χώροι για ρουσφέτια, προσλήψεις και «φίλιες αποσπάσεις» – την ώρα που ο πολίτης συνεχίζει να πληρώνει το τίμημα της ακρίβειας.
Ποιος πληρώνει το μάρμαρο;
Ο Έλληνας φορολογούμενος, φυσικά. Πίσω από τη ρητορική περί «προστασίας του καταναλωτή», στήνεται ένας πανάκριβος διοικητικός μηχανισμός χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Αλήθεια, κύριε Υπουργέ: Αφού τόσο νοιάζεστε για το πορτοφόλι των πολιτών, θα δώσετε στη δημοσιότητα το κόστος λειτουργίας της νέας Αρχής;
Ή μήπως αυτό είναι «απόρρητο» – όπως τα ρουσφέτια που ετοιμάζονται πριν τις εκλογές;
Άλλη μια «μεταρρύθμιση» με φανταχτερό περιτύλιγμα και πελατειακό περιεχόμενο.
Μια Αρχή-βιτρίνα, που περισσότερο μοιάζει με γραφείο προεκλογικών εξυπηρετήσεων παρά με θεσμό καταπολέμησης της ακρίβειας.
Και φυσικά, το λογαριασμό – όπως πάντα – τον πληρώνουμε εμείς.
