Σε νέα χέρια πέρασε το ημιτελές ξενοδοχείο στη Ζάκυνθο της Νηρεύς ΑΞΤΕ, συμφερόντων της οικογένειας Αγούδημου. 

Το ακίνητο βγήκε νωρίτερα σήμερα σε πλειστηριασμό με τιμή πρώτης προσφοράς 1.273.500 ευρώ και μετά από τρίωρη «μάχη» μεταξύ των μνηστήρων, -καθώς δόθηκε παράταση μιας ώρας στη διαδικασία-, κατακυρώθηκε στα 1.859.858 ευρώ, δηλαδή με 586.358 ευρώ παραπάνω.

Πρόκειται για ένα από τα στεριανά σχέδια του αείμνηστου καπετάν Μάκη Αγούδημου το οποίο ωστόσο έμεινε στα χαρτιά. Ήταν ένα σχέδιο επέκτασης στον τουρισμό με τη δημιουργία μεγάλου ξενοδοχείου στη Ζάκυνθο, το οποίο άρχισε να κατασκευάζεται, αλλά δεν ολοκληρώθηκε και βέβαια δεν λειτούργησε ποτέ.

Κάπως έτσι η έκταση και το ημιτελές χωρίς σοβά κτιριακό συγκρότημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από την έκθεση εκτίμησης ως «καραγιαπί» οδηγήθηκε σήμερα στο σφυρί με επισπεύδουσα την Intrum μετά από κατάσχεση που επιβλήθηκε για 300.000 ευρώ, ποσό που αποτελεί μέρος της συνολικής απαίτησης.

Η Νηρεύς, η εκκαθάριση και η αναβίωση

Ο πλειστηριασμός στρεφόταν κατά της «Νηρεύς Ανώνυμος Εταιρεία Τουριστικών και Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων» η οποία συστάθηκε το μακρινό 1968.

Αν και δεν είναι γνωστό εάν ανήκε εξ αρχής στην οικογένεια Αγούδημου ή αποκτήθηκε στη συνέχεια, στη διοίκησή της τουλάχιστον από το 2018 μέχρι πέρυσι συμμετείχαν η Ανθή-Μαρίνα Αγούδημου, χήρα του Μ. Αγούδημου, ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος καθώς και τα παιδιά τους ως μέλη του Δ.Σ.

Η εταιρεία εδρεύει στον Πειραιά και τον Οκτώβριο του 2018 η Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μετόχων αποφάσισε να την θέσει σε εκκαθάριση λόγω λήξης της διάρκειάς της, αλλά λίγο μετά εγκρίθηκε η «αναβίωσή» της μέσω της τροποποίησης του καταστατικού για την παράταση της…ζωής της για 50 ακόμη χρόνια.

Σαν από ένα παιχνίδι της μοίρας, πάντως, τα περιουσιακά στοιχεία της Νηρεύς ΑΞΤΕ που συστάθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1968, οδεύουν προς το σφυρί στις 2 Οκτωβρίου 2024, δηλαδή ακριβώς 56 χρόνια μετά.

Τι βγήκε στο σφυρί

Στον πλειστηριασμό βγήκε μια ενιαία έκταση που προέκυψε από την συνένωση έξι μικρότερων γηπέδων με το εντός αυτού ημιτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα που βρίσκεται στη θέση “Ακρωτήρι” ή “Τρείς Μάρτυρες” της Τοπικής Κοινότητας Μπόχαλης της Δημοτικής Ενότητας Ζακυνθίων του Δήμου Ζακύνθου.

Η περιοχή του ακινήτου βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πόλη της Ζακύνθου, περί τα 2 χλμ και πλησίον της θάλασσας σε λόφο που της εξασφαλίζει ανεμπόδιστη θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος και τις ακτές της Πελοποννήσου.

Η ευρύτερη περιοχή γνώρισε τα προηγούμενα χρόνια λόγω της προνομιακής της θέσης μεγάλη οικιστική – τουριστική ανάπτυξη. Το εν λόγω ακίνητο πάντως έχει πρόσωπο στην επαρχιακή οδό, Ζακύνθου – Τσιλιβή, και διαθέτει καλή θέα προς το Ιόνιο πέλαγος. Ωστόσο, ενώ πρόκειται για παραθαλάσσιο γήπεδο δεν έχει πρόσωπο σε κολυμβητική παραλία.

Πρόκειται ειδικότερα για ένα ενιαίο γήπεδο επιφάνειας περίπου 31,4 στρεμμάτων που περιέχει πολλά ελαιόδεντρα και άλλα δένδρα. Σε τμήμα αυτού του γηπέδου έχουν κατασκευαστεί:

α) Κτίριο πενταόροφο με ισόγειο, ημιτελές χωρίς σοβά, (καραγιαπί), με εσωτερικά διαχωρίσματα,

β) Κτίριο εξαώροφο, με ισόγειο, ημιτελές (καραγιαπί) χωρίς σοβά και

γ) Στο μέσο των δύο παραπάνω ημιτελών κτιρίων βρίσκεται και ένα ισόγειο κτίσμα (καραγιαπί) με βοηθητικούς χώρους και γραφεία.

Τα ημιτελή κτίρια είναι μεγάλης ηλικίας (50 ετών) και βρίσκονται στο στάδιο του φέροντας σκελετού ενώ σε ένα τμήμα έχουν ολοκληρωθεί και τοιχοποιίες.

Στον ευρύτερο χώρο υπάρχουν ακόμη δύο μικρά πρόχειρα κτίσματα από τσιμεντόλιθους προοριζόμενα για αποθήκες υλικών.

Όπως σημειώνεται στην έκθεση πλειστηριασμού, ο έλεγχος του κτιρίου έγινε μακροσκοπικά και διαπιστώθηκε πως ο φέρων σκελετός παρουσιάζει σημαντικές βλάβες που εμφανίζονται με την μορφή διαβρώσεων των οπλισμών και αποφλοίωσης του σκυροδέματος λόγω της παλαιότητας της κατασκευής, του γεγονότος ότι οι οικοδομικές εργασίες έχουν παγώσει για δεκαετίες ενώ δεν γίνονται εργασίες συντήρησης των κτιρίων.

Μάλιστα στην έκθεση εκτίμησης αναφέρεται ότι «δεν λαμβάνουμε υπόψη μας την αξία των υφιστάμενων κατασκευών καθώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την στατική τους επάρκεια (πιθανόν το κόστος ενίσχυσης τους να είναι ασύμφορο), την νομιμότητα τους καθώς και την δυνατότητα αποπεράτωσης τους (πιθανόν να βρίσκονται σε εκτάσεις που διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας ή να μην καλύπτουν τις ελάχιστες απαιτούμενες αποστάσεις από ρέμα και αιγιαλό)».

Διαβάστε ακόμη: