Και πάνω στην ώρα, ήρθε και η ανακοίνωση της ΕΛΕΤΑΕΝ, για τη χρησιμότητα των αιολικών πάρκων και στο θέμα των επιδοτήσεων των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, που μας ενημερώνει ότι 4,2 δις ευρώ επιπλέον θα είχαν πληρώσει οι καταναλωτές και οι φορολογούμενοι τους τελευταίους 16 μήνες εάν δεν υπήρχαν τα αιολικά πάρκα.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 51% των συνολικών επιδοτήσεων που έχουν δοθεί στους καταναλωτές μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης.
Οι λοιπές Α.Π.Ε. έχουν συνεισφέρει κατά 7%, ο δημόσιος προϋπολογισμός κατά 19% και οι συμβατικοί ηλεκτροπαραγωγοί κατά 18%. Από λοιπούς πόρους έχει προέλθει το υπόλοιπο 5%.
Το μεγάλο αυτό όφελος από τα αιολικά πάρκα προκύπτει, όπως αναφέρεται, γιατί πωλούν σε σταθερές και χαμηλές τιμές και έτσι, είναι σε θέση να επιστρέφουν στους καταναλωτές τη σημαντική διαφορά που προκύπτει μεταξύ της τιμής με την οποία αποζημιώνονται (την τιμή δηλαδή πώλησης της ενέργειάς τους) και της υψηλής τιμής της χονδρικής αγοράς, που λόγω φυσικού αερίου έχει αυξηθεί.
Για τον ίδιο λόγο κρίθηκε ότι δεν χρειάζονται για την αποζημίωσή τους άλλους πόρους, όπως τα έσοδα από τις δημοπρασίες δικαιωμάτων εκπομπών.
Με σταθερές και χαμηλές τιμές αποζημιώνονται και τα μικρά υδροηλεκτρικά, αλλά η εγκατεστημένη ισχύς τους είναι περιορισμένη και έτσι δημιουργούν μικρό πλεόνασμα.
Από την άλλη, τα υφιστάμενα εμπορικά φωτοβολταϊκά και η βιομάζα αποζημιώνονται μεν με σταθερές τιμές, αλλά αυτές είναι υψηλότερες με αποτέλεσμα να μη δημιουργούν ικανό πλεόνασμα.
Υπάρχει αντίλογος, άραγε, και από ποιους;
