Για την υπόθεση της «μεταγραφής» του έως πρόσφατα διευθύνοντος συμβούλου στο Λιμάνι της Πάτρας κ. Παν. Τσώνη στον ΟΛΠ έχουν γραφτεί πολλά αυτές τις ημέρες και όχι αναίτια.
Παιχνίδια σκοπιμοτήτων, οικονομικά συμφέροντα, κομματικές δοσοληψίες από πλευράς εκείνων που τον προωθούν. Γνωστά και μη εξαιρετέα.
Σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία.
Εάν δει κανείς την μεγάλη εικόνα, πίσω από τη σκόνη, βλέπει μια ανομολόγητη πρόθεση. Απόληξη της μεγάλης κινεζικής στρατηγικής.
Το λιμάνι της Πάτρας είναι η τελευταία πύλη της χώρας προς τη Δύση που δεν έχει ακόμα καπαρωθεί.
Μετά την επικράτηση του Γκριμάλντι σε Ηγουμενίτσα και Ηράκλειο, τα πόστα κλείσανε.
Και ο «Δράκος» δεν θα έχει άλλη ευκαιρία λιμενικής επέκτασης.
Η Πάτρα είναι κρίσιμη για να συνεχίσουν τα παιχνίδια αποσυναρμολογημένων -ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ- προϊόντων στα κινεζικά κοντέινερ που πλημμυρίζουν τις ευρωπαϊκές αγορές αποφεύγοντας τη φορολογία.
Μιλάμε για απώλεια δασμών δυσθεώρητη, ανερχόμενη σε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια για την ελληνική πολιτεία.
Προφανώς, η αμερικανική αντίδραση όταν καταλάβουν τι πάει να γίνει στα μουλωχτά, αναμένεται να είναι σκληρή και οργισμένη.
Και την σφαλιάρα θα την φάνε οι εγχώριοι.
ΔΕΝ καταλαβαίνουν οι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι που στηρίζουν ή έστω ανέχονται την τοποθέτηση του κ. Τσώνη στον κινέζικο ΟΛΠ ότι έτσι ανοίγουν την κερκόπορτα για να γλιστρήσει πλαγίως ο ΟΛΠΑ στα χέρια της Cosco;
