Η τιμή του χρυσού συνέχισε να ενισχύεται καθώς οι κεντρικές τράπεζες παρέμειναν σε κατάσταση σχετικής ηρεμίας. Στο παρελθόν, αυτή η τιμή ήταν σταθερά συνδεδεμένη με τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό και τα επιτόκια, ωστόσο αυτό πλέον έχει αλλάξει.
Μια υπόδειξη για την αιτία του παραπάνω, προέρχεται από την τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού, που δημοσιεύτηκε πριν από μερικές μέρες. Η ίδια σημειώνει ότι, το πρώτο τρίμηνο του 2024, η ζήτηση χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες έφτασε σε υψηλά ρεκόρ, ενώ οι τέσσερις χώρες με τη μεγαλύτερη ζήτηση ήταν η Τουρκία, η Κίνα, η Ινδία και το Καζακστάν.
Οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν ποσότητες ρεκόρ χρυσού ως μέρος μιας μακροπρόθεσμης διαδικασίας αποδολαριοποίησης. Όταν οι δυτικές χώρες κατέλαβαν τα ρωσικά συναλλαγματικά αποθέματα ως απάντηση στην εισβολή στην Ουκρανία, έδειξαν ότι τα δυτικά συναλλαγματικά αποθέματα ήταν αξιόπιστα μόνο εάν αυτές οι χώρες δεν είχαν αντίρρηση στην εξωτερική πολιτική μιας άλλης χώρας. Αυτό έχει οδηγήσει σε χώρες εκτός του δυτικού μπλοκ να αναζητούν πιο αξιόπιστους τρόπους αποθήκευσης του πλούτου τους. Ο χρυσός ήταν μια προτιμώμενη εναλλακτική λύση.
Η διαδικασία με την οποία λαμβάνει χώρα αυτή η αποδολαριοποίηση μπορεί να προκαλέσει σύγχυση για πολλούς. Ένας απλός αναγνώστης του επιχειρηματικού και οικονομικού Τύπου μπορεί να είχε δει τίτλους που υποδηλώνουν ότι πραγματοποιούνται αγορές χρυσού λόγω της ισχύος του δολαρίου ΗΠΑ, επισημαίνει το UnHerd. Αλλά αν ο ευρύτερος μοχλός των αγορών χρυσού από την κεντρική τράπεζα είναι η αποδολαριοποίηση, δεν θα έπρεπε το δολάριο να πέσει αντί να αυξηθεί σε αξία;
Όχι απαραίτητα — ή, ακριβέστερα, όχι βραχυπρόθεσμα. Προς το παρόν, η αξία του δολαρίου των ΗΠΑ καθορίζεται σύμφωνα με το επιτόκιο που έχει ορίσει η Federal Reserve. Η Fed διατηρεί επί του παρόντος ένα υψηλό επιτόκιο σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου, και έτσι το δολάριο αυξάνεται σε αξία. Ωστόσο, ένα ισχυρότερο αμερικανικό νόμισμα καθιστά τις αμερικανικές εισαγωγές φθηνές και τις εξαγωγές ακριβές, γεγονός που τείνει να αυξήσει το εμπορικό έλλειμμα.
Όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους παράγοντες της αξίας του δολαρίου, οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν το εμπορικό τους έλλειμμα βασιζόμενες σε άλλες χώρες για την αγορά και τη διατήρηση περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια — από αμερικανικές μετοχές και ομόλογα έως απλά αποθέματα σε δολάρια των ΗΠΑ. Όμως, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου τώρα, προτιμά το χρυσό και άλλες εναλλακτικές λύσεις, έναντι του δολαρίου. Αυτό υποδηλώνει ότι το υποτιθέμενο ισχυρό δολάριο, δεν θα είναι ισχυρό για πολύ.
Υποδηλώνει επίσης ότι η άσκηση ισχυρής πολιτικής για το δολάριο —και επομένως ένα μεγάλο εμπορικό έλλειμμα— με τη διατήρηση υψηλών επιτοκίων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι όλο και πιο επικίνδυνη. Κάποια στιγμή —ίσως εν μέσω ύφεσης και χρηματοπιστωτικής κρίσης— η αξία του νομίσματος μπορεί να πέσει, ωθώντας τον πληθωρισμό και επιβαρύνοντας το αμερικανικό βιοτικό επίπεδο.
