Την πραγματική του ταυτότητα φαίνεται ότι αποκάλυψε ο Banksy σε μια ραδιοφωνική του συνέντευξη από το 2003, που «ξέθαψε» πρόσφατα το BBC.
Η συνέντευξη του επίτιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Δημιουργικών Τεχνών της Αγγλίας, είχε ηχογραφηθεί προ εικοσαετίας για το τέταρτο πρόγραμμα του ραδιοφώνου του BBC και το βρετανικό δίκτυο τη μετέδωσε τώρα, για πρώτη φορά στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ με τίτλο “The Banksy Story”
Ο Banksy, τα έργα του οποίου σε τοίχους εκτινάσσουν τις τιμές των κτιρίων, είχε μιλήσει στον πρώην δημοσιογράφο του BBC, Νάιτζελ Ρεντς για την αντι-εξουσιαστική φύση του έργου του. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο διασημότερος ίσως καλλιτέχνης γκράφιτι στον κόσμο, που έχει διατηρήσει στη διάρκεια της μακράς καριέρας του την ανωνυμία του, φάνηκε να επιβεβαιώνει το μικρό του όνομα.
-«Δεν έχεις πρόβλημα να χρησιμοποιήσω το όνομά σου; Εννοώ, ότι το έχει κάνει ήδη ο Independent», ρωτά ο Ρεντς τον Banksy, που απαντά καταφατικά.
-«Είναι “Ρόμπερτ Μπανκς”;», συνεχίζει ο δημοσιογράφος κι ο Banksy αντιτείνει:
-«Είναι “Ρόμπι”».
-«Εντάξει. Ρόμπι», επαναλαμβάνει ο δημοσιογράφος.
Η ταυτότητα του Banksy έχει τροφοδοτήσει εδώ και καιρό εικασίες. Στις αρχές Οκτωβρίου βρετανικά ΜΜΕ υποστήριξαν ότι ο Banksy είναι ένας 53χρονος άνδρας γεννημένος στο Μπρίστολ ονόματι Robin Gunningham, που κατονομάστηκε ως πρώτος εναγόμενος σε μια αγωγή εις βάρος του και της εταιρείας του, Pest Control Ltd, για δυσφήμιση.
Έχουν ακουστεί όμως και άλλα ονόματα, όπως εκείνο του μουσικού Robert Del Naja των “Massive Attack”, οι ημερομηνίες από τις περιοδείες του οποίου συνέπεσαν με την εμφάνιση ορισμένων έργων του Banksy, αλλά και εκείνο του εικαστικού καλλιτέχνη Τζέιμι Γκρέιαμ, που συνέβαλε στη δημιουργία του γκρουπ “Gorillaz” με τον φρόντμαν των “Blur”, Ντέιμον Άλμπαρν.
Η άποψη του Banksy για το γκράφιτι
Σε άλλο σημείο της ραδιοφωνικής του συνέντευξης στο BBC ο Banksy – ή ο Banks – μίλησε για το κατά πόσον το γκράφιτι συνιστά βανδαλισμός: «Αν γίνει σωστά είναι παράνομο! Αλλά θεωρώ ότι είχα μια καλή αντίδραση από τους περισσότερους ανθρώπους από τη δουλειά μου. Ξέρεις, ακόμη και αστυνομικοί μου έχουν πει στο παρελθόν ότι τους αρέσουν κάποια πράγματα στο γκράφιτι, αλλά… νομίζω ότι είναι δικαίωμά μου να βγαίνω έξω και να ζωγραφίζω».
«Και είναι εξίσου δικαίωμα κάποιου άλλου να βγει και να ζωγραφίσει πάνω από ένα έργο μου, αν δεν του αρέσει; Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται πολύς χρόνος, με έναν κουβά με λευκό χρώμα μπορεί κανείς να σβήσει αυτά τα έργα. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να αντιμετωπίζεις την πόλη σαν μια μεγάλη παιδική χαρά. Είναι εκεί για να παίξεις μαζί της».
