Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Η νέα δουλειά του Aλέκου Κυραρίνη με τίτλο «Ἐπὶτύμβῳ» φιλοξενείται και φέτος το καλοκαίρι στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου. Η έκθεση αυτή διοργανώνεται με πρωτοβουλία της CITRONNE Gallery σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων, στο πλαίσιο μίας επιτυχημένης συνεργασίας των τελευταίων έντεκα ετών. Η έκθεση αποσκοπεί να αναδείξει την συνέχεια και τη διαχρονικότητα της Τέχνης, προβάλλοντας μια «ερμηνευτική» άποψη, μια συμπληρωματική οπτική, όπως προτείνεται από ένα σύγχρονο εικαστικό.
Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει δεκαπέντε έργα μεικτής τεχνικής, των οποίων η θεματολογία έχει εμφανείς αναφορές στις ανάγλυφες παραστάσεις των αττικών επιτυμβίων στηλών της κλασικής περιόδου. Στα έργα κυριαρχούν οι αρχετυπικές μορφές, οι οποίες απεικονίζονται μέσα σε αετωματικούς ναΐσκους, περιστοιχισμένους από φυτικό διάκοσμο.
Η αρχιτεκτονική οργάνωση του ζωγραφικού χώρου, η απλότητα του σχεδίου, η απουσία προοπτικής και φωτοσκίασης, η περιορισμένη χρωματική παλέτα και η χρήση καθιερωμένων μοτίβων αποτελούν στοιχεία που παραπέμπουν άμεσα στην αρχαία ελληνική καλλιτεχνική παράδοση. Παράλληλα, διακρίνονται επιδράσεις από τον δυτικοευρωπαϊκό μοντερνισμό, καθώς τα μοτίβα δεν πλαισιώνουν απλά τις παραστάσεις ως διακοσμητικά στοιχεία, αλλά εμπλέκονται σε αυτές και συχνά πρωταγωνιστούν, δημιουργώντας ένα σύνολο τελικά περισσότερο αφαιρετικό παρά αφηγηματικό.
Συναισθανόμενος ο καλλιτέχνης το βάρος και το κύρος του “μουσειακού” παρελθόντος – χωρίς να το διαχωρίζει από το βιούμενο παρόν- εντατικοποιεί τον διάλογο ανάμεσα στο βίωμα και την μνήμη.
Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη, Δρ της Ιστορίας της Τέχνης, Διευθύντρια της CITRONNE Gallery και της Μαρία Γιαννοπούλου, Δρ. της Αρχαιολογίας στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων.
-Επί τύμβω. Αλέκο, τι πραγματεύεται αυτή η θεματική σου;
-Στα περισσότερα έργα αυτής της ενότητας θα παρατηρήσει κανείς μία αναλογία με τις επιτύμβιες στήλες. Μία κεντρική φιγούρα αποχαιρετά τους οικείους της σε μία σύνθεση η οποία περιλαμβάνει φυτικά μοτίβο και άλλα ρυθμικά στοιχεία. Είναι μία σημερινή απεικόνιση της αρχαίας θεματικής, είναι μία επίκληση και μία αναφορά σε ότι διαρκές μας συνδέει με την αρχαία μας παράδοση. Η ζωγραφική που κάνω σε αυτή την περίπτωση υπενθυμίζει τις καταβολές του σύγχρονου κόσμου από τον παλαιό, την σύνδεση των καιρών και των κόσμων έτσι όπως στην προσπάθεια ενός σύγχρονου καλλιτέχνη μπορούν να συμπεριληφθούν και να συνυπάρξουν. Πολύτιμο εργαλείο και συνδετικό υλικό σε αυτή την προσπάθεια, η φανερή επιρροή από την τέχνη του μοντερνισμού.
Νομίζω ότι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα σταμάτησε η ζωγραφική να μας ξαφνιάζει. Δεν σταμάτησε η ζωγραφική να υπάρχει, όμως σταμάτησε να πρωτοπορεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με την προσδοκία μίας τέχνης σημερινής, ενθυμούμαι και αναπολώ εμπράκτως ό,τι με έκανε να αγαπήσω και να ασχοληθώ με τα εικαστικά.
Διαβάστε την συνέχεια της συνέντευξης στο ArtViews.gr
