Ένα κολοσσιαίο πρότζεκτ ολοκληρώθηκε στο Κατάρ ώστε να μπορέσει να φιλοξενήσει το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο: μία σειρά από αθλητικούς χώρους, τουριστικές υποδομές, αλλά και ευρεία έργα στο δίκτυο μεταφορών φέρνουν την εκτιμώμενη αξία από 220 δισ. έως τα 300 δισ. δολάρια, η οποία ξεπερνά κατά πολύ το κόστος των προηγούμενων διοργανώσεων.

Το πρότζεκτ είναι αποτέλεσμα της φιλοδοξίας της ευρύτερης περιοχής για τον τομέα των σπορ, των προσπαθειών προς ενίσχυση της επιχειρηματικής σκηνής και ιδίως της απεξάρτησης από τα έσοδα του κλάδου των ορυκτών καυσίμων.

Βέβαια επισκιάζεται από τις σοβαρές κατηγορίες που συνοδεύουν εξ αρχής τη διοργάνωση σε ό,τι αφορά την μεταχείριση των μεταναστών εργατών – που σύμφωνα με δημοσιεύματα των τελευταίων μηνών έχει οδηγήσει σε θανάτους – και τον περιορισμό των δικαιωμάτων των γυναικών και ατόμων της LGBTQ κοινότητας.

Πώς έγινε το ακριβότερο Παγκόσμιο Κύπελλο στην ιστορία

Κατ’ αρχάς σε αντίθεση με παλιότερες διοργανώσεις, το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο θα πραγματοποιηθεί σε μία σχετικά μικρή περιοχή, με το μακρινότερο στάδιο να βρίσκεται μόλις 50 χιλιόμετρα από το κέντρο της Ντόχα, απαιτώντας ουσιαστικά την ανέγερση υποδομών και κατάλληλων χώρων από το μηδέν, στην έρημο.

Προκειμένου να παρακολουθήσουν οι περίπου 3 εκατομμύρια φαν που θα πάνε στη Ντόχα για την αθλητική διοργάνωση, αξιοποιούνται οκτώ στάδια, εκ των οποίων τα επτά κατασκευάστηκαν εξ θεμελίων και το όγδοο ανακαινίστηκε. Βέβαια, η κατασκευή τους αποτελεί ένα μικρό κομμάτι του συνολικού κόστους.

Παράλληλα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας κατασκευάστηκαν ξενοδοχεία και άλλου είδους τουριστικά καταλύματα.

Στόχος ήταν να υπάρχουν διαθέσιμα περίπου 130.000 δωμάτια. Ωστόσο, ορισμένοι χώροι διαμονής δεν ετοιμάστηκαν εγκαίρως για τη διοργάνωση.

Δεδομένης της έλλειψης επαρκών καταλυμάτων κοντά στις εγκαταστάσεις, το Κατάρ στράφηκε στις γειτονικές χώρες για βοήθεια.

Ενδεικτικά, έγιναν συμφωνίες για πραγματοποίηση σχεδόν 100 πτήσεων την ημέρα από τη Ντόχα σε άλλες μεγάλες πόλεις της Μέσης Ανατολής, οι οποίες θα επιτρέπουν στους τουρίστες να μένουν σε άλλες περιοχές.

Το μεγαλύτερο έξοδο

Οι μεγαλύτερες δαπάνες με διαφορά διοχετεύθηκαν σε μη αθλητικές υποδομές.

Ειδικότερα, από το 2010, όταν αποφασίστηκε πως το Κατάρ θα φιλοξενήσει το φετινό Κύπελλο, η χώρα άρχισε να επενδύει στην πλήρη αναδιάρθρωση του δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς.

Πλέον, υπάρχει καινούργιο δίκτυο μετρό, ένα σύγχρονο λιμάνι, ενώ επίσης το βασικό αεροδρόμιο επεκτάθηκε.

Παράλληλα, δημιουργήθηκε μία ολόκληρη πόλη γύρω από το στάδιο Lusail που θα φιλοξενήσει το τελευταίο ματς.

Το κόστος του συγκεκριμένου έργου, το οποίο προηγουμένως ήταν έρημος, εκτιμάται στα 45 δισ. δολάρια.

Σύμφωνα με την εταιρεία που ανέλαβε την κατασκευή της, θα μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 200.000 άτομα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο μέρος των κατασκευών αυτών εξετάζονταν ήδη ανεξαρτήτως του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ωστόσο επιταχύνθηκε η δημιουργία τους λόγω της φετινής διοργάνωσης.

Τα ακριβότερα εισιτήρια

Ως αποτέλεσμα των τεράστιων επενδύσεων, έχει ανέβει σημαντικά και η τιμή των εισιτηρίων.

Σύμφωνα με έρευνα της Keller Sports, η μέση τιμή του εισιτηρίου ανέρχεται περίπου στα 340 δολάρια, τουλάχιστον 40% περισσότερο από τα εισιτήρια για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 στη Ρωσία.

Επίσης, τα εισιτήρια για τον τελικό φτάνουν κατά μέσο όρο τα 812 δολάρια και – με άνοδο περίπου 59% σε σχέση με τον τελικό στη Ρωσία – είναι τα ακριβότερα που έχουν πουληθεί σε αντίστοιχη διοργάνωση τα τελευταία 20 χρόνια.

Το επόμενο βήμα

Αβέβαιη είναι η επόμενη κίνηση του Κατάρ, το οποίο θα κληθεί να αξιοποιήσει τις τεράστιες εγκαταστάσεις.

Σύμφωνα με το Bloomberg, οι περισσότεροι οικονομολόγοι αναμένουν ότι οι τομείς πλην της ενέργειας θα παρουσιάσουν επιβράδυνση μετά τη λήξη της διοργάνωσης.

Σύμφωνα με προβλέψεις της κυβέρνησης, οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι θα φύγουν από τη χώρα λόγω της ολοκλήρωσης των μεγάλων κατασκευαστικών έργων.

Ουσιαστικά, η μετάβαση μετά τη λήξη της διοργάνωσης είναι εξαιρετικά σημαντικό μέρος του σχεδίου, καθώς θα αποδείξει εάν το εγχείρημα απέδωσε.

Διαβάστε ακόμη: