Σας το υποσχέθηκα και τηρώ τη δέσμευσή μου. Έγραφα ότι “πολλά ακούω για τα μαχαιρώματα που υπήρξαν προ και μετά την κατάθεση, τη Μ. Τετάρτη μάλιστα, της τροπολογίας για τα σκουπίδια” και ότι σύντομα, ίσως και σήμερα να σας έχω νεότερα.

Μέσα στη Μ. Εβδομάδα, λοιπόν, η κυβέρνηση, πιστή σε μία τακτική όλων των κυβερνήσεων να περνάνε δεκάδες τροπολογίες σε νομοσχέδια “σκούπα”, πέρασε μία τροπολογία του ΥΠΕΝ, σχετικά με την διαχείριση των σκουπιδιών, στην οποία, με… αριστοτεχνικό τρόπο προβλέπεται η είσοδος ιδιωτών.

Και αυτό γιατί, ρητά αναφέρεται ότι κάθε Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) «περιλαμβάνει συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο, με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, που καλύπτει την ολοκληρωμένη στρατηγική του ΠΕΣΔΑ, και ανάλυση κόστους-οφέλους των παρεμβάσεων που προβλέπει».

Κανονικά, κάθε μία από τις 13 περιφέρειες της χώρας πρέπει να έχει το δικό της ΠΕΣΔΑ και όλα να απορρέουν από το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ). Αυτά βέβαια στη θεωρία, γιατί στην πράξη, άλλα συμβαίνουν

Θυμίζω ότι η ΚΕΔΕ είχε καταγγείλει την κατάργηση της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Αυτοδιοίκησης στη διαχείριση των σκουπιδιών μέσα από τις τροποποιήσεις του ΕΣΔΑ, τις οποίες απέρριψε τον περασμένο Νοέμβριο.

Ρωτώντας… πας στην πόλη και μαθαίνεις όσα δε λέγονται ανοιχτά, ούτε φυσικά από την κυβέρνηση, ούτε από τα αντίπαλα επιχειρηματικά στρατόπεδα.

Ακόμα και φίλα προσκείμενοι επιχειρηματίες που “παίζουν” στον τομέα των απορριμμάτων, εμφανώς χολωμένοι, θεωρούν ότι η κυβέρνηση ξόδεψε ολόκληρη τη θητεία της με εξαγγελίες και διακηρύξεις, αλλά με σχεδόν μηδενικό αποτέλεσμα σε νέες υποδομές διαχείρισης των απορριμμάτων.

Με συνέπεια να λειτουργούν ακόμη χωματερές, να ανοίγουν ή να σχεδιάζονται νέες, την ίδια ώρα που τα τσουχτερά πρόστιμα που πέφτουν από την Ευρώπη να χρεώνονται κανονικά ή να κινδυνεύει η χώρα και με νέα, ακόμα μεγαλύτερα.

Για να δούμε τώρα, που βρίσκεται το ζουμί της όλης χρυσοφόρου σε έσοδα δραστηριότητας της διαχείρισης απορριμμάτων και τι έχει συμβεί από το 2020 μέχρι σήμερα.

Στο ΥΠΕΝ το 2020, πέρασε νέο ΕΣΔΑ, στο οποίο έγινε και σαφής αναφορά στην καύση των απορριμμάτων. Όμως, στη συνέχεια ξεκίνησε συζήτηση για τροποποίηση του ΕΣΔΑ, το οποίο (υποτίθεται ότι) εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο τον περασμένο Φεβρουάριο.

Προσέξτε, όμως. Όπως βεβαιώνουν και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα που θέλουν ενεργότερη παρουσία στον συγκεκριμένο τομέα, δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν η επιδίωξη είναι η απευθείας καύση ή η επεξεργασία των απορριμμάτων, ώστε να προκύπτει δευτερογενές καύσιμο.

Έχει τώρα μεγάλη σημασία να δούμε τι συμβαίνει στο χώρο των ιδιωτών, που θέλουν παρουσία και ανάμειξη σε όλο το φάσμα της διαχείρισης απορριμμάτων.

Οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι, εγχώριοι και ξένοι, αφού αυτοί έχουν την καλύτερη τεχνογνωσία και εμπειρία, είναι χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα: Το πρώτο είναι υπέρ της παραγωγής καυσίμου, ώστε αυτό να καίγεται σε βιομηχανίες, όπως εκείνες που παράγουν τσιμέντο.

Το δεύτερο στρατόπεδο εταιρειών τάσσεται υπέρ της παραγωγής ενέργειας από την απευθείας καύση των απορριμμάτων – πιθανότατα και με τη μετατροπή του σε υδρογόνο, σε μία δεύτερη φάση.

Δεν θα μπω σήμερα σε περισσότερες λεπτομέρειες για το ποιες εταιρείες συγκροτούν το δίπολο των σφόδρα ενδιαφερομένων για το χρυσάφι των σκουπιδιών.

Αφενός γιατί υπάρχουν κάποιες ανακατατάξεις στο σχηματισμό των δύο πόλων, κυρίως λόγω των εξελίξεων στον τομέα των τεχνικών – κατασκευαστικών εταιρειών κάθε κατηγορίας και όχι μόνο της ανώτερης.

Και αφετέρου γιατί, για κάποιους μικρούς του χώρου, θα αποτελούσε στοχοποίηση η ένταξή τους σε έναν εκ των δύο στρατοπέδων, προς ζημία τους σε οποιαδήποτε νέα έργα και συνεργασίες με μέλη της αντίπαλης ομάδας.

Υπάρχει, όμως ένα κοινό χαρακτηριστικό των δύο στρατοπέδων: ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι θέλουν να αναλάβουν εκείνοι τη διαχείριση και όχι απλώς να παραλαμβάνουν τα απορρίμματα που παράγουν οι Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Σήμερα, η συλλογή των απορριμμάτων γίνεται από κάθε δήμο, αλλά η διαχείριση γίνεται από τους ΦΟΔΣΑ, δηλαδή κοινοπραξίες πολλών δήμων στις οποίες ενίοτε συμμετέχει και η περιφέρεια.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θέλει τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων να γίνονται με Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Έλα, όμως, που ορισμένοι από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες θέλουν και συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών αυτών, αλλά και την άσκηση του μάνατζμεντ από τους ίδιους!!! Το θέμα είναι ότι αυτόν τον σχεδιασμό δεν κατάφερε να τον προχωρήσει η κυβέρνηση, παρότι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, στη συντριπτική τους πλειονότητα, είναι φίλα προσκείμενοι.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η ΚΕΔΕ, η οποία κατήγγειλε την κατάργηση της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Αυτοδιοίκησης στη διαχείριση των απορριμμάτων μέσα από τις τροποποιήσεις του ΕΣΔΑ, τις οποίες απέρριψε τον περασμένο Νοέμβριο.

Τέλος, το θέμα είναι τι ρόλο θα έχει εφεξής η νέα Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (μετεξέλιξη της ΡΑΕ), τόσο στον όλο σχεδιασμό, όσο και σε θέματα τιμολόγησης, που αποτελεί το άλλο μεγάλο αγκάθι στον πολύπαθο τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων στη χώρα μας.

Διαβάστε περισσότερα