Η επικείμενη αποχώρηση του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΧΑΕ (Χρηματιστήριο Αθήνας) Σωκράτη Λαζαρίδη άνοιξε την όρεξη σε πολλούς και πολλές για την κατάληψη της επίζηλης (και υψηλά αμειβόμενης) θέσης.

Άνοιξε, όμως, και «το καπάκι της χύτρας», που επί χρόνια σιγοβράζει στην «κουζίνα» της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, με αποτέλεσμα οι εκρήξεις να συμπαρασύρουν πρόσωπα και καταστάσεις.

Πρώτοι, εδώ στο radar.gr, είχαμε ενημερώσει για το πλούσιο παρασκήνιο στη χειμαζόμενη ελληνική χρηματαγορά, τον ρόλο των τραπεζών, τα παιχνίδια των κρατικοδίαιτων στελεχών, την ανοχή των κυβερνήσεων και την απογοήτευση των επενδυτών.

Το ζήτημα είναι ότι έφτασε πλέον η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και, παρότι η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να εμπλακεί φανερά, επικαλούμενη τον ιδιωτικό χαρακτήρα της ΕΧΑΕ, είναι αδιανόητο ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και το οικονομικό επιτελείο του να αφήσουν την άσκηση της χρηματιστηριακής πολιτικής και την πορεία του ελληνικού χρηματιστηρίου είτε στα απολιθώματα των απαξιωμένων ελληνικών τραπεζών, είτε στους γραφειοκράτες της ΕΧΑΕ, είτε στους κάθε λογής θεσιθήρες.

Ο Όμιλος της ΕΧΑΕ διοικείται εδώ και χρόνια από άτυπους εκπροσώπους της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Η κυρίαρχη λογική ήταν ότι η όποια χρηματοδότηση της εγχώριας οικονομίας περνάει, σχεδόν αποκλειστικά, από τους τέσσερις τραπεζικούς ομίλους.

Με αυτό το σκεπτικό η διοίκηση της ΕΧΑΕ (ως ενεργούμενο του τραπεζικού συστήματος) δεν επιδίωξε ουσιαστικά να εισαχθούν στο ελληνικό χρηματιστήριο νέες εταιρείες.

Το ίδιο ισχύει και για τα τμήματα Αναδοχών-Corporate Finance των ελληνικών τραπεζών, τα οποία έχουν ουσιαστικά κλείσει και αν παρ’ ελπίδα εμφανιστεί κάποια ενδιαφερόμενη εταιρεία θα εισπράξει, εκτός από χαμόγελα, και μια αποτίμηση με την οποία δεν θα την συμφέρει να εισαγάγει τις μετοχές της.

Το πρόβλημα έγινε τεράστιο και πλέον συνειδητοποιείται ευρέως ότι όσο συγγενείς, φίλοι και λοιποί παρατρεχάμενοι διοικούν την ΕΧΑΕ, δεν θα δούμε ποτέ το ΑΕΠ της χώρας να ξαναφτάνει στα 240 δισ. ευρώ, που ήταν πριν από την χρηματοοικονομική κρίση.

Η ανάπτυξη δεν περνάει μόνο από τα ναυτιλιακά ομόλογα, το τραπεζικό σύστημα, τις επιστροφές μετοχικού κεφαλαίου της ΕΧΑΕ, την αύξηση της ΔΕΗ

Μητσοτάκης, Πατέλης και Σταϊκούρας, αν πιστεύουν ότι με τις αυξήσεις τύπου ΠΕΙΡΑΙΩΣ και ΔΕΗ θα τονωθεί η ανάπτυξη της χώρας, είναι γελασμένοι.

Το ίδιο ισχύει και για τα ομόλογα των ναυτιλιακών εταιρειών, που είναι της μόδας τελευταία.

Προφανώς δεν είμαστε αντίθετοι στην παρουσία τους, γιατί προσφέρουν μια εναλλακτική επενδυτική πρόταση στην ελληνική επενδυτική έρημο του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Δεν θα έρθει η ανάπτυξη, όμως, με τα ναυτιλιακά ομόλογα, ούτε από το απαξιωμένο τραπεζικό μας σύστημα, ούτε από τις επιστροφές του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΧΑΕ, ούτε από την αύξηση της ΔΕΗ μόνο.

Χρειάζεται ριζική αναμόρφωση της χρηματιστηριακής πολιτικής, ξεκάθαροι στόχοι, θεσμοθέτηση ευνοϊκού και φιλικού περιβάλλοντος στους υγιείς επιχειρηματίες, σοβαρή εποπτεία για να μην επαναληφθούν σκανδαλώδεις καταστάσεις τύπου Folli Follie και MLS και, βεβαίως, τα κατάλληλα πρόσωπα που θα κληθούν να εφαρμόσουν το new deal της πολιτείας με την επιχειρηματική και επενδυτική κοινότητα.

Είναι γεγονός ότι η διοίκηση της Βασιλικής Λαζαράκου στην ηγεσία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς έχει προσπαθήσει αρκετά στη διαμόρφωση σύγχρονου πλαισίου στην εποπτεία του χρηματιστηριακού συστήματος.

Όμως, απέναντί της αντιμετωπίζει τις απαρχαιωμένες δομές της δημόσιας γραφειοκρατίας και τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Ε.Κ. με το κράτος, ενώ η συνεργασία με τον πρώην αρμόδιο υπουργό Γ. Ζαβό ήταν προβληματική και ανεπιτυχής.

Η αποτυχημένη παρέα της ΕΧΑΕ: τραπεζίτες, συγγενείς, φίλοι και λοιποί παρατρεχάμενοι

Η ανακοίνωση της ΕΧΑΕ, ότι τον διάδοχο του Λαζαρίδη θα τον αποφασίσει το Δ.Σ. της ΕΧΑΕ, είναι τουλάχιστον προκλητική και θρασεία. Αντί να αποπεμφθούν άμεσα και μαζικά όλοι αυτοί που μαζί με τον Λαζαρίδη διοικούσαν το απαξιωμένο ελληνικό χρηματιστήριο, τολμούν να έχουν τον πρώτο λόγο για τον ορισμό του αντικαταστάτη του!

Η αποτυχημένη παρέα του Δ.Σ. της ΕΧΑΕ, δηλαδή ο τραπεζίτης πρόεδρος Γ. Χατζηνικολάου, ο συνταξιούχος τραπεζικός αντιπρόεδρος Αλ. Πιλάβιος, ο τραπεζικός Ι. Εμίρης, η Πολυξένη Καζόλη (σύζυγος του δ/ντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας Παύλου Μυλωνά), η Θεανώ Καρποδίνη (πρώην εργαζόμενη της ΕΧΑΕ και νυν πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ), καθώς και τα 7 – 8 άλλα μέλη, διοικούν το Χρηματιστήριο σαν κλειστό κλαμπ και εναλλάσσονται στις επιτροπές με διάφορους ρόλους για να εισπράττουν παχυλές αμοιβές και προνόμια εις βάρος των χιλιάδων επενδυτών, των υγιών επιχειρήσεων και εν τέλει της εθνικής οικονομίας.

Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει απαντήσεις στους πολίτες για τους λόγους που αυτοί οι συγκεκριμένοι διοικούντες το Χρηματιστήριο δεν μπόρεσαν να πείσουν νέες ελληνικές επιχειρήσεις να εισαγάγουν τις μετοχές τους στο Χ.Α., ώστε να λάβουν φθηνά κεφάλαια και να κάνουν πραγματικές επενδύσεις.

Γιατί στο Χρηματιστήριο δεν υπάρχει ο κλάδος των τροφίμων, οι τουριστικές επιχειρήσεις, οι ναυτιλιακές εταιρείες; Για ποιο Δ.Σ. μιλάμε;

Το ενδιαφέρον Στάμου, οι αδιάφοροι «τεχνοκράτες» και η περίπτωση του Β. Καρατζά

Η κυβέρνηση μπορεί να μην έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της, αλλά ήδη ακούγονται ονόματα ενδιαφερομένων ή κατάλληλων για την περίοπτη θέση.

Π.χ. ακούγεται έντονα η πρώην εργαζόμενη στο Χρηματιστήριο και νυν αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, δικηγόρος Αναστασία Στάμου (κινείται στον κύκλο του Χρ. Σταϊκούρα), η οποία όμως έχει σοβαρό κώλυμα ένεκα των αρχών της εταιρικής διακυβέρνησης (η Ε.Κ. εποπτεύει την ΕΧΑΕ).

Ακούγονται και κάποιοι άλλοι αδιάφοροι «τεχνοκράτες», που οι ίδιοι επικαλούνται «υψηλές» γνωριμίες.

Ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι ο οικονομολόγος Βασίλης Καρατζάς, πρόεδρος της Levant Partners ΑΕΔΟΕΕ, που θεωρείται επιτυχημένος διαχειριστής κεφαλαίων και τυγχάνει προσωπικός φίλος του Κ. Μητσοτάκη.

Η κυβέρνηση καλείται να πάρει τις αποφάσεις της για τα τεκταινόμενα στο Χρηματιστήριο, αν πραγματικά έχει κατανοήσει ότι ανάπτυξη και παραγωγικές επενδύσεις δεν θα γίνουν στην Ελλάδα χωρίς δυναμικό Χρηματιστήριο και ισχυρή Κεφαλαιαγορά.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις ανταγωνίζονται τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές με άνισους όρους χρηματοδότησης, λόγω των αγκυλώσεων του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και της συνειδητής άρνησης της ΕΧΑΕ να προσελκύσει νέες εισαγωγές.

Αν δεν χρηματοδοτηθούν με φθηνά κεφάλαια οι επιχειρήσεις δεν θα έχουμε ανάπτυξη στη χώρα.

Κάθε άνοδος του ΑΕΠ θα είναι συγκυριακή και θα οφείλεται στην αύξηση του χρέους, το οποίο θα μοιράζεται στους ψηφοφόρους και θα πηγαίνει σε εισαγόμενα προϊόντα.

Βέβαια, με το ΑΕΠ της χώρας στα 170-180 δισ. ευρώ έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιους θα φορολογούν οι κυβερνήσεις για να μοιράζουν συντάξεις, επιδόματα, άλλες παροχές, και να περισσέψει και κάτι για να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος των 380 δισ.!

Ο ανταγωνισμός έρχεται εξ ανατολών

Η γειτονική Τουρκία με το γεμάτο εταιρείες Χρηματιστήριο της έχει γίνει μια μικρή Κίνα πολύ κοντά στην Ευρώπη, χωρίς δασμούς και, πάρα την παρανοϊκή συμπεριφορά των κυβερνητών της, παραμένει μια πολύ σημαντική παραγωγική και εξαγωγική δύναμη σε πολλούς τομείς που εμείς, πάρα τα ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης, ούτε μπορούμε να ονειρευτούμε, όπως την παραγωγή οπλικών συστημάτων, σκαφών αναψυχής, οικοδομικών υλικών, βιομηχανικών και χημικών προϊόντων, κ.λ.π.

Η ώρα των αποφάσεων για το μέλλον της ελληνικής κεφαλαιαγοράς έχει ήδη αργήσει.

Αν και τώρα, με κυβέρνηση που θέλει να είναι φιλική με την επιχειρηματικότητα και την αγορά, δεν γίνουν οι αναγκαίες τομές, η χρηματιστηριακή δραστηριότητα θα μηδενιστεί και από το εντυπωσιακό κτίριο της λεωφόρου Αθηνών θα παραμείνει ενεργό το πολυτελές εστιατόριο, που εξυπηρετεί τους σημερινούς διοικούντες και τους καλεσμένους τους!