Η απόφαση για ανασχηματισμό στην κυβέρνηση έχει παρθεί.
Οι παλινωδίες κάποιων στο Μαξίμου και στα υπουργεία αναγκάζει τον Πρωθυπουργό να κάνει κάποιες τομές στο κυβερνητικό στρατόπεδο με σκοπό να πετύχει καλύτερη λειτουργία και φυσικά να αλλάξει και τις διαθέσεις της κοινωνίας που βλέπει πλέον με μισό μάτι κάποιες συμπεριφορές.
Το ζήτημα που απασχολεί περισσότερο δεν είναι το εάν αλλά το πότε…
Ο Μητσοτάκης δεν θέλει να φανεί ότι τρέχει πίσω από τις εξελίξεις και ότι βιάζεται να αλλάξει το κλίμα διότι πάλι θα γίνουν λάθη.
Γι’ αυτό μέχρι τώρα προκρίνεται ο ανασχηματισμός να γίνει αργότερα, ίσως μετά από τις ευρωεκλογές ίσως, όμως και λίγο πριν.
Από την άλλη, μέσα στο Μαξίμου θα πρέπει να επέλθουν οι ισορροπίες καθώς αν δεν υπάρχει «επιτελικό κράτος» τότε δεν κουρδίζεται τίποτα.
Υπό αυτή την έννοια, είδαμε τον Μάκη Βορίδη και τον Στέλιο Κουτνατζή να αναλαμβάνουν κεντρικές θέσεις στο Μαξίμου.
Παρά τις αρχικές πληροφορίες δεν είδαμε στη θέση αυτή τον Γιώργο Μυλωνάκη, ο οποίος διαχρονικά έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά προτιμάει να παράγει ποιοτικό και αθόρυβο έργο.
Από εκεί και πέρα, ο Πρωθυπουργός έχει πολλές προσλαμβάνουσες σχετικά με τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα.
Έχει καταλάβει πόσο πόνεσε τον κόσμο της ΝΔ η εμμονή με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια και το μεταναστευτικό.
Έχει συνειδητοποιήσει ότι το νούμερο 1 θέμα της κυβέρνησης είναι η καθημερινότητα ( ακρίβεια, εγκληματικότητα, υγεία, κράτος δικαίου) και αναμένεται να προβεί άμεσα 2-3 διορθωτικές κινήσεις σε υπουργικά χαρτοφυλάκια.
Παράλληλα, θα στραφεί στην επαφή με το κόσμο όπως έκανε και πριν 2 μέρες με την επίσκεψη στο Μοσχάτο.
Στο μεταξύ πλησιάζει η μεγάλη μέρα για το Συνέδριο της ΝΔ, μία γιορτή την οποία θέλει να κεφαλαιοποιήσει καθώς η ΝΔ παραμένει κόμμα εξουσίας (μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικό σήμερα το 41%) με κυριαρχία επί των άλλων κομμάτων.
Η μεγάλη εικόνα πάντως –και αυτή που ενδιαφέρει αρκετά το Μαξίμου- είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης το τελευταίο διάστημα έδειξε πυγμή, σθένος και αποφασιστικότητα ηγέτη.
Ανάγκασε σε παραιτήσεις αρκετά στελέχη σε όλα τα επίπεδα στο κόμμα, στην ευρωβουλή και στην κυβέρνηση, όπως το γραμματέα Απόδημων της ΝΔ Νίκο Θεοδωρόπουλο, τον γενικό γραμματέα Μιχάλη Σταυριανουδάκη, την ευρωβουλευτή Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, τον πρώην βουλευτή Μιχάλη Ταμήλο και πρόσφατα τους υπουργούς και στενούς του συμβούλους Γιάννη Μπρατάκο και Σταύρο Παπασταύρου.
Παλαιότερα είχε εξωθήσει σε παραίτηση τον κολλητό του φίλο Σπήλιο Λιβανό ενώ και ο ίδιος ανιψιός του βρέθηκε εκτός.
Και μάλιστα, όταν άλλοι προκάτοχοί του δεν άγγιζαν ούτε τους πιο τοξικούς που πραγματικά έφθειραν τις κυβερνήσεις όπως για παράδειγμα ο Τσίπρας που δεν ακούμπησε ποτέ τον Πολάκη και τον Παππά.
Και αυτή η πρακτική δείχνει να λειτουργεί υπέρ του.
