H Gloria Leonard είναι από τις περιπτώσεις ανθρώπων που κατάφεραν να πετύχουν σε ένα χώρο που δεν γνώριζαν, έμειναν στην ιστορία και δημιούργησαν ένα μύθο. Γεννήθηκε, ως Gale Sandra Klinetsky, στις γειτονιές του Μπρόνξ, το 1940. Ξεκίνησε την καριέρα της με τις δημόσιες σχέσεις, ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη Wall Street. Εκεί η Γκλόρια ασχολήθηκε ως χρηματιστήρια. Έτοιμη να ορμήσει σαν ταύρος στον βωμό του χρήματος.

Η εταιρεία, όμως, που εργαζόταν, πτώχευσε και η μελαχρινή γυναίκα βρέθηκε άνεργη σε ηλικία 35 ετών, με ένα μικρό κορίτσι που μεγάλωνε μόνη της. Τη δεκαετία του ’70, αρχίζει να εμφανίζεται σε ταινίες ερωτικού περιεχομένου και σύντομα γίνεται η δημοφιλέστερη της εποχής της. Έργα της προβάλλονται ακόμα και στους κινηματογράφους. «Ήμουν αρκετά απελευθερωμένη γυναίκα. Σκέφτηκα πως αυτό θα ήταν η υπέρτατη δοκιμασία για εμένα. Μια δοκιμασία για το πόσο απελευθερωμένη ήμουν πραγματικά» είχε δηλώσει η ίδια στην εφημερίδα Miami Herald το 1983.

Η ιδέα που της άλλαξε τη ζωή

Το 1957, το περιοδικό «High Society» την προσλαμβάνει σε διευθυντική θέση. Η Γκλόρια αποφασίζει ν’ ανοίξει μία τηλεφωνική γραμμή, στην οποία οι αναγνώστες μπορούν ν’ ακούσουν ηχογράφηση με τη σέξι φωνή της, να τους κάνει προεπισκόπηση του επόμενου τεύχους. Με αυτό τον τρόπο, η διαφήμιση του περιοδικού έφτανε, μέσω τηλεφώνου, μέχρι και σε πολιτείες, που η κυκλοφορία πορνογραφικού υλικού ήταν απαγορευμένη. «Προσπαθούμε να προσελκύσουμε όσο πιο πολύ κόσμο μπορούμε ως προς το θέμα της σεξουαλικότητας, γιατί υπάρχουν διαφορετικά φετίχ, διαφορετικές φαντασιώσεις» είχε αναφέρει η ίδια σε τηλεοπτική της συνέντευξη.

Αργότερα, το περιοδικό δημιουργεί μία ακόμα γραμμή, στην οποία ενδιαφερόμενοι εκμυστηρεύονταν τις ερωτικές τους φαντασιώσεις. Η δαιμόνια Γκλόρια τους απαντά αισθησιακά. Αλιεύοντας, παράλληλα, ροζ ιστορίες που δημοσιεύει αργότερα στο περιοδικό. Προσλαμβάνονται μερικές ακόμα αισθησιακές φωνές. Η «ροζ γραμμή» είχε περισσότερες από 500.000 κλήσεις ημερησίως. Κάθε κλήση διάρκειας επτά λεπτών, κόστιζε πέντε σεντ και από αυτά το περιοδικό «High Society» λάμβανε δύο σεντ. Υπήρχαν μέρες που το περιοδικό είχε ημερήσια κέρδη 25.000 δολάρια.

Τα επόμενα χρόνια, η ροζ τηλεφωνία είχε εξελιχθεί σε μια βιομηχανία με τζίρο 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. «Είμαι απίστευτα ανόητη όταν πρόκειται για χρήματα ή για διαπραγματεύσεις σχετικά με εμένα. Δυστυχώς αν και έκανα πλούσιους τόσους πολλούς ανθρώπους, εγώ κατάφερα να συγκεντρώσω πολύ λίγα χρήματα». Η ίδια αποσύρεται το 1984, όταν και δημιούργησε την οργάνωση «Club 90», μια ομάδα υποστήριξης για τις γυναίκες ηθοποιούς που εργάζονται στο χώρο της ερωτικής βιομηχανίας. Παράλληλα, δηλώνει φεμινίστρια. «Το όλο θέμα του γυναικείου κινήματος ήταν είναι να μπορούν οι γυναίκες να επιλέξουν ό,τι θέλουν να κάνουν. Γιατί θα πρέπει η επιλογή μου να θεωρείται διαφορετική από την επιλογή ενός άνδρα;».

Με τον τρίτο της σύντροφο, σκηνοθέτη και παραγωγό ερωτικών ταινιών, μένει μαζί μέχρι που εκείνος πεθαίνει το 2002. «Τώρα πλέον όλοι έχουν μια κάμερα και κάνουν πορνό. Εμείς τότε κάναμε Τέχνη. Γιατί να θυμάσαι τις πρωταγωνίστριες και τους πρωταγωνιστές τώρα πια; Το περιεχόμενο έχει γίνει πολύ “φθηνό”, χωρίς σενάριο, χωρίς κανένα ενδιαφέρον» είχε δηλώσει η Γκλόρια Λέοναρντ, λίγο καιρό πριν αφήσει την τελευταία της πνοή από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε ηλικία 73 ετών, στη Χαβάη, αφήνοντας πίσω τη μονάκριβή της κόρη και ένα εγγόνι.