Πέφτουν οι τιμές των καυσίμων και για κάποιους αυτό είναι καλό νέο. Για άλλους, όμως, είναι πονοκέφαλος. Στην κούρσα αυτή, έχουμε έναν καθαρό κερδισμένο και δυο που βλέπουν το ταμείο να στεγνώνει.

Η Aegean βλέπει την τιμή του πετρελαίου να κάνει κοιλιά και τρίβει τα χέρια της. Το δολάριο, που συνήθως ανεβάζει το κόστος καυσίμων, είναι κι αυτό πεσμένο.

Αν δεν μειωθεί η επιβατική κίνηση, η εταιρεία είναι σε φάση «πιάσαμε καλή ταρίφα». Λιγότερα έξοδα για καύσιμα σημαίνει πιο χαμηλό λειτουργικό κόστος και άρα καλύτερα αποτελέσματα.

Με λίγα λόγια: γεμάτα αεροπλάνα + φτηνό καύσιμο = κέρδος και χαμόγελα.

Στην άλλη πλευρά, τα διυλιστήρια δεν έχουν λόγο να χαίρονται. Πουλάνε σε δολάρια και όσο το δολάριο πέφτει, τα έσοδα χάνουν αξία. Σαν να δουλεύεις περισσότερο και να πληρώνεσαι λιγότερο.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Αν αρχίσει να πέφτει κι η ζήτηση, δηλαδή αν ο κόσμος αρχίσει να καίει λιγότερα καύσιμα, τότε πάνε περίπατο και τα καλά περιθώρια κέρδους που είχαν μέχρι τώρα.

Οι επενδυτές, από την πλευρά τους, κοιτάνε με μισό μάτι. Δεν τους αρκεί μόνο η τιμή του δολαρίου. Θέλουν να δουν και αν θα κρατήσουν τα διυλιστήρια τη φόρμα τους ή θα αρχίσει η κατηφόρα.

Όσο οι τιμές του πετρελαίου και του δολαρίου μένουν χαμηλά, η Aegean πετάει και οι διυλιστές… ψάχνονται.

Σαν να λέμε, στο χρηματιστήριο καυσίμων, ένας κάνει διακοπές business class κι άλλοι δύο ψάχνουν εισιτήριο μετ’ επιστροφής για το επόμενο καλό νέο.

Διαβάστε ακόμη: