Απρόοπτο ή όχι η σημειολογία που λέει και ο γνωστός σταρ του Σαββατοκύριακου Γιώργος Αυτιάς, ήλθε και έδεσε σήμερα το πρωί στην εκπομπή του ΣΚΑΪ.
Ξαφνικά και εκεί που ο Νίκος Φίλης ανέλυε με περισσή σοβαρότητα τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και ζητούσε από τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει ο ίδιος θέση γύρω από το περίφημo SMS που κατά τους πολέμιούς της έστειλε η Έφη Αχτσιόγλου στον πρώην πρόεδρο με την παραίνεση να παραιτηθεί …παρενέβη μια μαύρη γάτα.
«Έχουμε έναν επισκέπτη μια μαύρη γάτα. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τα μελλούμενα στον ΣΥΡΙΖΑ» είπε ο Άκης Παυλόπουλος με τον Δημήτρη Οικονόμου να συμπληρώνει «κ. Φίλη βλέπετε μαύρη γάτα, δεν είναι καλό μήνυμα αυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ».
«Κάνετε λάθος. Όλες οι γάτες οι άσπρες και μαύρες είναι καλές» είπε από την πλευρά του ο Νίκος Φίλης ενώ στο σχόλιο του Άκη Παυλόπουλου «γιατί σε μένα; στον Φίλη πήγαινε», ενώ ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε «βλέπετε, τα ζώα έχουν ένα ένστικτο».
«Κάτι ξέρει η μαύρη γάτα, δεν πήγε σε μένα και στον Φίλη» συνέχισε την «καζούρα» προς στον συμπαρουσιαστή του ο Δημήτρης Οικονόμου με τον Άκη Παυλόπουλο να αναρωτιέται «έχω άσπρο σκύλο. Ήρθε μαύρη γάτα σε μένα δεν είναι κανονικό» και τον Νίκο Φίλη να κλείνει την τετράποδη …παρέμβαση με το σχόλιο «έχω δύο γάτες και έναν σκύλο αλλά εσάς βλέπω ότι επέλεξε».
Η «τυχαία» αυτή εισβολή της μαύρης γάτας στο στούντιο του ΣΚΑΪ μου θύμισε δύο πράγματα. Πρώτον τη ρήση του κινέζου ηγέτη Ντενγκ Ξσιάο Πινγκ σύμφωνα με την οποία “άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια”. Αναρωτιέμαι αν κάποιος από …μηχανής σκηνοθέτης ορμήνεψε το γατί να εισβάλλει στο στούντιο για να θυμίσει στον συμπαθή Νίκο Φίλη , το απόφθεγμα του κινέζου ηγέτη .Θα συμφωνήσετε ότι θα πρόκειται για συμβολισμό υψίστης αξίας !
Επειδή όμως ο Νίκος Φίλης έχει δεκαετίες θητεία στην ανανεωτική αριστερά και το θεωρώ κομμάτι δύσκολο να είναι οπαδός του κινέζου οικονομολόγου, θα προσθέσω μια ακόμη εκδοχή περί γάτας που ίσως τον αντιπροσωπεύει περισσότερο.
Αναφέρομαι την ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα «Μαύρη γάτα, άσπρος γάτος» .
Η ταινία που απέσπασε αργυρό λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας σύμφωνα με τον κριτικό Τζέιμς Μπεραρντινέλι αποτελεί «κάτι φρέσκο και ζωντανό σε μια εποχή που κάτι τόσο ηλίθιο όσο το Αρμαγεδδών είναι η κορυφαία ταινία του 1998 και οι ταινίες ακολουθούν γενικά ασφαλή, άνετα μοτίβα ».
