Ο όμιλος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ του Γιώργου Περιστέρη, αποδεικνύει ότι κινείται εδώ και χρόνια με μέθοδο σε όλα τα ενδιαφερόμενα επιχειρηματικά πεδία, από τα έργα υποδομών και τις κατασκευές, τις παραχωρήσεις και τα ΣΔΙΤ, αλλά και την Ενέργεια, μέχρι και το μεγάλο εγχείρημα-στοίχημα της βαριάς βιομηχανίας, της ΛΑΡΚΟ.
Έχοντας σε πλήρη εξέλιξη την διαδικασία πώλησης της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής σε δύο μεγάλα ξένα funds ταυτοχρόνως, κίνηση από την οποία θα αποκομίσει πολύ μεγάλα έσοδα, έχει ήδη έτοιμο το επόμενο μεγάλο εγχείρημα, την πλήρη αξιοποίηση της πολύτιμης βιομηχανίας που βρέθηκε ένα βήμα κυριολεκτικά από το κλείσιμο και τον αφανισμό, λόγω τραγικών λαθών και επιλογών δεκαετιών.
Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και η διοίκησή της, καθώς και η εταίρος της AD Holdings, δεν ξύπνησαν ξαφνικά ένα πρωί και είπαν, “ας πάρουμε και τη ΛΑΡΚΟ και βλέπουμε”, ή, “ας βγάλουμε την κυβέρνηση από το αδιέξοδο αυτό”, για ευνόητους λόγους.
Προηγήθηκε επισταμένη μελέτη μηνών των δυνατοτήτων και των προοπτικών της εγκαταλελειμμένης βιομηχανίας από γνώστες της αγοράς μετάλλων και δη των πολύτιμων και σπάνιων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως του νικελίου, του σιδηρονικελίου και του κοβαλτίου.
Με δεδομένο ότι η ηλεκτροκίνηση και η τεχνολογία μπαταριών εισέρχονται δυναμικά στο χώρο της ενέργειας και των μεταφορών, τα παραγόμενα μέταλλα από τη ΛΑΡΚΟ, βρίσκονται σε πρώτη ζήτηση διεθνώς.
Την ίδια στιγμή οι βασικές ανταγωνιστικές εταιρείες της ΛΑΡΚΟ, οι οποίες εδρεύουν στη Ρωσία, αντιμετωπίζουν το εμπάργκο της Δύσης, στοιχείο που αποτελεί έναν ακόμα σοβαρό λόγο που η ελληνική επιχείρηση καθίσταται κυριολεκτικά πολύτιμος θησαυρός και για τον νέο ιδιοκτήτη της και για την ελληνική οικονομία γενικότερα.
Οι αιτιάσεις για το «μικρό» τίμημα, τα έτοιμα αποθέματα των 500 εκατ. και το αδιαμφισβήτητο επενδυτικό ρίσκο!
Μπορεί να υπάρχουν αιτιάσεις και μάλιστα σοβαρές για το συνολικό μικρό τίμημα που καταβάλλει η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ για την απόκτηση της βιομηχανίας, καθώς και για το γεγονός αναλαμβάνει μεταλλεία και εργοστάσιο στη Λάρυμνα χωρίς εργαζόμενους και χωρίς καμία υποχρέωση προς τρίτους.
Αλλά, αν δεν υπήρχε αυτή η ευνοϊκή ρύθμιση, είναι πολύ αμφίβολο αν θα παρουσιαζόταν κάποιος ενδιαφερόμενος που μπορεί να αναστήσει την ετοιμοθάνατη επιχείρηση. Ο αντίλογος εδώ είναι ότι παραλαμβάνει έτοιμα αποθέματα, αξίας περί τα 500 εκατ. ευρώ, ενώ τα αποθέματα σε νικέλιο και κοβάλτιο υπερβαίνουν και τα 20 έτη για επεξεργασία. Βέβαια, η απάντηση εδώ είναι ότι θα απαιτηθούν επενδύσεις δεκάδων και εκατοντάδων εκατομμυρίων, που κατά τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις θα υπερβούν τα 300 εκατ. ευρώ.
Αυτό που θα πρέπει να επισημανθεί και το οποίο ενέχει την έννοια του ρίσκου και του επιχειρηματικού στοιχήματος, είναι το γεγονός ότι η αγορά μεταλλευμάτων είναι ευμετάβλητη σε μεγάλο βαθμό και η τιμή του νικελίου έχει βρεθεί αρκετές φορές κάτω του κόστους παραγωγής. Αλλά μέχρι τώρα όλα δείχνουν ότι οι τιμές μάλλον θα ακολουθούν ανοδική πορεία παρά το αντίθετο.
Εξάλλου, ένας όμιλος που έχει στοιχειώδη γνώση και ευελιξία, μπορεί να αντισταθμίσει παροδικές εξάρσεις τιμών στο LME, στο χρηματιστήριο μετάλλων του Λονδίνου, ακολουθώντας τις δοκιμασμένες πρακτικές του hedging ή και των προπωλήσεων με συμβόλαια μακράς διάρκειας. Ιδού, λοιπόν, το νέο μεγάλο στοίχημα της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και των συνεταίρων της της AD Holdings.
Διαβάστε ακόμη:
