Δημοσιονομικά δυσβάσταχτο είναι για την Ευρώπη το κόστος αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, το οποίο ανέρχεται μέχρι στιγμής στα 500 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του think tank Bruegel.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, τα 27 κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν μέχρι στιγμής διαθέσει 314 δισ. ευρώ για να μετριάσουν τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο έχει διαθέσει 178 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες εκτιμήσεις του Bruegel που δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη.

Το αυξανόμενο δημοσιονομικό βάρος – οι δαπάνες της ΕΕ αντιστοιχούν στο 1,7% του ΑΕΠ του μπλοκ – έρχεται καθώς τα ευρωπαϊκά κράτη παλεύουν με τον αυξανόμενο πληθωρισμό και τις δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές. Οι υπουργοί της ΕΕ διαπραγματεύονται ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης που θα μεταφέρει τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας σε ευάλωτα νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Η συμφωνία, η οποία αναμένεται να επιτευχθεί στις 30 Σεπτεμβρίου, περιλαμβάνει επίσης ανώτατο όριο τιμών ηλεκτρικής ενέργειας και στόχο για μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς η Μόσχα περιορίζει τις ροές φυσικού αερίου προς την περιοχή.

«Το ποσό αυτό πρόκειται να αυξηθεί καθώς οι τιμές της ενέργειας παραμένουν αυξημένες. Αυτό είναι σαφές ότι δεν είναι βιώσιμο από την άποψη των δημόσιων οικονομικών”, δήλωσε ο Simone Tagliapietra, ερευνήτρια στο Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες.

Θα αυξηθεί περαιτέρω το κόστος για την Ευρώπη – Οι κίνδυνοι

Ενώ οι εκτιμήσεις του Bruegel περιλαμβάνουν μέτρα όπως επιδοτήσεις για θέρμανση και μέτρα για να διατηρηθούν κάποιες ενεργειακές εταιρείες λειτουργικές, δεν αντικατοπτρίζουν πλήρως την κλίμακα της στήριξης της σε όλη την Ευρώπη.

Στη Γερμανία, η κυβέρνηση θα κρατικοποιήσει την Uniper, ένα σχέδιο που περιλαμβάνει τη διοχέτευση 8 δισ. ευρώ στην εταιρεία και την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών που κατέχει η φινλανδική εταιρεία κοινής ωφέλειας Fortum Oyj.

Το αυξανόμενο κόστος της ενεργειακής κρίσης απειλεί να διευρύνει τις οικονομικές διαφορές μεταξύ των κρατών – μελών της ΕΕ, σύμφωνα με τον Tagliapietra.

«Αυτό το επίπεδο παρέμβασης ενέχει τον κίνδυνο κατακερματισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη: Οι κυβερνήσεις με μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο θα διαχειριστούν αναπόφευκτα καλύτερα την ενεργειακή κρίση, ανταγωνιζόμενες τους γείτονές τους για τους περιορισμένους ενεργειακούς πόρους κατά τους χειμερινούς μήνες», δήλωσε και πρόσθεσε: «Επομένως, είναι σημαντικό να σχεδιαστούν πολιτικές που μπορούν να διασφαλίσουν τη δημοσιονομική βιωσιμότητα».

Διαβάστε ακόμη: