Η αεροπορική βάση Mihai Kogalniceanu πήρε το όνομά της από το κοντινό χωριό της Ρουμανίας, το οποίο με τη σειρά του πήρε το όνομά του από έναν φιλελεύθερο πολιτικό του 19ου αιώνα. Τώρα, εξελίσσεται στη μεγαλύτερη βάση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, μεγαλύτερη ακόμη και από το Ramstein στη Γερμανία.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δικαιολόγησε τον πόλεμό του στην Ουκρανία με το επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ αναπτύσσεται στα ευρωπαϊκά σύνορα της Ρωσίας. Ως απάντηση στην εισβολή του, περισσότερα «πιόνια» της σκακιέρας του ΝΑΤΟ έχουν μετακινηθεί προς τα εμπρός.

Η βάση Mihai Kogalniceanu θα διαθέτει σύντομα μια μοίρα ρουμανικών F-16 -που αγοράστηκαν πρόσφατα από τη Νορβηγία- καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper, καθώς και μια στρατιωτική πόλη μέσω της οποίας θα εναλλάσσεται το προσωπικό του στρατού, της αεροπορίας και του ναυτικού του ΝΑΤΟ από 32 χώρες.

Οι τελευταίες αφίξεις παρατηρούνται στη Φινλανδία. Μόλις 20 χιλιόμετρα από την ακτή της Μαύρης Θάλασσας, η βάση απέχει 300 χιλιόμετρα από την Οδησσό, και 400 χιλιόμετρα από τη Σεβαστούπολη στη ρωσοκρατούμενη Κριμαία.

Αυτή είναι η τρίτη και τελευταία θητεία του πιλότου της RAF, Τσάρλι Ταγκ στην αεροπορική βάση στο ρουμάνικο χωριό. «Υπάρχει πολύ μεγάλη αμερικανική παρουσία εδώ, υποδομές, καταλύματα, άνθρωποι και εξοπλισμός».

Ο σκοπός της νατοϊκής βάσης στη Ρουμανία

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, όπως υποστηρίζει, έχει αλλάξει τόσο τις περιοχές πάνω από τις οποίες πετάει το πολεμικό του αεροσκάφος, όσο και τον στρατηγικό σκοπό των αποστολών του.

Το 2021, κατά την τελευταία του περιοδεία, οι πιλότοι μαχητικών του ΝΑΤΟ πετούσαν μακριά πάνω από διεθνή ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα. Τώρα όμως μένουν στη ζώνη των 12 ναυτικών μιλίων πάνω από τα χωρικά ύδατα της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, «για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις και κλιμακούμενες καταστάσεις με τους Ρώσους».

«Παλαιότερα ήμασταν εδώ ως αποτρεπτικός παράγοντας για οποιαδήποτε ρωσική επιθετικότητα. Τώρα είναι περισσότερο ως διαβεβαίωση προς άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, όπως η Ρουμανία, ότι είμαστε εδώ και είμαστε πρόθυμοι να τις υπερασπιστούμε».

Δεν υπήρξε καμία κλήση για αναχαίτιση ρωσικού αεροσκάφους από τότε που έφτασε, λέει, αν και υπήρξε σε προηγούμενες αποστολές, πάνω από τη Βαλτική. «Απλώς μπορεί να περάσουν αδέξια – δεν είναι ενάντια σε κανένα διεθνές δίκαιο, έχουν το δικαίωμα να το κάνουν αυτό. Αλλά εμείς θα βάλουμε ένα αεροσκάφος δίπλα σε αυτό το αντίπαλο αεροσκάφος. Από άποψη στρατηγικής, δείχνει στους Ρώσους ότι είμαστε ενεργοί. Πετάμε με οπλισμένα αεροσκάφη, οπότε στέλνει ένα σαφές μήνυμα».

«Την ίδια ώρα, μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες, καταγράφουμε τους σειριακούς αριθμούς των αεροσκαφών και τα όπλα που μεταφέρουν αυτά τα αεροσκάφη, οπότε τροφοδοτεί και την όλη εικόνα των πληροφοριών».

Αργά τη νύχτα στο βρετανικό συγκρότημα στη βάση Mihai Kogalniceanu στη Ρουμανία παρακολουθεί στις οθόνες των ραντάρ του τον πόλεμο που εξελίσσεται στη γειτονική Ουκρανία. «Μπορούσαμε να δούμε τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Σαχίντ να μπαίνουν στην Οδησσό».

Οι «συναντήσεις» με τους Ρώσους

Ενώ τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ αποφεύγουν τις περιττές συναντήσεις με τους Ρώσους, έχουν υπάρξει δύο γνωστά περιστατικά πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα. Τον Σεπτέμβριο του 2022 ένας Ρώσος πιλότος παρεξήγησε μια εντολή από τον επίγειο έλεγχο και οριακά απέτυχε να καταρρίψει ένα βρετανικό αεροσκάφος συλλογής πληροφοριών επανδρωμένο με 30 άτομα.

Τον Μάρτιο του 2023, ένα αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος MQ-9 Reaper, που πετούσε από τη Ρουμανία, καταρρίφθηκε σκόπιμα από ένα ρωσικό αεροσκάφος SU-27 «Flanker», πάνω από διεθνή ύδατα.

Η ζωή των 1.840 Αμερικανών στην νατοϊκή στρατιωτική βάση

Η καθημερινή ζωή στη βάση Mihai Kogalniceanu, παρ’ όλα αυτά, είναι ως επί το πλείστον ήρεμη. Στο γραφείο του, ο Σκοτ Ντιλέι της Αμερικανικής Στρατιωτικής Υποστήριξης, σχεδιάζει την υλικοτεχνική υποδομή για τους 1.840 Αμερικάνους που βρίσκονται στην αεροπορική βάση.

«Προσπαθούμε να τους παρέχουμε μια αίσθηση σαν να βρίσκονται στο σπίτι τους όσο είναι εγκατεστημένοι εδώ. Με αυτόν τον τρόπο, δεν διαφέρει πραγματικά από οποιαδήποτε κοινότητα. Απλώς έχει έναν φράχτη γύρω της».

Ένα πράγμα που οι Αμερικανοί στρατιώτες δυσκολεύονται να συνηθίσουν, λέει, είναι ότι ο χρόνος παράδοσης των ειδών που παραγγέλνουν από το internet στη αντί για ώρες που είναι στις ΗΠΑ, στην Ρουμανία μπορεί να είναι εβδομάδες.

Διαβάστε ακόμη