Το επιχειρείν, ειδικά στη χώρα μας, στην οποία κυριαρχεί το αλαλούμ της πολυνομίας, οι συχνότατες φορολογικές αλλαγές και η ανίκητη γραφειοκρατία, μόνο εύκολο δεν είναι ούτε σήμερα, πολύ περισσότερο κατά τις τρεις και πλέον τελευταίες δεκαετίες.
Με αφετηρία τη δεκαετία του μακρινού 1990 και τη μετέπειτα περίοδο, κατά την οποία άνοιξε η χρηματιστηριακή αγορά και σε εταιρείες επιχειρηματιών, που δεν ανήκαν στα μέχρι τότε παραδοσιακά τζάκια, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, το ποιοι επιχειρηματίες του τότε, άντεξαν στις δυσκολίες, εκμεταλλεύτηκαν τις όποιες ευνοϊκές συγκυρίες και μεγάλωσαν τις εταιρείες τους.
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να φιγουράρουν στη σημερινή ελίτ του επιχειρηματικού κόσμου και ταυτόχρονα να αποτελούν πόλο έλξης ξένων κεφαλαίων, καθώς ισχυροποιήθηκαν σε απίστευτο βαθμό στο πέρασμα των χρόνων και επικράτησαν ακόμα και έναντι κραταιών κάποτε αντιπάλων τους.
Οι εταιρείες αυτές, πολύ λίγες είναι η αλήθεια.
Σε σχέση με τον μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, που εκείνη την περίοδο εμφανίστηκαν και εισήλθαν και στο Χρηματιστήριο, πιστεύοντας ότι έτσι αυτομάτως λύνουν όλα τα προβλήματά τους και ομνύοντας στο εύκολο χρήμα και στα παίγνια με τις μετοχές τους, οι εταιρείες που όχι μόνο άντεξαν τον ανταγωνισμό, αλλά επωφελήθηκαν κιόλας από την ύπαρξή του, είναι ένα μικρό κλάσμα του συνολικού αριθμού της τότε εποχής.
Ιδού, λοιπόν, ποιες εταιρείες και ποιοι επιχειρηματίες της τότε περιόδου μεγαλούργησαν με τα χρόνια και αποτελούν σήμερα σημείο αναφοράς στο επιχειρηματικό τοπίο της χώρας.
Η ΤΕΡΝΑ, του Γιώργου Περιστέρη, ενός νέου, φιλόδοξου, αλλά μετρημένου και με άριστη οργάνωση από τότε επιχειρηματία, ξεκινώντας από την Θεμιστοκλέους και Μεθώνης/Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια, εισήλθε στο Χρηματιστήριο το 1994.
Την ίδια χρονιά εισήλθε και η ΓΕΚ του αείμνηστου Νίκου Κάμπα, ενός επιχειρηματία-κόσμημα στο χώρο του, γνώστη όσο λίγοι των κατασκευών και αρκετά μεγαλύτερου του Περιστέρη.
Μετά από λίγα χρόνια, η συγχώνευσή τους δημιούργησε έναν πολύ ισχυρό πόλο στον τομέα των έργων και των κατασκευών εν γένει, τον όμιλο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, που έμελλε να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια σε πολλούς τομείς πέραν των παραδοσιακών δραστηριοτήτων.
Το πέρασμα όλων των έργων στην θυγατρική πλέον του ομίλου, την ΤΕΡΝΑ, έφερε το 2007 τη δημιουργία της ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ, που αποτελεί σήμερα μία από τις μεγαλύτερες ενεργειακές εταιρείες, με χαρτοφυλάκιο ενεργειακών έργων κάθε είδους.
Και η οποία, όπως όλα δείχνουν, σε λίγο θα περάσει σε χέρια ξένων πανίσχυρων funds, έχοντας προσελκύσει ήδη και αυτή και η μητρική της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, μερικά από τα κορυφαία ονόματα Ελλήνων επιχειρηματιών, όπως του Ευάγγελου Μαρινάκη, του ομίλου Μαριάννας Λάτση κλπ.
Χαρακτηριστική περίπτωση, επίσης, που σηματοδοτεί την αντοχή και την μεγέθυνση μιας μικρής τότε εταιρείας και σήμερα ενός ομίλου με διεθνή απήχηση, είναι αυτή της εταιρείας Μυτιληναίος, με κυρίαρχη προσωπικότητα τον Ευάγγελο Μυτιληναίο, αλλά για ένα διάστημα και τον αδερφό του Γιάννη, που είχε την ευθύνη της ΜΕΤΚΑ, που αργότερα απορροφήθηκε από τον Μυτιληναίο.
Το καλοκαίρι του 1995, η εταιρεία εισάγεται στο Χρηματιστήριο.
Στη δεκαετία αυτή του ‘90, η εταιρεία ισχυροποιεί τη θέση της στις διεθνείς αγορές μετάλλων µέσω της σύναψης στρατηγικών συμφωνιών συνεργασίας µε κορυφαία μεταλλουργικά συγκροτήματα χαλκού, ψευδαργύρου, μολύβδου και αλουμινίου κυρίως στα Βαλκάνια.
Το 1998, προχωράμε στην εξαγορά της ΜΕΤΚΑ, του μεγαλύτερου μεταλλο – κατασκευαστικού συγκροτήματος της Ελλάδας.
Από το 2000 μπήκε στο χώρο της παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας και 10 χρόνια αργότερα, το 2010, αφού εξαγόρασε την ισπανική ENDESSA, δημιούργησε την Protergia, 100% θυγατρική της εισηγμένης.
Μεσολάβησε το 2005 η ριψοκίνδυνη τότε εξαγορά του Αλουμινίου της Ελλάδος, που στο πέρασμα των χρόνων δικαιώθηκε.
Αλλά σημαντική δυναμική έχει αναπτύξει ο όμιλος και στις ΑΠΕ. Τελευταίο εγχείρημα και μάλιστα διεθνούς διάστασης, αποτελεί η μεγάλη εξαγορά που έκανε ο Μυτιληναίος στον Καναδά, στον τομέα της ενέργειας, πιστοποιώντας τη δυναμική του και εκτός συνόρων.
Η τρίτη περίπτωση, που επίσης ξεχωρίζει, είναι αυτή της Jumbo, του Απόστολου Βακάκη, ο οποίος έρχεται από πολύ μακριά, από το 1985, όταν ανέλαβε από τον πατέρα του την διοίκηση της εταιρείας κατασκευής λούτρινων παιχνιδιών, El Greco και την πούλησε στην πολυεθνική Hasbro.
Το 1986, άνοιξε το πρώτο κατάστημα με την επωνυμία Jumbo στη Γλυφάδα.
Και από τότε, η επιχείρηση έχει καταστεί ένας πολυεθνικός όμιλος, με παρουσία, εκτός από την Ελλάδα και σε Ρουμανία, Κύπρο, Βουλγαρία, αριθμόντας πλέον έναν ασύλληπτο όταν ξεκινούσε αριθμό καταστημάτων.
Η εταιρεία, ευάλωτη σαφώς σε ένα διεθνές περιβάλλον πολλές φορές σε μεγάλο βαθμό ευμετάβλητο, πέρασε σε κάποιες χρονικές περιόδους πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Αλλά ο δαιμόνιος επιχειρηματίας, πάντα έβρισκε τον τρόπο να ξεπερνάει τις δυσκολίες και εκεί που ορισμένοι θεωρούσαν ότι μπορεί να σβήσει το άστρο του, αυτός αποδείκνυε ότι έχει το μέταλλο που αποτελεί την κύρια ύλη της επιτυχίας ενός επιχειρηματία και μάλιστα σε ένα τοπίο, που ελάχιστοι θα μπορούσαν να επιβιώσουν.
Το 1997 μπήκε στο Χρηματιστήριο και από τότε αξιοποίησε κάθε χρηματοδοτική δυνατότητα που του παρείχε η είσοδός του στο κλαμπ των ισχυρών εταιρειών.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μεγάλοι ξένοι οίκοι και χαρτοφυλάκια, δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ, πιστεύοντας στις ικανότητες του, τη διορατικότητά του και τη χρηστή και αποδοτική διοίκηση του ομίλου του
Επιλέξαμε αυτές τις τρεις περιπτώσεις εταιρειών και επιχειρηματιών, που έρχονται από τη μακρινή δεκαετία του ‘ 90, γιατί αποτελούν από τις ελάχιστες περιπτώσεις, που μπήκαν μικροί και άσημοι, αλλά έγιναν πανίσχυροι σήμερα και αποτελούν βαρόμετρο στο εγχώριο επιχειρείν.
Ταυτόχρονα, αποτελούν και παράδειγμα προς μίμηση για νεότερους επιχειρηματίες, αποδεικνύοντας ότι η συστηματική, μεθοδική και επίπονη δουλειά, σε συνδυασμό με την τόλμη νέων εγχειρημάτων, αφουγκραζόμενοι πρώτοι και αυτά που έρχονται, συνιστούν βασικούς παράγοντες μελλοντικών επιτυχιών.
