Αυτή η συμφωνία που επιτεύχθηκε και ανακοινώθηκε από την Ε.Ε., θα αλλάξει πολλά στο χώρο των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, αλλά πολύ περισσότερα θα αλλάξει και στο χώρο των ελληνικών εταιρειών, που δραστηριοποιούνται ήδη σε συναφείς τομείς, που τώρα επεκτείνονται και στους τομείς άλλων πρώτων υλών εδάφους και υπεδάφους.

Ειδικότερα, αυξάνεται η ικανότητα εξόρυξης, επεξεργασίας, διύλισης και ανακύκλωσης στην Ευρώπη, από εταιρείες που άπτονται παρόμοιων ή συγγενικών εργασιών.

Όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωκοινοβούλιο κατέληξαν σε συμφωνία, για έναν νέο νόμο, που θα ρυθμίζει τη βιώσιμη τροφοδοσία κρίσιμων πρώτων υλών σε όλη την Ένωση.

Θυμίζω ότι η Κομισιόν πρότεινε τον κανονισμό για τις κρίσιμες πρώτες ύλες τον περασμένο Μάρτιο, για να διασφαλίσει την πρόσβαση της Ε.Ε. σε ασφαλή, βιώσιμη και οικονομική τροφοδοσία κρίσιμων πρώτων υλών, απολύτως απαραίτητων για την ψηφιακή βιομηχανία και τους τομείς της αεροδιαστημικής και της άμυνας, καθώς και για την πράσινη μετάβαση.

Ο κανονισμός έπρεπε να εγκριθεί από τις χώρες της Ε.Ε. και τους ευρωβουλευτές πριν γίνει νόμος.

Όπως ανακοίνωσε η Ισπανία, που ασκεί την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι δύο πλευρές συμφώνησαν στις τελικές λεπτομέρειες μόλις χθες και πλέον τίθεται σε άμεση ισχύ ο νέος κανονισμός.

Επί της ουσίας τώρα, οι συμφωνηθέντες κανόνες θέτουν στόχους για την εξόρυξη του 10% των κρίσιμων πρώτων υλών που καταναλώνει η Ε.Ε. στις χώρες μέλη της.

Έχει συνταχθεί μάλιστα λίστα με 34 κρίσιμες πρώτες ύλες και 17 στρατηγικές πρώτες ύλες.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι το ότι η Κομισιόν θα συνεργαστεί με τα κράτη μέλη, για τον εντοπισμό στρατηγικής σημασίας έργων, τα οποία θα τύχουν πολύ πιο σύντομων και αποτελεσματικών διαδικασιών αδειοδότησης, αλλά και από πιο εύκολη πρόσβαση σε πηγές χρηματοδότησης.

Θυμίζω, επίσης, ότι το περασμένο καλοκαίρι, η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε τις εταιρείες παραγωγούς αλουμινίου – όπως οι Mytilineos, Viohalco κλπ – και ψευδαργύρου, να διερευνήσουν τα περιθώρια παραγωγής γαλλίου (υποπροϊόν αλουμίνας και αλουμινίου από τον βωξίτη) και γερμανίου, λόγω της εξαγγελίας της Κίνας για περιορισμό των εξαγωγών αυτών των προϊόντων.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι εφικτό υπό προϋποθέσεις να καλυφθούν σε μεγάλο μέρος οι ανάγκες της ΕΕ σε γάλλιο, αν καταστεί δυνατή η αξιοποίηση του γαλλίου που περιέχεται στον ελληνικό βωξίτη.

Αυτό φυσικά συνεπάγεται αξιοποίηση ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως σαφώς ανακοινώθηκε και επίσημα από τον αρμόδιο Επίτροπο Βιομηχανίας, Τιερί Μπρετόν.

Έχει μεγάλη σημασία να αναφέρω ακόμα όσα καταγράφει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), στο σχετικά πρόσφατα αναθεωρημένο προσχέδιό του: ‘Σε ελληνικό έδαφος και εντός Δημόσιων Μεταλλευτικών Χώρων (ΔΜΧ) στους οποίους το μεταλλευτικό δικαίωμα ανήκει στο Δημόσιο, έχουν εντοπισθεί περισσότερες από 15 πρώτες ύλες που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Στρατηγικών και Κρίσιμων Ορυκτών Πρώτων Υλών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως βωξίτης, φωσφορίτης, βαρύτης, αντιμόνιο, νικέλιο, κοβάλτιο, μαγνήσιο, πυρίτιο, βολφράμιο, γραφίτης, μέταλλα της ομάδας λευκόχρυσου, γάλλιο, γερμάνιο, μαγγάνιο, χαλκός και ορισμένες (ελαφρές) σπάνιες γαίες”.

Περισσότερα για αυτό το νέο λαμπρό και αποδοτικότατο πεδίο δραστηριοτήτων, πολύ σύντομα.

Διαβάστε ακόμη: