Έχει καταντήσει ανέκδοτο. Δεν φταίει ο Κοντόπουλος, παιδιά. Αυτός έτσι είναι, έτσι λειτουργεί, έτσι μάθαμε ότι πορεύεται. Το πρόβλημα είναι πως δεν εκτέθηκε αυτός – εκτεθήκαμε εμείς. Ως χώρα. Ως θεσμός. Ως επενδυτικό περιβάλλον. Ως σοβαρότητα, αν έχει μείνει ίχνος.
Το Χρηματιστήριο Αθηνών, αντί να είναι το κέντρο της χρηματοοικονομικής σοβαρότητας, έχει μετατραπεί σε σκηνικό φτηνής θεατρικής επιθεώρησης, με πρωταγωνιστή έναν “τεχνοκράτη” που ήρθε με τις συστάσεις της… woke παρεούλας του Μαξίμου. Μόνο που η φάση δεν είναι ούτε woke ούτε work. Είναι fail. Σε όλα τα επίπεδα.
Γίναμε ξεφτίλα διεθνώς
Μια είδηση του Δεκέμβρη του 2024, ληγμένη, άσχετη, που είχε μπει στη ροή της ΧΑ τον περασμένο χειμώνα, για κάποιο λόγο (που ακόμα δεν ξέρουμε γιατί και πώς) εμφανίστηκε πάλι τον Μάιο του 2025. Η ιστοσελίδα του Χρηματιστηρίου –που μεταξύ μας, δεν έχουμε ιδέα τι κόστισε και πώς συντηρείται– την ξέβρασε στις τρέχουσες ειδήσεις, σαν να πρόκειται για χτεσινό γεγονός. Σαν να ξεκίνησε τώρα η METLEN τα πρώτα της βήματα στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου.
Το Bloomberg τσίμπησε την “είδηση”. Τη μετέδωσε. Η είδηση έκανε το γύρο των ελληνικών media. Το επενδυτικό κοινό έπαθε εγκεφαλικό. Στη METLEN πάγωσε το αίμα τους. Εταιρεία εισηγμένη, να βλέπει ότι αναπαράγεται ένα event που είχε γίνει έξι μήνες πριν. Δεν είναι απλά λάθος. Είναι ντροπή.
Το Bloomberg έσπευσε να μαζέψει το φιάσκο και να βγάλει ανακοίνωση για το λάθος. Αλλά η ζημιά είχε γίνει. Για άλλη μια φορά, το ελληνικό Χρηματιστήριο έδειξε στον κόσμο ότι λειτουργεί με… copy-paste νοοτροπία, χωρίς έλεγχο, χωρίς επαγγελματισμό, χωρίς καμία επίγνωση των συνεπειών. Και την πληρώνουμε όλοι. Όχι ο Κοντόπουλος. Αυτός τσεπώνει ακόμα την παχυλή του αμοιβή.
Ανεπάρκεια, ανικανότητα, αδιαφορία
Η Διοίκηση Κοντόπουλου, προϊόν συμφερόντων και “τεχνοκρατικής” διασύνδεσης, έχει αποδειχτεί απλά ακατάλληλη. Με τον κανονισμό-σουρωτήρι που επιτρέπει ακόμα και σε ζημιογόνες εταιρίες και «φαντάσματα» να εισαχθούν στο Χρηματιστήριο. Με τεχνικά προβλήματα, blackout και κρασαρίσματα που φέρνουν ντροπή τις πιο κρίσιμες μέρες – όταν υποτίθεται γιορτάζαμε την αναβάθμιση της οικονομίας και του ΧΑ.
Τι εικόνα δίνουμε έξω; Ότι είμαστε μια μπανανία που δεν ξέρει να συντηρήσει ούτε ένα σύστημα ενημέρωσης. Που επιτρέπει να κυκλοφορούν παλιές ειδήσεις για νέες και δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις. Που δεν ελέγχει τίποτα. Ούτε τις εισαγωγές, ούτε τις αποτιμήσεις, ούτε τα ενημερωτικά δελτία, ούτε τις φήμες, ούτε τις χειραγωγήσεις. Ούτε καν τη στοιχειώδη ροή πληροφορίας.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Κοντόπουλος
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει καταντήσει παρατηρητής. Αδρανεί. Δεν κάνει ελέγχους, δεν παρεμβαίνει, δεν προστατεύει κανέναν. Οι μικροεπενδυτές είναι έρμαια στους κάθε λογής «παίκτες» που φουσκώνουν τιμές, σπρώχνουν φήμες και δημιουργούν εντυπώσεις για να τα κονομήσουν.
Η αγορά δεν λειτουργεί. Οι κανόνες δεν εφαρμόζονται. Οι τράπεζες και οι χρηματιστηριακές κάνουν παιχνίδι στις εισαγωγές – με αποτιμήσεις εκτός πραγματικότητας και δελτία που μοιάζουν με διαφημιστικά φυλλάδια.
Και όλα αυτά, υπό την ανοχή –ή μήπως την απόλυτη αδιαφορία– της ηγεσίας. Γιατί αν δεν είναι ανικανότητα, τότε είναι συνενοχή. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι λόγος για αποπομπή.
Το Μαξίμου το κατάλαβε. Αλλά είναι αργά;
Πηγές λένε ότι στο Μαξίμου αλλά και στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έχουν αρχίσει να βράζουν. Όχι μόνο για τον Κοντόπουλο. Αλλά και για την Επ. Κεφαλαιαγοράς. Δεν μπορούν να σταθούν ούτε στο ύψος των περιστάσεων ούτε στις απαιτήσεις της εποχής. Και το χειρότερο; Δεν φαίνεται φως. Δεν υπάρχει πλάνο σωτηρίας. Μόνο μπαλώματα.
Μαθαίνουμε ότι εξετάζεται σοβαρά η αλλαγή ηγεσίας. Μακάρι. Όχι για να αλλάξει πρόσωπο, αλλά για να σταλεί σήμα. Ότι η κοροϊδία τελειώνει. Ότι το Χρηματιστήριο δεν είναι μαγαζάκι φίλων και κουμπάρων. Ότι η αγορά πρέπει να λειτουργεί με διαφάνεια, επαγγελματισμό και αυστηρότητα. Όχι με τακτικές «ό,τι κάτσει».
Η Ελλάδα γελοιοποιείται. Και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.
Ούτε αυτή η ιστορία με τη METLEN, ούτε τα τεχνικά φιάσκα, ούτε η απουσία ελέγχων έχουν οδηγήσει σε μια συγγνώμη, μια παραίτηση, μια λογοδοσία. Αντίθετα, έχουμε ακόμα τις ίδιες φάτσες να κάνουν τα ίδια λάθη, να πληρώνονται πλουσιοπάροχα και να παριστάνουν τους επαγγελματίες.
Η ζημιά δεν είναι απλώς επικοινωνιακή. Είναι ουσιαστική. Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν εμπιστεύεται μια αγορά που λειτουργεί με τέτοια προχειρότητα. Οι μικρομέτοχοι χάνουν τα λεφτά τους σε ένα περιβάλλον που θυμίζει καζίνο. Και οι μόνοι που κερδίζουν είναι αυτοί που κρατάνε τα νήματα πίσω απ’ την κουρτίνα.
Ώρα για αλλαγή. Ώρα για καθαριότητα. Ώρα να σταματήσουμε να ντρεπόμαστε.
Η απομάκρυνση Κοντόπουλου και η αντικατάσταση της ηγεσίας της Επ. Κεφαλαιαγοράς είναι όχι απλώς αναγκαία – είναι ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας. Το Χρηματιστήριο δεν είναι βιτρίνα για δημόσιες σχέσεις. Είναι βασικό εργαλείο για την οικονομία μιας χώρας. Και στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ανέκδοτο. Και η ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο.
