Νέο επαρκές αφήγημα για τις τράπεζες, την βιομηχανία και τον τουρισμό είναι τα ζητούμενα, σύμφωνα με συμμετέχοντες της αγοράς προκειμένου να επανέλθει η Ελλάδα στα επενδυτικά ραντάρ. Επιπρόσθετα, σε ότι αφορά το ελληνικό χρηματιστήριο μόνο η μαζική απορρύθμιση δεκάδων κανονισμών ή καλύτερα η πλήρης απελευθέρωση της χρηματιστηριακής αγοράς (λ.χ. ίδρυση ΕΛΔΕ από ιδιώτες) θα δημιουργούσε επενδυτικό ενδιαφέρον, όταν χιλιάδες στρέφονται στις ξένες αγορές και τα κρυπτονομίσματα.
Συγκεκριμένα, το Radar απευθύνθηκε σε Έλληνα τραπεζίτη και σ’ ένα ξένο επενδυτή ώστε να εντοπιστούν οι αιτίες για τις οποίες η οδός Αθηνών βρίσκεται εγκλωβισμένη στις 880-900 μονάδες μη μπορώντας να πείσει τους ξένους επενδυτές για την ανάπτυξη άνω του 8%, αλλά και την πρόοδο που έχει συντελεστεί τόσο σε εισηγμένες εταιρείες, αλλά και στο πεδίο των κόκκινων δανείων.
Ξεκινώντας από τα τελευταία, οι ελληνικές τράπεζες αν και μέσα στο πρώτο τρίμηνο θα έχουν όλες μονοψήφιο δείκτη μη εξυπηρετούμενων δανείων, οι μετοχές τους συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με έκπτωση έναντι των ευρωπαϊκών τραπεζικών μετοχών. Για ποιους, όμως, λόγους;
Μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις…
Όπως αναφέρει ξένος επενδυτής με χρόνια παρουσία στην Ελλάδα, όλες οι παρουσιάσεις των ελληνικών τραπεζών στο 9μηνο είναι σχεδόν πανομοιότυπες. Όλες αναμένουν άνοδο των τραπεζικών εργασιών από τα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης (RRF ) – τα οποία δεν θα τα λάβουν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά κατά τεκμήριο οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Αυτή η προοπτική το προηγούμενο διάστημα δεν ενθουσίασε τους ξένους επενδυτές, διότι σε καμία περίπτωση δεν θεωρούν τα δάνεια, αλλά και τις επιχορηγήσεις του ταμείου πως θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Αντίθετα, οι περισσότεροι ξένοι επενδυτές ήταν καθημερινά περιπαικτικοί απέναντι τους εκπροσώπους τους στην Ελλάδα, κάθε φορά που αναβαλλόταν η εκταμίευση των ευρωπαϊκών κεφαλαίων.
Σήμερα, η εκταμίευση έχει μετατεθεί για το πρώτο τρίμηνο και οι ξένοι θεωρούν βάσιμα ότι τα οφέλη δεν θα διαχυθούν σ όλη την ελληνική οικονομία, αλλά σε 20-30 μεγάλες επιχειρήσεις. Επιπλέον, οι επιχορηγήσεις από το ταμείο θεωρούνται, όχι ως πλεονέκτημα, αλλά ως νόθευση του ανταγωνισμού.
Αμφιβολίες για τον Τουρισμό
Ο δεύτερος λόγος είναι οι αμφιβολίες για τον ελληνικό Τουρισμό. Παρά την ισχυρή ανάκαμψη του Τουρισμού σε επίπεδα 60-70% ως προς τα ιστορικά έσοδα του 2019, οι επενδυτές γνωρίζουν ήδη πως το πρώτο τρίμηνο θα είναι χαμένο καθώς προέκυψε η μετάλλαξη Όμικρον. Άλλωστε, μεγάλοι ξενοδοχειακοί όμιλοι έχουν προϊδεάσει για τις αναβολές εκδηλώσεων για τον πρώτο μήνα του 2022.
Ο κύριος λόγος της αμφιβολίας, όμως, είναι το γεγονός ότι, η κατάρρευση της τουρκικής λίρας έχει δημιουργήσει, εκ των πραγμάτων, ένα ισχυρό ανταγωνιστή για τον ελληνικό Τουρισμό. Μπορεί λοιπόν οι τουριστικοί παράγοντες να επισημαίνουν ότι, η διεθνής τάση είναι να ξοδεύονται όλο και μεγαλύτερα ποσά από τους ταξιδιώτες, ωστόσο ένα μεγάλο κομμάτι των δυνητικών επισκεπτών της Ελλάδας θα σπεύσει να εκμεταλλευθεί τις φθηνές τιμές στην γείτονα χώρα.
Οι ενεργειακές πιέσεις
Τρίτος παράγοντας αδυναμίας για την χώρα είναι οι ενεργειακές πιέσεις (αύξηση των τιμών φυσικού αερίου), οι παρεπόμενες πληθωριστικές πιέσεις, αλλά κυρίως, η ζημιά που προκαλείται σε μεγάλους βιομηχανικούς ομίλους. Στην Ελλάδα, αν και οι πολιτικοί – διαχρονικά έχουν μερίδιο ευθύνης για την στρεβλή εικόνα που έχει διαμορφωθεί στην ενεργειακή αγορά- μπορούν να επηρεάσουν ελάχιστα τις επιπλοκές που δημιουργήθηκαν από την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία.
Το συνολικό αποτέλεσμα είναι ότι, εισηγμένες ενεργειακοί όμιλοι – όπως η Μυτιληναίος – δεν λαμβάνουν τις αποτιμήσεις που δίνουν σε αντίστοιχες εταιρείες του εξωτερικού. Το ίδιο συμβαίνει και με τον όμιλο Βιοχάλκο ο οποίος παραμένει σε μια κεφαλαιοποίηση 1,1 δισ. ευρώ, αν και μια θυγατρική η Cenergy έχει εξαπλωθεί στις ΗΠΑ, ενώ η Elvalhalcor με σημαντική κερδοφορία και εξαγωγές δεν μπορεί να ξεπεράσει σε κεφαλαιοποίηση ούτε τα 700 εκατ. ευρώ. που είχαν δοθεί σε πρόσφατη ιδιωτική τοποθέτηση.
Μεγάλο μέρος του ΑΕΠ αμφισβητείται
Συμπερασματικά, με τις επιφυλάξεις για Τράπεζες, Τουρισμό και βιομηχανία, ένα μεγάλο μέρος του ΑΕΠ αμφισβητείται ενώ την ίδια ώρα ένα μεγάλο δυναμικό (πάνω από 3000 επιχειρήσεις) είναι εγκλωβισμένο στα κόκκινα δάνεια, μη μπορώντας να εξασφαλίσει χρηματοδοτήσεις.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι, το κύριο ζητούμενο από τους ξένους επενδυτές είναι η ελληνική οικονομία να πείσει ότι πηγαίνει καλύτερα ως σύνολο, και όχι τμηματικά. Αν όλες οι επιχειρήσεις πηγαίνουν πολύ καλύτερα, τότε αυτό θα αποτυπωθεί παντού. Στην κερδοφορία των τραπεζών, των τουριστικών επιχειρήσεων, της βιομηχανίας κλπ.
Από την άλλη πλευρά, η σημερινή αδιαφορία προς το χρηματιστήριο, σύμφωνα με Έλληνα Τραπεζίτη θα εξαλειφθεί εφόσον προχωρήσουν αλλαγές στον Γενικό Δείκτη – ο οποίος παραμένει τραπεζικεντρικός ενώ σε ό,τι αφορά τις χρηματιστηριακές μόνο η πλήρης απορρύθμιση θα οδηγούσε περισσότερους επενδυτές, όπως για παράδειγμα η ίδρυση μιας ΕΛΔΕ να είναι δυνατή άμεσα και χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες χρησιμοποιώντας την τεχνογνωσία και τις προσβάσεις της ΑΑΔΕ.
