Φαντάζομαι ότι συχνά και μάλλον πυκνά ακούτε από κάθε κυβέρνηση και τους άμεσα εμπλεκόμενους υπουργούς τη λέξη “ΑΝΑΠΤΥΞΗ”. Πάει με…όλα και όλους και…σερβίρεται στο φιλοθεάμον κοινό σε κάθε ευκαιρία και περίσταση, από τους πολιτικούς μας

Τι γίνεται, όμως, στην πράξη αγαπητοί μου συνοδοιπόροι, υπάρχει πράγματι μέριμνα, φροντίδα, σπουδή, ώστε η συγκεκριμένη λέξη να έχει ουσία και να μην αποτελεί συνήθως πυροτέχνημα πολιτικής και ψηφοθηρικής χρήσης;

Η πολιτεία μας, δηλαδή, δια των εκλεγμένων κυβερνήσεων της και των εκπροσώπων που στέλνει ο κάθε ψηφοφόρος στο κοινοβούλιο, πρέπει να φροντίζει με κάθε δυνατό τρόπο, ώστε να νομοθετεί, να στηρίζει, να προτρέπει, να διευκολύνει και να διεκπεραιώνει με ταχύτητα τα όποια αναπτυξιακά σχέδια υποβάλλονται. Σωστά;

Έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει, αλλά, δυστυχώς, κυρίες μου και κύριοι, εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε γέλασε.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ χωρίς ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ υπάρχει; Προφανώς το ερώτημα είναι ρητορικό, αλλά εν προκειμένω, απολύτως δικαιολογημένο. Η Ελλάδα, λοιπόν, σήμερα, παραμένει χωρίς το βασικό εργαλείο των επενδύσεων, στερείται Αναπτυξιακού νόμου!!!

Δεν έχει γίνει καν η προκήρυξη του!!!

Επί ένα χρόνο τώρα, οι διάφοροι αρμόδιοι τον…λιβανίζουν και παρά τις διάφορες ηχηρές εξαγγελίες, υπάρχει αυτό το τεράστιο κενό. Πριν ένα περίπου χρόνο, πέρυσι την άνοιξη, υποτίθεται ότι ήταν έτοιμος, το καλοκαίρι πέρυσι τον άλλαξαν, δηλαδή τις σχεδιαζόμενες διατάξεις του και τώρα, εν έτη 2022, τέλος Ιουνίου, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝ Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ!!!

Η επιχειρηματική κοινότητα, ακόμα περιμένει να κατασταλάξουν οι κάθε λογής “αρμόδιοι” και συμβουλάτορες και να γίνει η νέα προκήρυξη, μήπως και καταστεί δυνατή η ένταξη έστω των επενδυτικών τους σχεδίων στις εμπίπτουσες διατάξεις του.

Η αρμοδιότητα, είναι φυσικά του υπουργείου Ανάπτυξης και ειδικότερα του συμπαθούς κ. Παπαθανάση, ο οποίος φυσικά και γνωρίζει πόσο καταστροφικό είναι για την οικονομία και την ανάπτυξη, να στερείται η χώρα ενός τέτοιου εργαλείου και μάλιστα σε τέτοια περίοδο, που η οικονομική και ενεργειακή κρίση, η αύξηση των επιτοκίων και ο τρελός πληθωρισμός έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε οικονομία, επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

Ανικανότητα; Παρεμβάσεις; Σκοπιμότητα;

Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ερώτημα, το οποίο φυσικά το θέτουν πρώτοι οι επιχειρηματίες και βιομήχανοι της χώρας, την κραυγή απόγνωσης μερικών εξ αυτών άλλωστε μεταφέρω. Αφού ο κ. Παπαθανάσης, ως έχων την αρμοδιότητα και ως γνώστης όσο λίγοι της αγοράς, δεν προχωράει στη νέα προκήρυξη, τι άλλο μπορεί να συμβαίνει και πάει συνέχεια πίσω αυτή η μείζον εθνική υπόθεση;

Ανικανότητα υπευθύνων, παρεμβάσεις και σκοπιμότητες (από ποιους, άραγε;), πολιτική ατολμία (…), κυβερνητικό αλαλούμ και άλλες προτεραιότητες, τι άλλο να υποθέσει κάθε καλόπιστος άνθρωπος;

Από τα 5 εκατ. μάξιμουμ επιδότησης στα 3!

Σημειώνω ότι με βάση τον αρχικό σχεδιασμό της πρώτης προκήρυξης του Αναπτυξιακού, κάθε σχέδιο θα είχε μάξιμουμ επιδότηση τα 5 εκατ. ευρώ, ενώ στα τωρινά σχέδια μειώνεται στα 3 εκατ. ευρώ, προφανώς για να ωφεληθούν περισσότεροι ενδιαφερόμενοι.

Στρεβλώσεις υπήρξαν φυσικά και στον παλιό αναπτυξιακό, καθώς αρκετές φορές τα κεφάλαια που αναλογούσαν στις επιχειρήσεις, δίνονταν μετά από 2 και 3 χρόνια και η επένδυση ουσιαστικά γινόταν με τραπεζική χρηματοδότηση.

Λιμνάζουν εκατοντάδες επενδυτικά σχέδια!

Με κλειστές ουσιαστικά τις στρόφιγγες του τραπεζικού δανεισμού για τις περισσότερες επιχειρήσεις και με το κόστος χρήματος σε πολύ υψηλά έως απαγορευτικά επίπεδα και χωρίς Αναπτυξιακό νόμο τώρα, λιμνάζουν εκατοντάδες επενδυτικά σχέδια, στερώντας πολύτιμα έσοδα από το ΑΕΠ της χώρας και ακυρώνοντας εκατοντάδες και χιλιάδες θέσεις εργασίας

Και η μεγάλη απορία μετά από όλα όσα σας παρέθεσα: Θα προχωρήσει κάποια στιγμή η νέα προκήρυξη, έστω και εν μέσω έντονου προεκλογικού κλίματος ή θα αποτελέσει άλλη μία υποσχετική της επόμενης – όποια κι αν είναι – κυβέρνησης; Και μέχρι τότε η ΑΝΑΠΤΥΞΗ θα περιμένει υπομονετικά και θα ακούει τις κορώνες περί (ανύπαρκτης)…ανάπτυξης.