Αν και είναι μικρό για μια μαύρη τρύπα, είναι εξαιρετικά ενεργό και καταβροχθίζει την ισοδύναμη μάζα τριών Γης κάθε φορά που το αστέρι περνά από κοντά, αποκαλύπτει μια δήλωση τύπου.
Οι αστρονόμοι πίσω από την ανακάλυψη, από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ, πιστεύουν ότι παρέχει έναν «συνδετικό κρίκο» στις γνώσεις μας για τις μαύρες τρύπες που αλληλεπιδρούν και διαταράσσουν τα αστέρια.
Μια μαύρη τρύπα που καταβροχθίζει ένα αστέρι
Οι νέες παρατηρήσεις υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από άγνωστα αστέρια που καταβροχθίζονται σταδιακά από μια κοντινή μαύρη τρύπα.
Η ομάδα πίσω από την ανακάλυψη υποστηρίχθηκε από τη Διαστημική Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και το Συμβούλιο Επιστημονικών και Τεχνολογικών Εγκαταστάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου (STFC). Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους σε μια νέα εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν το αστέρι χάρη σε μια φωτεινή λάμψη ακτίνων Χ που προέρχεται από το κέντρο ενός κοντινού γαλαξία περίπου 500 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, που ονομάζεται 2MASX J02301709+2836050.
Ο γαλαξίας, που ονομάζεται Swift J0230, εντοπίστηκε χρησιμοποιώντας ένα νέο εργαλείο που αναπτύχθηκε από τους αστρονόμους για το Παρατηρητήριο Neil Gehrels Swift. Αντί να αποσυντεθεί όπως αναμενόταν, ανακάλυψαν ότι έλαμπε έντονα για 7-10 ημέρες πριν σκοτεινιάσει ξαφνικά.
Οι επακόλουθες παρατηρήσεις έδειξαν ότι αυτή η διαδικασία επαναλαμβανόταν περίπου κάθε 25 ημέρες.
Η συμπεριφορά των εκπομπών του Swift J0230 δεν συναντηθεί ποτέ στο παρελθόν.
Παρόμοια συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε φαινόμενα γνωστά ως οιονεί περιοδικές εκρήξεις και περιοδικές πυρηνικές μεταβατικές καταστάσεις. Και στα δύο αυτά, ένα αστέρι έχει σταδιακά υλικό που απομακρύνεται από μια μαύρη τρύπα.
Διακρίνονται, ωστόσο, από την κανονικότητα των εκπομπών καθώς και από τον τύπο της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που προέρχεται κυρίως από την έκρηξη – είτε ακτίνες Χ είτε οπτικό φως.
Η συμπεριφορά του Swift J0230 βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα δύο, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα αποτελεί έναν “κρίκο που λείπει” στις γνώσεις μας για τις αλληλεπιδράσεις μαύρης τρύπας και αστεριών.
