Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, σχετικά με την απόφαση Δένδια να σηκώσει τους τόνους στη συνέντευξη με τον Τσαβούσογλου, δημοσιοποιώντας στους πάντες τα ανοιχτά ζητήματα διαφωνίας Ελλάδας και Τουρκίας! Να καταστήσει μια διπλωματική συνομιλία, με τις γνωστές διαφωνίες, από κοινό μυστικό, σε ομολογούμενη αδυναμία εξεύρεσης λύσης!
Ασφαλώς αντιλαμβάνομαι ότι τέτοιες προσεγγίσεις τύπου Δένδια είναι αρεστές και γίνονται αποδεκτές από το κοινό της εφημερίδας «Δημοκρατία», το ζήτημα όμως είναι τι παρενέργειες μια τέτοια πολιτική επιφέρει στις σχέσεις των δυο χωρών!
Δεν σκοπεύω να εισέλθω σε βαθυστόχαστες αναλύσεις ούτε να διεισδύσω σε γεωπολιτικές στρατηγικές. Εκείνο που ξεκάθαρα μπορώ να διαπιστώσω είναι πως οι δηλώσεις Δένδια αν είχαν κάποια επίδραση στη χώρα μας είναι η αναγκαιότητα που προκύπτει για αγορά πρόσθετου στρατιωτικού εξοπλισμού!
Όπως ξεκάθαρα αναδεικνύεται από τις εφημερίδες της Κυριακής, η κυβέρνηση υπό τα νέα δεδομένα που προκύπτουν μετά τις δηλώσεις Δένδια, αναγκάζεται να θωρακίσει ακόμη περισσότερο τη χώρα από πλευράς πολεμικού υλικού και ήδη γίνονται συζητήσεις σε κρατικό επίπεδο για την απόκτηση και άλλων μαχητικών αεροσκαφών Rafalle αλλά και ταχύτατη ενίσχυση με τουλάχιστον 4 φρεγάτες του πολεμικού ναυτικού, ενεργοποίηση και αξιοποίηση των ναυπηγείων και προμήθεια εξοπλιστικού υλικού για ανανέωση οπλικών συστημάτων!!!
Υπό αυτή την έννοια θα μπορούσε να πει κανείς πως μετά τις δηλώσεις Δένδια και την επιτυχημένη διπλωματική του πολιτική, ανοίγουν σαμπάνιες οι αντζέντηδες και οι μεσάζοντες εξοπλιστικών προγραμμάτων …
