Από τους αρχικά 24 κατηγορούμενους το Συμβούλιο έθεσε εκτός, μόνον τρεις αστυνομικούς για τους οποίους αποφάσισε πως οι εξηγήσεις που έδωσαν ήταν πειστικές, ενώ υιοθέτησε την εμπεριστατωμένη και οργανωμένη πρόταση του εισαγγελέα εφετών Παναγιώτη Μεϊδάνη, που ανέλαβε την ευθύνη της αξιολόγησης του υλικού που είχε προκύψει από την πολυετή έρευνα, προκειμένου η υπόθεση να φθάσει στο ακροατήριο και να μην παραγραφούν τα αδικήματα των εμπλεκομένων.
Κατά το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, όλοι οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται να δικαστούν για σωρεία εγκλημάτων σε βαθμό πλημμελήματος, ανθρωποκτονίες από αμέλεια, σωματικές βλάβες και άλλα, μεταξύ των οποίων οι τότε δήμαρχοι της περιοχής, η τότε περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, στελέχη της Πολιτικής Προστασίας, του Πυροσβεστικού Σώματος και της Ελληνικής Αστυνομίας.
Βεβαίως μεταξύ εκείνων που θα δικαστούν για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, είναι και ο ηλικιωμένος που έβαλε τη φωτιά για να κάψει χόρτα, προκαλώντας με την εγκληματική του συμπεριφορά τη βιβλική καταστροφή.
Για την απόδοση ευθυνών για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι με τους 103 νεκρούς, τους δεκάδες καμένους και τις ανυπολόγιστες καταστροφές σε περιουσίες και περιβάλλον, είχε διενεργηθεί ανάκριση από τον ανακριτή Αθανάσιο Μαρνέρη, ο οποίος προσπάθησε να συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία, ενώ στη συνέχεια το Συμβούλιο των Πλημμελειοδικών ( είναι το συμβούλιο του πρώτου βαθμού) είχε ταχθεί υπέρ της άποψης, που είχε κατά καιρούς διατυπώσει και ο ανακριτής, να αποδοθεί κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος για κάποιους στην Πυροσβεστική.
Το πρώτο βούλευμα που ανετράπη πλήρως στο Εφετείο, τόσο από την εισαγγελική πρόταση όσο και από την απόφαση των δικαστών, είχε κρίνει ότι έπρεπε να απαλλαγούν 10 από τους 24 αρχικά κατηγορούμενους, και να συνεχιστεί η ανάκριση για την κατηγορία του κακουργήματος για ορισμένους τότε στελέχη της Πυροσβεστικής.
Το Συμβούλιο Εφετών τελικά έκλεισε το κεφάλαιο των ανακριτικών πράξεων, παρέπεμψε στο εδώλιο τους 21 από τους 24 και άνοιξε πλέον την πόρτα του δικαστηρίου, προκειμένου και οι ευθύνες να αποδοθούν και το κυριότερο. Να μην υπάρξει παραγραφή και δεν μπορέσουν τα θύματα και οι καμένοι ( κυριολεκτικά) να πάρουν κάποιες έστω ηθικού τύπου αποζημιώσεις. Διότι για ηθικού τύπου αποζημιώσεις μπορεί να γίνει λόγος, όταν 103 άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί, παππούδες, παιδιά, γονείς ενώ οι εγκαυματίες ακόμα δίνουν μάχες για να ζήσουν και να αποκατασταθούν.
