Κατά πλειοψηφία εγκρίθηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την συνεπιμέλεια τέκνων από τα μέλη της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής. Θετικά ψήφισαν οι βουλευτές της ΝΔ, καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΜεΡΑ25 ενώ επιφυλάχθηκαν για την Ολομέλεια Κίνημα Αλλαγής, ΚΚΕ και Ελληνική Λύση.
Νωρίτερα, στη Βουλή τοποθετήθηκαν οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς επιβεβαιώνοντας πως κεντρικό σημείο τριβής αποτελεί η ρύθμιση που ορίζει πως η γονική μέριμνα ασκείται από κοινού και εξίσου σε περιπτώσεις διαζυγίων.
Το σύνολο σχεδόν των εκπροσώπων παραδέχθηκε πως η συντριπτική πλειοψηφία των σχετικών δικαστικών αποφάσεων παραχωρεί την γονική επιμέλεια στον ένα γονέα αποκλείοντας οριζόντια τον άλλο από την ζωή του παιδιού του. Συμφώνησαν πως απαιτείται τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου ώστε κανείς εκ των γονέων να μην αποκλείεται από την επαφή με τα τέκνα τους, διαφώνησαν όμως ως προς τον τρόπο που πρέπει να ρυθμιστεί.
Αντικατοπτρίζοντας και τον διάλογο που διεξάγεται μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, υπήρξαν φορείς που υποστήριξαν την προωθούμενη μεταρρύθμιση και σύλλογοι που ανέφεραν το υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να αποσύρει τις οριζόντιες διατάξεις ώστε τα δικαστήρια ελεύθερα να αποφασίζουν για την επιμέλεια των παιδιών λαμβάνοντας τις ειδικές κάθε φορά συνθήκες.
Θετικές εντυπώσεις
Από την Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, η κυρία Μαριέττα Παπαδάκου επισήμανε ότι βασική συνθήκη για την συνεπιμέλεια αποτελεί η διαβίωση του παιδιού με κάθε γονέα κατ΄ελάχιστο στο 35% του χρόνου. «Η κοινή ανατροφή είναι κανόνας για τα παιδία όλων των ηλικιών» ανέφερε μεταξύ άλλων για να προσθέσει «η συνεπιμέλεια λειτουργεί προς το συμφέρον των γονέων και πρωτίστως προς το συμφέρον των παιδιών. Διαμορφώνει καλύτερες συνθήκες για την ψυχική, σωματική υγεία και για τις ακαδημαϊκές επιδόσεις», είπε.
Ο επικεφαλής του Συνηγόρου του Πολίτη Ανδράς Ποττάκης ανέφερε πως «o διάλογος που έχει αναπτυχθεί δημιουργεί στρεβλές εντυπώσεις και χάνεται ο πυρήνας του νομοσχεδίου. Άκουσα να μιλούν αρκετοί για επιχείρηση χειραγώγησης της δικαστικής εξουσίας, για ανελαστικότητα ή υποχρεωτικότητα συνεπιμέλειας και συχνές αναφορές στην ριζοσπαστική αναθεώρηση του οικογενειακού Δικαίου του 1983 χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη ότι η μεταρρύθμιση του 1983 εισέφερε υποχρεωτικά την αλλαγή του παραδείγματος», ενώ εκτίμησε ότι το νομοσχέδιο αν και κινείται προς την σωστή κατεύθυνση δεν εκφράζει καθαρά την βούληση του νομοθέτη.
Απαντώντας δε σε ερωτήσεις βουλευτών κυρίως της αντιπολίτευσης που υποστήριξαν ότι οι προωθούμενες ρυθμίσεις δεν είναι παιδοκεντρικές και δεν εξετάζουν εξατομικευμένα τις υποθέσεις αλλά με οριζόντιο τρόπο είπε: «η κατοχύρωση των δικαιωμάτων (όπως τα δικαιώματα του παιδιού) και οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας δεν μπορεί να είναι αλα καρτ. Πρέπει να ξεφύγουμε από στερεότυπα του παρελθόντος και να εναρμονιστούμε με τις σύγχρονες συνθήκες και με την ανάγκη ισότητας των φύλων».
Θετική γνώμη εξέφρασαν οι εκπρόσωποι του συλλόγου οικογενειακών σχέσεων ΓΟΝ.ΙΣ
