Με αφορμή τις διάφορες επιθέσεις που δέχεται εσχάτως ο Υπ. Δικαιοσύνης Γ. Φλωρίδης, έχει δημιουργηθεί στην πολιτική πιάτσα μια φημολογία, που είναι άγνωστον και αβέβαιον κατά πόσο έχει βάση ή είναι αληθής, ότι ο πρώην Υπ. Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας έχει λάβει υποσχέσεις άνωθεν ότι μετά τις ευρωεκλογές και τον ανασχηματισμό που θα προκύψει, θα αναλάβει και πάλι το κρίσιμο πόστο που κατείχε και στο οποίο τον διαδέχθηκε ο προερχόμενος από το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ πολιτικός!
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Γ. Φλωρίδης, που προφανώς δεν απολαμβάνει πλέον της αρχικής αγάπης από τα ισχυρά κέντρα, για λόγους που ακόμη δεν είναι απολύτως εμφανείς, έχει μπει στο κάδρο μιας συνεχούς κριτικής και αποδόμησης!
Και είναι γεγονός πως τόσο το νέο νομοσχέδιο όσο και η άρση της ασυλίας των τραπεζιτών αλλά και διάφορες άλλες ενέργειες του, έχουν ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό τόσο τα υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη πέριξ του Μαξίμου, όσο και διάφορα άλλα εξωθεσμικά κέντρα!
Υπό αυτή την οπτική γωνία, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να διαπιστωθεί στην πράξη κατά πόσον ο Κυριάκος Μητσοτάκης πράγματι θα αντικαταστήσει τον Γ. Φλωρίδη με τον Κ. Τσιάρα στον επόμενο ανασχηματισμό μετά τις Ευρωεκλογές ή απλώς πρόκειται για ευσεβείς πόθους διαφόρων συστημάτων και παράκεντρων που αναζητούν διόδους επιστροφής στο σύστημα και τους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης!
Οι «μπούρδες» με τις 100 «μικρές ΔΕΗ»: Όσο Χατζηδάκης και Δημητριάδης (κακέκτυπο – Υπερταμείο) συνεχίζουν να επιλέγουν Σαχίνηδες και όχι Στάσσηδες, θα βλέπουμε μπροστά μας 100 «μικρές ΕΥΔΑΠ»!
Δυστυχώς τόσα χρόνια πλέον διακυβέρνησης Μητσοτάκη και έχω κουραστεί πια να ακούω αλλεπάλληλες μπούρδες, που υποτιμούν την νοημοσύνη τη δική μου προσωπικά αλλά και της κοινής γνώμης!
Βγαίνουν και μας λένε πρωτοκλασσάτοι υπουργοί, (πχ Χατζηδάκης) που έχουν αυτοχρισθεί και διάδοχοι του Μητσοτάκη όταν και εάν, αλλά και προβεβλημένα στελέχη του Δημόσιου τομέα όπως ο Δημητριάδης (το κακέκτυπο μην μπερδεύεστε) του Υπερταμείου ότι μεθοδεύουν το project των «100 μικρών ΔΕΗ»!!!
Ότι δηλαδή στα πρότυπα της τεράστιας και μοναδικής επιτυχίας της ΔΕΗ, θα προωθήσουν το turn around story 100 εταιριών του ελληνικού δημοσίου, τις οποίες θα εξυγιάνουν και θα ιδιωτικοποιήσουν!!!
Προφανώς ο Δημητριάδης (το κακέκτυπο) και ο φίλος μου ο Κωστής Χατζηδάκης ανακάλυψαν πως θα κλωνοποιήσουν τον Γιώργο Στάσση!
Γιατί με επιλογές τύπου Στέφανου Θεοδωρίδη που τον μάζεψαν αφού τον πέταξε ο Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος ή Μιχάλη Φέκκα, ενός κομματόσκυλου σε ρόλο αντιπροέδρου της Επ. Κεφαλαιαγοράς, δεν πάμε πουθενά!
Γιατί μόνο έτσι, με Στάσσηδες θα δημιουργήσουν 100 Μικρές ΔΕΗ!
Γιατί τα μεγάλα stories και τα big projects τα υποστηρίζουν πρόσωπα, που διαθέτουν απαραιτήτως όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να επιτευχθεί η υπέρβαση!
Όλα τα άλλα είναι «νάχαμε να λέγαμε»!
Όσο η κεντρική εξουσία και το Υπερταμείο (που ξέρει να γεννά μόνο έξοδα) συνεχίζουν να επιλέγουν Σαχίνηδες, δήθεν τεχνοκράτες του «γλυκού νερού» που επιλέγονται και διατηρούνται στη θέση τους απολύτως αναξιοκρατικά, επειδή η σύζυγος τους είναι παιδική φίλη του πρωθυπουργού και της γνωστής παρέας από τα χρόνια του Κολλεγίου Αθηνών, τα αποτελέσματα θα είναι οικτρά, τραγικά σε όλα τα επίπεδα και αντί για 100 μικρές ΔΕΗ, θα δούμε μπροστά μας 100 μικρές ΕΥΔΑΠ!
Γιατί περί αυτού πρόκειται πέραν πάσης αμφιβολίας…
Eurobank vs Εθνική Τράπεζα: «Μπρα ντε φερ» για την πρώτη θέση της κεφαλαιοποίησης στις τράπεζες – Ποιοι παράγοντες θα κρίνουν την πορεία των μετοχών τους – Τα σημεία κλειδιά και οι στρατηγικοί στόχοι!
Μέρες του ένδοξου χρηματιστηριακού παρελθόντος θυμίζουν τις τελευταίες ημέρες οι μάχες μεταξύ της Eurobank και της Εθνικής Τράπεζας για την κατάληψη της πρώτης θέσης από πλευράς κεφαλαιοποίησης.
Μετά από χρόνια η Eurobank πέρασε στη δεύτερη θέση των τραπεζικών χρηματιστηριακών αποτιμήσεων με κεφαλαιοποίηση 6,68 δις. ευρώ με την Εθνική Τράπεζα να περνάει στην πρώτη με 6,82 δις. ευρώ.
Χρηματιστηριακοί παράγοντες τονίζουν στο «R» ότι η μάχη για την πρώτη θέση της κεφαλαιοποίσης του εγχώριου πιστωτικού συστήματος είναι ζήτημα των δύο τραπεζών καθώς αμφότερες έχουν σημαντικές επιχειρηματικές εξελίξεις μπροστά τους ικανές να προσφέρουν «καύσιμα» στις μετοχές τους.
Όπως έχει ανακοινώσει ο Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank Φ. Καραβίας η τράπεζας στοχεύει στη δημιουργία υψηλών αποδόσεων για τους μετόχους, οι οποίες θα ενισχυθούν περαιτέρω με την πλήρη ενσωμάτωση της Ελληνικής Τράπεζας Κύπρου, στηριζόμενη στην ισχυρή της θέση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, την οργανική ανάπτυξη και την ανάληψη στρατηγικών πρωτοβουλιών στην Κύπρο και τη Βουλγαρία.
Η απόδοση κεφαλαίων αναμένεται να διαμορφωθεί στο 18% το 2024 και στο 15% περίπου τα επόμενα έτη, ενώ το ποσοστό διανομής κερδών εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σταδιακά και θα προσεγγίσει το 50% των κερδών το 2026.
Η Eurobank, ως μια Τράπεζα με ισχυρή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή και διαφοροποιημένες πηγές εσόδων, στοχεύει στην αύξηση των κερδών σε ένα περιβάλλον χαμηλότερων επιτοκίων, όπου οι εργασίες εκτός Ελλάδος θα συνεισφέρουν περίπου 50% στα Οργανικά Λειτουργικά Κέρδη του Ομίλου.
Οι στόχοι της περιόδου 2024-2026 έχουν ως εξής:
Σημειώνεται ότι ο Prem Watsa o επικεφαλής του καναδικού fund Fairfax που είναι μέτοχος με 33% στην Eurobank έχει δηλώσει ανεπίσημα ότι βλέπει την μετοχή της Eurobank… στα 2,5 με 3 ευρώ από 1,64 ευρώ την τρέχουσα περίοδο…
Αξίζει να αναφερθεί ότι το ιστορικό κόστος κτήσης των μετοχών της Eurobank είναι 2,52 ευρώ αλλά το αναπροσαρμοσμένο κόστος κτήσης μετά την ενσωμάτωση της Grivalia είναι στα 0,96 ευρώ.
Τον Ιούλιο το νέο placement της ΕΤΕ
Από την πλευρά της η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας στηρίζει πολλά στο νέο placement που δρομολογεί με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πιθανότατα τον ερχόμενο Ιούλιο.
Μετά το placement για το 22% της Εθνικής τράπεζας όπου η προσφορές υπερκάλυψαν την προσφορά κατά 8 φορές σε τιμή 5,30 ευρώ… η μετοχή έφθασε στα 7,46 ευρώ καταγράφοντας άνοδο 38%.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας τον Ιούλιο 2024 θα προχωρήσει στην πώληση του 18% της Εθνικής ολοκληρώνοντας την αποεπένδυση και από την Εθνική τράπεζα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το 18% προφανώς θα διατεθεί με την ίδια διαδικασία όπως και στο προηγούμενο placement με την διαφορά ότι θα αλλάξει η τιμή αφού το placement του 22% διατέθηκε σε πολύ χαμηλή τιμή.
Ήδη η μετοχή της Εθνικής έχει φθάσει στο 7,46 ευρώ με συνολική χρηματιστηριακή αξία 6,82 δισεκ. Ευρώ.
Την ίδια στιγμή η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας επιθυμεί να επαναγοράσει το 5% με 8% των ιδίων μετοχών από το ΤΧΣ και εν συνεχεία να το διαγράψει, κίνηση που πιθανολογείται στο δεύτερο εξάμηνο του 2024.
Παράλληλα μέχρι το 2026 η Εθνική Τράπεζα έχει θέσει τους εξής στόχους:
- Προβλέπει ότι το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο που ήταν 303 μονάδες βάσης το 2023 να υποχωρήσει κάτω από τις 290 μονάδες βάσης φέτος και κάτω από 270 μ.β. το 2026.
- Το κόστος (Cost to Core Income) από 32% να κινηθεί κάτω από το 35% το 2024 και στο 35% το 2026.
- Το Cost of Risk να διαμορφωθεί από τις 64 μονάδες βάσης το 2023 σε κάτω από 65 μ.β. το 2024 και κάτω από τις 50 μ.β. το 2026.
- Τα κέρδη ανά μετοχή (EPS) υπολογίζονται σε περίπου από 1,2 ευρώ να κινηθούν ξανά στο 1,2 ευρώ και πάνω από το 1,3 ευρώ το 2026.
- Η απόδοση κεφαλαίων (Core Rote) από το 18,3% το 2023, το 15% φέτος και πάνω από 13% το 2026.
- Ο εγχώριος δείκτης NPE υπολογίζεται να πέσει στο 3,5% φέτος και κάτω από το 3% το 2026.
Δύο κυβερνητικά στελέχη εργάζονται σκληρά για την επόμενη μέρα – O ένας θεσμικός με μεγάλες άκρες στο ελληνικό επιχειρείν, ο δεύτερος στενά κομματικός με φίλους σε όλη τη κυβέρνηση – Ο Μητσοτάκης αποφασίζει για τον εαυτό του μετά τις ευρωεκλογές!
Το άγνωστο τοπίο που διαμορφώνεται για την κυβέρνηση με τα μεγάλα προβλήματα μέσα στο πρωθυπουργικό μέγαρο, με τις αρρυθμίες μέσα στο υπουργικό συμβούλιο αλλά και το θέμα των Τεμπών φαίνεται πως κάποιοι ανώτεροι κυβερνητικοί θέλουν να το αξιοποιήσουν προς δικό τους όφελος.
Όπως λέγεται στα πολιτικά γραφεία, υπουργικό στέλεχος με μεγάλο ειδικό βάρος έχει αρχίσει και βγαίνει προς τα έξω δείχνοντας ξεκάθαρα ότι θέλει να είναι ο νούμερο 1 μνηστήρας στην μετά-Μητσοτάκη εποχή.
Μάλιστα, τονίζει ότι αυτή η εποχή μπορεί να μην είναι και τόσο μακριά θυμίζοντας ότι ο πρωθυπουργός κοιτάζει λοξά και για ευρωπαϊκές καρέκλες ή διεθνείς θέσεις με κύρος.
Ο υπουργός αυτός διαθέτει μία χαρακτηριστική υπεροπλία σε στηρίγματα από επιχειρηματικά κέντρα.
Υπάρχουν καναλάρχες που παίζουν σταθερά την υποψηφιότητά του, υπάρχουν μεγάλα επιχειρηματικά κέντρα (μιλάμε για κολοσσούς) τα οποία ποντάρουν στην αρχηγία του.
Τα κέντρα αυτά τα έχει υπηρετήσει και με την προηγούμενη επαγγελματική του ιδιότητα.
Έχει μία καλή έξωθεν μαρτυρία και μία χαρακτηριστική δημοτικότητα, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην βάση.
Αλλά και στην ίδια την Κοινοβουλευτική Ομάδα, στην οποία έχει σταθερά ερείσματα.
Μάλιστα, φαίνεται να τα έχει βρει με πρώην πρόεδρο του κόμματος ενώ ένας άλλος πρόεδρος έχει ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας μαζί του, εδώ και πολλά χρόνια.
Στην πρόσφατη κόντρα μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου με γνωστό μιντιακό κέντρο επίτηδες δεν πήρε θέση, ούτε ανήρτησε κάτι για να υπερασπιστεί τον Πρωθυπουργό.
Το μητσοτακικό σύστημα φυσικά δεν περίμενε αυτή την φάση, για να καταλάβει ότι ο υπουργός απεργάζεται την επόμενη μέρα στη κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία.
Όμως, υπάρχει και έτερο υπουργικό στέλεχος με μεγάλη εμπειρία στη γαλάζια βάση αφού υπηρέτησε πολλές κομματικές θέσεις.
Η περίπτωσή του θυμίζει τεχνοκράτη, όμως, κατά βάση είναι κομματικός με πολλές γνωριμίες.
Και εκείνος δείχνει να έχει καλά ερείσματα στο επιχειρηματικό τοπίο με σταθερούς παίχτες να ποντάρουν στην ανέλιξή του.
Προσπαθεί να βγάλει προς τα έξω την εικόνα ότι σπάει αυγά αλλά στην ουσία «όλα είναι επικοινωνία».
Για την οποία, να πούμε, χαλάει αρκετά λεφτά έχοντας ένα τεράστιο επιτελείο.
Το καλό είναι ότι έχει πρόσωπα δικής του επιρροής σε πολλά υπουργεία και οργανισμούς. Όμως, έχει και ισχυρές αντιπάθειες.
Πάντως, ο πρωθυπουργός δείχνει να τον συμπαθεί καθώς γνωρίζονται χρόνια.
Το θέμα είναι ότι σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα εκλογής νέου αρχηγού ο πρώτος έχει μεγαλύτερη τύχη στην βάση αλλά ο δεύτερος στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Βέβαια, και οι δύο πολύ σίγουροι αισθάνονται για τον εαυτό τους όμως, μπορεί να υπάρχει και τρίτη υποψηφιότητα με ιδεολογικό background και σε άλλο ύφος.
Αλλά όπως είπαμε, όλα εξαρτώνται από τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού οι οποίες θα παρθούν με τις ευρωεκλογές.
Η εμφατική επιστροφή της Πληροφορικής, 23 χρόνια μετά τη φούσκα – Η κάθαρση και η επάνοδος – Η ανάγκη συνεργασιών, οι… επικίνδυνοι τελάληδες και τα τωρινά παιχνίδια με το… διάβολο στο Χρηματιστήριο Αθηνών!
Μολονότι κάποιοι ανακαλύπτουν μόλις τώρα ότι ο κλάδος της πληροφορικής έχει επιστρέψει για τα καλά, με αφορμή τα εκάστοτε ράλι που καταγράφονται στο χρηματιστήριο, η αλήθεια είναι ότι εδώ και μια τετραετία ο κλάδος βρίσκεται σε γενικευμένο ανασκούμπωμα, με δεκάδες μικρές και μεγάλες εξαγορές, νέες εισαγωγές στο Χ.Α. και μετατάξεις από την Εναλλακτική στην Κύρια Αγορά.
Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το εμφατικό σκάσιμο της φούσκας των dot coms, ο κλάδος της τεχνολογίας, του internet και ευρύτερα της πληροφορικής έχει επιστρέψει για τα καλά (και) στην Ελλάδα, στο βαθμό που της… αναλογεί βεβαίως, αποτελώντας ένα καυτό story μαζί με την «πράσινη» στην ενέργεια και τα μεγάλα έργα στις υποδομές.
Οι εταιρείες του κλάδου προσβλέπουν στα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης και στον επιταχυνόμενο ψηφιακό μετασχηματισμό και αυτός είναι ο λόγος που βρίσκονται σε μετοχικό και επιχειρησιακό αναβρασμό.
Απαιτούνται μεγαλύτερα και πιο καθετοποιημένα σχήματα, αλλά και εξειδίκευση που σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει.
Μοιραία, λαμβάνουν χώρα διάφορες… αλχημείες, με μεγάλες τηλεπικοινωνιακές εταιρείες όπως ΟΤΕ, Vodafone και Nova να συνάπτουν συμφωνίες – «γάμους» με μικρότερες και εξειδικευμένες εταιρείες, μπαίνοντας σε διαγωνισμούς που ούτε οι πρώτες, ούτε οι δεύτερες δύνανται να διεκπεραιώσουν μόνες τους.
Διεθνώς, η 4η βιομηχανική επανάσταση δεσπόζει, μέσω της επέλασης της ψηφιακής τεχνολογίας, της νανοτεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής, της τηλεματικής και της τηλεργασίας.
Τα πάντα «κυβερνώνται» πλέον από την τεχνολογία, η οποία διεισδύει συνεχώς σε νέα χωράφια μέσω του ψηφιακού μετασχηματισμού.
Μια ματιά στο ποιες εταιρείες… κυβερνούν πλέον τον κόσμο, έχοντας βάλει «πόδι» σε κάθε γωνιά της γης, μαρτυρά του λόγου το αληθές.
Ο λόγος για εταιρείες όπως Microsoft, Amazon, Apple, Google, Facebook, Alibaba, Tencent, Nvidia κ.α.
Είναι οι εταιρείες που δεσπόζουν καταλυτικά και στη Wall Street, έχοντας φτάσει σε κεφαλαιοποιήσεις που ουδέποτε είχαν φτάσει πετρελαϊκοί κολοσσοί!
Αυτές είναι οι μετοχές που τραβούν τους παγκόσμιους δείκτες σε διαρκή ιστορικά υψηλά, καθώς δεν έχουν «ταβάνι» στις αγορές που πουλούν τις υπηρεσίες τους, δεν έχουν σύνορα, ούτε συμβατικούς περιορισμούς όπως έχουν σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις όλων των υπολοίπων κλάδων.
Ο ελληνικός κλάδος πληροφορικής
Στην Ελλάδα, ο κλάδος της ευρύτερης πληροφορικής στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αποτέλεσε ένα δραματικά… ματαιωμένο success story.
Ένας κλάδος που γιγαντώθηκε απότομα τη δεκαετία του ’90 και έως περίπου το 2002, «πατώντας» στα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και σε άλλα επιδοτούμενα projects, χωρίς όμως να βάλει βάσεις βιώσιμης συνέχειας.
Τα αποτελέσματα γνωστά και δραματικά σε κάποιες περιπτώσεις, με μεγάλους εισηγμένους ομίλους να χρεοκοπούν με κρότο.
Υπήρξαν πολλές χρεοκοπίες και στο ελληνικό χρηματιστήριο, χάθηκαν πολλά εκατ. ευρώ, φαγώθηκαν τεράστιες υπεραξίες από «τυφλές» εισαγωγές στο ελληνικό χρηματιστήριο.
Πλέον, οι πάλαι ποτέ μεγάλοι του κλάδου ουσιαστικά δεν υπάρχουν ή υπάρχουν ως εντελώς διαφοροποιημένα σχήματα συγκριτικά με το παρελθόν.
Οι χρεοκοπίες
Ο χώρος της πληροφορικής και της ευρύτερης τεχνολογίας είδε μια σειρά από «κανόνια» τη δεκαετία του 2000, που προκάλεσαν μεγάλους τριγμούς και συνέβαλαν στην απομάκρυνση του επενδυτικού κοινού από το Χ.Α.
Ο κλάδος είδε να χρεοκοπούν εταιρείες όπως Πουλιάδης & Συνεργάτες (μαζί με πληθώρα θυγατρικών), Altec (η οποία πρωτύτερα είχε απορροφήσει τις επίσης εισηγμένες Sysware και Unisoft), Datamedia, Informatics, Multirama, Avenir (πρώην Ζήνων), Μάρακ, Emfasis Πληροφορική, Hitech, Ηπειρωτική Software, Intersonic, Compucon, PC Systems, Despec Πολυμέσα και Microland.
Η νέα «γενιά» της πληροφορικής
Τα τελευταία χρόνια, μια νέα γενιά εταιρειών πληροφορικής, στημένη σε εντελώς νέα βάση σε σχέση με το παρελθόν και μακριά από κούφιες χρηματιστηριακές υπεραξίες έχει αναλάβει τα ηνία και διεκπεραιώνει σημαντικά έργα σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κλάδος της πληροφορικής έχει δώσει πάνω από 40 μικρά και μεγαλύτερα deals τα τελευταία τρία – τέσσερα χρόνια, έχει δύο μετοχές που προήχθησαν από την Εναλλακτική στην Κύρια Αγορά (Entersoft, Epsilon Net), δύο ακόμη να ετοιμάζονται να κάνουν την ίδια διαδρομή (Real Consulting, Performance Technologies), ενώ ενδιαφέρον υπάρχει και για νέες εισαγωγές από το συγκεκριμένο τομέα.
Δεδομένου ότι τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να «τρέξουν» και να ολοκληρωθούν έως το 2026, δηλαδή σε κάτι περισσότερο από δυόμισι χρόνια, τα εταιρικά σχήματα πρέπει να ισχυροποιηθούν, να κάνουν συνεργασίες και συμπλεύσεις ώστε να ανταπεξέλθουν στην τεράστια επιχειρησιακή πρόκληση.
Παιχνίδια με το… διάβολο στο Χρηματιστήριο
Βεβαίως, όπως έχουν δείξει οι τελευταίες ημέρες στο Χ.Α. αλλά και η εμπειρία προηγούμενων ετών, στον κλάδο δεν λείπουν τα… παιχνίδια, που οδηγούν σε χρηματιστηριακές υπεραξίες αλλά και σε… αιματηρά αδειάσματα.
Ο κλάδος – όπως έκανε και στο παρελθόν – ελκύει και… τυχοδιωκτικού τύπου «επενδυτές», που κάνουν παιχνίδι.
Την ίδια ώρα, λόγω των πολλών deals που έτσι κι αλλιώς έχουν καταγραφεί, ευδοκιμούν οι διαδόσεις, οι φήμες, οι διαρροές και τα σενάρια.
Απαιτείται μεγάλη προσοχή σε αυτούς τους διακινητές και τους… τελάληλες ειδήσεων, deals και μετοχικών ανακατατάξεων.
Προχθές είχαμε δύο μετοχές, τις Quality & Reliability και CPI να κλείνουν στο limit up κερδίζοντας 29,63% και 27,91% αντίστοιχα.
Χθες, η πρώτη έφτασε να κερδίζει 15,71% αλλά μετά τις διαψεύσεις των… τελάληδων, γύρισε πτωτικά στο -4,29% για να κλείσει με μικρή άνοδο 0,71% και συνολική διακύμανση 20%.
Η δεύτερη έφτασε να κερδίζει έως 5,68% αρχικά, κατόπιν γύρισε σε πτώση 10,23%, ενώ έκλεισε με απώλειες 8,41%, έχοντας συνολική διακύμανση κοντά στο 16%.
Από κοντά και η Ίλυδα που την Τρίτη έκλεισε με ράλι +14,16%, ενώ χθες, μετά την αρχική άνοδο 2,28%, βούτηξε έως 7,34% χαμηλότερα, για να κλείσει με απώλειες 4,56%, έχοντας διακύμανση 9,62%.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στους… τελάληδες, ειδικά όταν μιλάμε για μικρές εταιρείες, που παραμένουν και ζημιογόνες.
Και δεν αναφερόμαστε απαραίτητα στις τρεις προαναφερθείσες…
