Σε πλήρη εφαρμογή βρίσκεται το στρατηγικό πλάνο των τραπεζών για να περάσουν τον κάβο του 2025 χωρίς πιέσεις στην κερδοφορία τους και να χτίσουν τις βάσεις για την περαιτέρω ενίσχυση των μεγεθών τους από την επόμενη χρήση, όταν τα επιτόκια θα έχουν σταθεροποιηθεί σε νέο χαμηλότερο σημείο ισορροπίας. Αναμφίβολα η εφετινή χρονιά είναι γεμάτη προκλήσεις. Από τη μία πλευρά η αβεβαιότητα διεθνώς για το μακροοικονομικό περιβάλλον και από την άλλη η ταχύτερη του αναμενομένου αποκλιμάκωση του κόστους χρήματος, αυξάνουν τους κινδύνους αστοχίας στις προβλέψεις των τριετών επιχειρησιακών πλάνων.

Με βάση τις επίσημες εκτιμήσεις, οι οποίες παρέμειναν αμετάβλητες κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων α’ τριμήνου 2025 την περασμένη εβδομάδα, τα καθαρά κέρδη των συστημικών ομίλων θα διαμορφωθούν εφέτος στα επίπεδα του 2024, δηλαδή γύρω από τη ζώνη των 4,5 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, οι τράπεζες στοχεύουν στην επιβράβευση των μετόχων τους με τουλάχιστον 2,2 δισ. ευρώ, διανέμοντας το 50% του καθαρού τους αποτελέσματος.

Στα ανώτερα διοικητικά κλιμάκια των 4 μεγάλων του κλάδου θεωρούν κρίσιμη την εκπλήρωση αυτής της υπόσχεσης, κόντρα τις συνθήκες αστάθειας, για την περαιτέρω ενίσχυση της εμπιστοσύνης από την επενδυτική κοινότητα.

Το σχέδιο

Στο πλαίσιο αυτό, έχουν καταρτίσει ένα σχέδιο για την αναπλήρωση των απωλειών που θα έχουν στα οργανικά έσοδα, λόγω της υποχώρησης των επιτοκίων το 2025. Οι βασικές πτυχές του είναι οι ακόλουθες:

1. Πιστωτική επέκταση: Οι στόχοι για τη μεγέθυνση του δανειακού χαρτοφυλακίου είναι φιλόδοξοι. Συγκεκριμένα, προβλέπουν άνοδο των υπολοίπων κατά περίπου 11 δισ. ευρώ σε σύγκριση με το τέλος του 2024. Με τον τρόπο αυτόν θα αναπληρωθεί το ήμισυ της υποχώρησης στα έσοδα από το υφιστάμενο στοκ χορηγήσεων.

Οι εκταμιεύσεις νέων δανείων στο ξεκίνημα του 2025 ήταν υψηλότερες του αναμενομένου. Ωστόσο, οι επιδόσεις αυτές σημειώθηκαν κυρίως χάρις στις χρηματοδοτικές εργασίες προς μεγάλους εταιρικούς πελάτες.

Μένει να φανεί εάν τα επίπεδα των νέων χορηγήσεων θα παραμείνουν σε αυτά τα υψηλά επίπεδα και αν θα ανεβάσει ρυθμούς η λιανική στα επόμενα τρίμηνα. Αν και ο τομέας του retail κινήθηκε ελαφρώς καλύτερα από πέρυσι στο α’ τρίμηνο, η επιστροφή του σε θετικούς ρυθμούς προϋποθέτει περαιτέρω αύξηση των εκταμιεύσεων, ειδικά στη στεγαστική πίστη.

2. Επιτοκιακά έξοδα: Θα συνεχιστούν οι μειώσεις των επιτοκίων στο μοναδικό προϊόν που επιβαρύνει το καθαρό επιτοκιακό εισόδημα των τραπεζών. Ο λόγος γίνεται για τις προθεσμιακές καταθέσεις, στις οποίες το μεγαλύτερο μέρος των υπολοίπων σήμερα τοκίζεται με βάση τις υψηλότερες αποδόσεις που κλείδωσαν οι αποταμιευτές κατά την περυσινή χρονιά. Τους τελευταίους μήνες ωστόσο οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε διαδοχικές περικοπές των επιτοκίων τους. Ετσι, όσο θα λήγουν οι ενεργοί λογαριασμοί προθεσμίας, είτε θα ανανεώνονται με χαμηλά επιτόκια είτε οι αποταμιεύσεις θα κατευθύνονται σε εναλλακτικά προγράμματα, χωρίς κόστος για τις τράπεζες. Εκτιμάται ότι μέχρι τις αρχές του 2026 θα έχει ωριμάσει το σύνολο σχεδόν των προϊόντων της κατηγορίας. Με τον τρόπο αυτόν αναμένεται να καλυφθεί το 1/3 της μείωσης στα έσοδα από τόκους.

Παράλληλα, οι συστημικοί όμιλοι θα συνεχίσουν τις εκδόσεις ομολόγων και μέρος των κεφαλαίων που αντλούν θα χρησιμοποιείται για την αποπληρωμή παλαιότερων ακριβών τίτλων, οδηγώντας σε περαιτέρω μείωση των επιτοκιακών εξόδων.

3. Κέρδη από ομόλογα και hedging: Τα τελευταία χρόνια όλες οι τράπεζες έχουν χτίσει μεγάλα χαρτοφυλάκια ομολόγων, κλειδώνοντας με τον τρόπο αυτόν έσοδα από τόκους για μία εύλογη περίοδο. Παράλληλα, έχουν αρχίσει να γράφουν κέρδη από τις θέσεις αντιστάθμισης κινδύνου που άνοιξαν την προηγούμενη διετία, τα οποία όσο θα πέφτουν τα επιτόκια τόσο θα αυξάνονται.

4. Εσοδα από προμήθειες: Στήριξη στην οργανική κερδοφορία θα προσφέρουν οι μη τοκοφόρες εργασίες. Οι τραπεζικές διοικήσεις δίνουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη του asset management και του bancassurance, τομείς που συνέχισαν να μεγεθύνονται στο α’ τρίμηνο του 2025. Εκτιμάται ότι εφέτος τα καθαρά έσοδα από προμήθειες θα ενισχυθούν κατά τουλάχιστον 8% σε ετήσια βάση.

5. Μείωση εξόδων: Το κόστος για τον πιστωτικό κίνδυνο βαίνει προς περαιτέρω υποχώρηση, καθώς οι νέες ροές μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων παραμένουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Οι τάσεις αυτές εκτιμάται ότι θα συνεχιστούν λόγω του θετικού μακροοικονομικού περιβάλλοντος και της υποχώρησης του κόστους δανεισμού.

Διαβάστε ακόμη: