Δεν είμαι θιασώτης κινήσεων αστυνομικού χαρακτήρα, αλλά εκείνη η Επιτροπή Ανταγωνισμού, δεν έχει ακούσει τίποτα για τα συμβαίνοντα για μεγάλο χρονικό διάστημα στο θέμα των προμηθειών των τραπεζών και του μηδενισμού των επιτοκίων καταθέσεων;

Ακόμα και αν δεν μπορούσε να αποδειχθεί ποτέ η “εναρμονισμένη πρακτική” τους, δεν είχε λόγο μέχρι τώρα στα συμβαίνοντα, ή επαναπαύθηκε στις δάφνες της κάποτε αιφνίδιας επίσκεψης στα κεντρικά των τραπεζών, τα αποτελέσματα της οποίας ακόμα να μάθουμε με λεπτομέρειες;

Δεν ξέρω ποια συμπεράσματα βγάζετε εσείς από τις ανακοινώσεις των τραπεζών για αύξηση επιτοκίων ανά κατηγορίες και για τη μείωση των προμηθειών, αλλά το… σταγονόμετρο έχει την τιμητική του, για να μην χρησιμοποιήσω άλλες εκφράσεις.

Και φυσικά, το ανάλογο αλατοπίπερο δε μπορούσε να μην υπάρξει, με πολλά δημοσιεύματα για το πόσο θα κοστίσει στις τράπεζες η…θηριώδης αύξηση επιτοκίων τους!

Αλλά, είπαμε, ζούμε στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και του “σε στηρίζω, με στηρίζεις”.

Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση να μην πάρει ο καταθέτης έστω μία πενιχρή αύξηση, όταν η τράπεζα έχει στα ταμεία της και αξιοποιεί κατά το δοκούν τα κεφάλαιά του;

Εκτός και αν (παρα)δέχονται ότι δεν μπορούν να παράξουν κέρδη οι καταθέσεις των περίπου 170 δισ. ευρώ, που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκιά τους, εκ των οποίων ένα ποσοστό άνω του 68% βρίσκεται σε καταθέσεις ταμιευτηρίου και μόνο ένα 16% περίπου σε προθεσμιακές.

Ακόμα και ο κεντρικός μας τραπεζίτης, ο Γιάννης Στουρνάρας, αναγκάστηκε να δηλώσει σε συνέντευξή του ότι ο ανταγωνισμός στον τραπεζικό κλάδο είναι “εξαιρετικά ασθενής” (sic), εξαιτίας της μεγάλης συγκέντρωσης του συστήματος στις τέσσερις συστημικές τράπεζες.

Ευτυχώς, δηλαδή, που δεν έγιναν δύο ή…δυόμιση, που έλεγαν και εύχονταν κάποιοι αποδημήσαντες μεγαλοτραπεζίτες.

Μόνη ελπίδα κάποιας αύξησης του τραπεζικού ανταγωνισμού, η νέα Παγκρήτια τράπεζα των εφοπλιστών Μπάκου-Καϋμενάκη και Εξάρχου και η Optima της οικογένειας Βαρδινογιάννη, με μεγάλο ερωτηματικό την εξέλιξη-κατάληξη της πολύπαθης Attica Bank.

Διαβάστε ακόμη: