Η πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας αποτυπώνεται και στις εξαμηνιαίες τάσεις της MRB.
Παρά τα σκάνδαλα και τις αγροτικές κινητοποιήσεις εμφανίζει ποσοστό που αγγίζει το 30%, με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να βρίσκεται πίσω με 14%.
Το σκηνικό αυτό δεν ανατρέπεται, με δεδομένο ότι ο κατακερματισμός της Κεντροαριστεράς θα συνετιστεί με την πρόσθεση δύο ακόμη κομμάτων, αυτά του Αλέξη Τσίπρα και της Μαρίας Καρυστιανού.
Αυτή η εξέλιξη καθιστά τη ΝΔ μοναδική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα και την ασφάλεια.
Η αντιπολίτευση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διαμορφώσει πρωτοβουλίες και συμμαχίες ικανές να αμφισβητήσουν την πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Δεν μπορεί επίσης να εκφράσει μία μεγάλη πλειοψηφία του λαού που δηλώνει οργή και απογοήτευση από το σύστημα διακυβέρνησης.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το ποσοστό των πολιτών που δηλώνει οργισμένο.
Πρόκειται για το 47,9% ενώ φόβο εκφράζει το 42,9% και απογοήτευση το 32,6%.
Προφανώς τα πρωτοφανή ποσοστά απογοήτευσης έχουν άμεση σχέση με τη φτωχοποίηση των πολιτών και τα προβλήματα στέγασης, υγείας και ακρίβειας που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα νοικοκυριά.
Το μέγεθος της οργής και της απογοήτευσης μπορεί κάλλιστα να ενισχύσει τη λεγόμενη αντισυστημική ψήφο.
Άλλωστε κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν θεωρείται ικανό να προσφέρει λύσεις και να δημιουργήσει προσδοκίες.
Στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει ποσοστά 29,2%, το ΠΑΣΟΚ στο 14,1%, η Ελληνική Λύση στο 11,7%, η Πλεύση Ελευθερίας στο 9,7%, το ΚΚΕ στο 8,6%, ο ΣΥΡΙΖΑ στο 7,7%, η Φωνή Λογικής στο 5% η ΝΙΚΗ στο 2,5% και το Κίνημα Δημοκρατίας στο 1,9%.
Καταλληλότερος για πρωθυπουργός εμφανίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης με 24,1% και ακολουθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου με 8,7%. Τρίτος έρχεται ο Κυριάκος Βελόπουλος με 8,3% και ακολουθεί ο Νίκος Ανδρουλάκης με 8%.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ποσοστό που θα ψήφιζε ένα κόμμα του Αλέξη Τσίπρα.
Το 23% απαντά ότι σίγουρα ή μάλλον θα το ψήφιζε.
Στο ίδιο ερώτημα το 15,6% δηλώνει ότι μάλλον ή σίγουρα θα ψήφιζε ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά.
Η έρευνα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με δεδομένο ότι η νέα χρονιά θεωρείται εν δυνάμει εκλογική.
Ο πολιτικός χρόνος των κομμάτων της αντιπολίτευσης στενεύει προκειμένου να αναπτύξουν πρωτοβουλίες ικανές να αλλάξουν τις ισορροπίες.
Αν δεν εκδηλωθούν τολμηρές πρωτοβουλίες η ΝΔ θα συνεχίσει να έχει εξασφαλισμένη την πολιτική κυριαρχία με ό,τι συνεπάγεται μια τέτοια εξέλιξη.
