Ότι ο λαϊκισμός φέρνει «ψηφαλάκια» είναι γνωστό και διαχρονικό δόγμα στην πολιτική. Πάντα υπάρχει βέβαια η ελπίδα ότι ένας νέος πολιτικός μπορεί να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο, αλλά το «χαμογελαστό παιδί» του Σαρωνικού, ο Δημήτρης Παπαχρήστου δείχνει να ακολουθεί τις παλιές περπατημένες.

Αυτή ακριβώς είναι και η διαχείριση που κάνει στο Δήμου Σαρωνικού. Αν βρεθεί κάποιος στο Λαγονήσι θα τρίβει τα μάτια του καθώς θα νομίζει ότι το Ζεφύρι απέκτησε παραλία, και μάλιστα δίπλα στο εμβληματικό ξενοδοχείο Grand Resort. 

Πανό, μαύρες σημαίες, αυτοσχέδιες καλύβες και μια αίσθηση εγκατάλειψης δημιουργούν ένα σκηνικό που παραπέμπει περισσότερο σε καταυλισμό και όχι σε έναν από τους πιο «ακριβούς» παραλιακούς προορισμούς της Αττικής.

Το ότι ο Δημήτρης Παπαχρήστου ουδόλως ενδιαφέρεται ότι με την καταχρηστική αυτή κατάληψη της παραλίας και η κόντρα του με τον Όμιλο Μαντωνανάκη ζημιώνει το ελληνικό δημόσιο και τον Έλληνα πολίτη – φορολογούμενο το ξέρουμε, κι ας παριστάνει ο ίδιος τον Δον Κιχώτη.

Δεν τον απασχολεί όμως καθώς του αρκεί η αναγνώριση και το «πατ-πατ» στην πλάτη μια μερίδας ακραίων τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Μέρα25 που  στις επόμενες εκλογές θα τον σταυρώσουν. Αυτοί  όμως είναι οι μόνοι που θα τον ξαναψηφίσουν γιατί όσοι σοβαροί δημότες τον ψήφισαν (ελλείψει καλύτερου) και υπό τον μανδύα του ανεξάρτητου υποψηφίου προτιμούν να τους κοπεί το χέρι, από το να τον ξαναψηφίσουν.

Ταυτόχρονα αδιαφορεί για τους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή και αναρωτιούνται αν είναι σε εμπόλεμη ζώνη, αδιαφορεί για τους κατοίκους της περιοχής των οποίων προσβάλει την αισθητική, αδιαφορεί για την υποτίμηση της περιουσίας των πολιτών που διαμένουν στην περιοχή, όπως αδιαφορεί και για το ότι η ιστορία αυτή μετά από τόσους μήνες έχει ξεπεράσει τα όρια της γραφικότητας.

Μήπως όμως ζητάμε πολλά από τον άνθρωπο που στην πρόσφατη φωτιά στο Λαγονήσι φωτογραφήθηκε, και καλά μάχιμος, με αντλία της πυροσβεστικής να σβήνει την ήδη σβησμένη φωτιά, αναρτώντας το στιγμιότυπο στο Facebook για τον αποθεώσουν αποκάτω οι δημοτικοί του σύμβουλοι;

Ή μήπως τελικά με το χαμόγελο και το σωστό photo op γίνεσαι ηγέτης κι ας είσαι στην πραγματικότητα ένας λαϊκιστής επαναστάτης της φακής;

Διαβάστε ακόμη: