Λίγες εβδομάδες πριν τα drafts του ΝΒΑ και ενώ είχε ήδη υπογράψει στην Ισπανική Σαραγόσα προκειμένου να συνεχίσει την καριέρα του από τον Φιλαθλητικό και την Α2, ο Γιάννης είχε να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα: δεν είχε διαβατήριο προκειμένου να μπορεί να πετάξει εκτός Ελλάδος.
Αυτός εξάλλου ήταν και ο λόγος που δεν είχε ακολουθήσει σε κανένα ταξίδι στον εξωτερικό τις μικρές εθνικές ομάδες. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος αναγκαζόταν και στους εκτός Αθηνών αγώνες του Φιλαθλητικού να ταξιδεύει είτε με λεωφορείο είτε με καράβι.
Η ελληνική Πολιτεία δεν είχε αντιληφθεί το διακύβευμα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος τις δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη που επί της ουσίας έκλεινε την πόρτα στην απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από τον Γιάννη και τον Θανάση χωρίς προηγουμένως να έχει μιλήσει με το αρμόδιο υπουργείο;
Την ίδια ώρα, οι νιγηριανές αρχές, καταλαβαίνοντας ότι υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία, έκαναν μεγάλη προσπάθεια να ξεπεράσουν γραφειοκρατικά και τεχνικά προβλήματα και να εκδώσουν νιγηριανό διαβατήριο στον Γιάννη.
Σαν από μηχανής θεός εμφανίστηκε τότε το δεξί χέρι του υπουργού Εσωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο δικηγόρος Δημήτρης Μπούκας.
Έχοντας παρακολουθήσει σε πολλούς αγώνες το «φαινόμενο» Αντετοκούνμπο και αντιλαμβανόμενος από την πρώτη στιγμή τις προοπτικές που δημιουργούνταν ανέλαβε να φέρει εις πέρας τη διαδικασία.
Συναντήθηκε τόσο με τον Γιάννη, τους μάνατζερ του, Γιώργο Δημητρόπουλο και Γιώργο Πάνου όσο και με την οικογένειά του. Σε όλες τις συζητήσεις, ο Γιάννης ζητούσε μετ’ επιτάσεως μια λύση για όλη την οικογένεια, και για τους γονείς του, όχι μόνο για τον ίδιο.
Στις αρχικές συναντήσεις, η καχυποψία ήταν διάχυτη. Είχε ακούσει διάφορα από πολλούς και δεν μπορούσε να πιστέψει πώς κινήσεις που δεν είχαν γίνει για χρόνια θα λάμβαναν χώρα μέσα σε μερικές εβδομάδες.
Ο Μπούκας κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων, αλλά κυρίως του Γιάννη. Του έθεσε σαφές χρονοδιάγραμμα αλλά και πλαίσιο ενεργειών.
Μέρα με τη μέρα, ο Γιάννης και ο Θανάσης μαζί με τον Γιώργο Δημητρόπουλο καταλάβαιναν ότι το πλάνο ήταν ρεαλιστικό και εφικτό.
Σε συνεργασία με τον τότε γενικό γραμματέα Ιθαγένειας και νυν υφυπουργό Παιδείας Άγγελο Συρίγο, ο Δημήτρης Μπούκας έτρεξε χέρι-χέρι με τα 2 αδέρφια.
Οι ιστορίες είναι τόσες πολλές που μπορούν να γεμίσουν πολλά βιβλία. Ίσως κάποιες να τις μάθουμε και στην ταινία για τη ζωή του Γιάννη που ετοιμάζεται αυτή την περίοδο στην Αθήνα. Άλλες όταν αποφασίσουν να μιλήσουν οι πρωτεργάτες εκείνων των ημερών…
Πράγματι, στις 9 Μαΐου ξημέρωσε η μέρα όπου ο Γιάννης και ο Θανάσης είδαν την ελληνική Πολιτεία να τους απονέμει αυτό που οι ίδιοι αλλά και άλλα παιδιά δικαιούντο: την ελληνική ιθαγένεια.
Ο Γιάννης είχε πλέον στα χέρια του το διαβατήριο που θα του άνοιγε το δρόμο για μια μυθική καριέρα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Υ.Γ.: Ένα από τα πιο ευτράπελα της ιστορίας ήταν το ότι όταν η οικογένεια Αντετοκούνμπο φωτογραφήθηκε με τον πρωθυπουργό στο Μαξίμου, οι γονείς ήταν παράνομα στη χώρα (με βάση τους ισχύοντες νόμους).
