Αποτελούν δίχως αμφιβολία το σύμβολο του fast food par excellence. Ξεχωρίζουν με το χρυσό τους χρώμα μέσα στο κόκκινο κουτί με το χαρακτηριστικό κίτρινο “Μ”. Ακόμη και αυτοί που δεν συμπαθούν και πολύ την κουλτούρα του γρήγορου φαγητού, συμφωνούν: Οι τηγανητές πατάτες των McDonald’s είναι οι νοστιμότερες του είδους τους και δεν συγκρίνονται με κανένα αντίστοιχο προϊόν της κατηγορίας. Έχεις αναρωτηθεί όμως ποτέ γιατί είναι τόσο καλές;
Η προέλευση
Σε πολλές αλυσίδες fast food οι τηγανητές πατάτες είναι στην πραγματικότητα φτιαγμένες από νιφάδες πατάτας και όχι από 100% πραγματική πατάτα. Τα McDonald’s επιλέγουν τις ιδανικότερες για τηγάνισμα πατάτες (ναι, υπάρχουν, μπορείς να ρωτήσεις και κάποιον σεφ γι’ αυτό). Αφού γίνει η διαλογή, ειδικά μηχανήματα τις κόβουν με ακρίβεια -και με ταχύτητες που φτάνουν τα 130 χλμ/ώρα- για να τους δώσουν το ιδανικό σχήμα, που είναι κι αυτό ένα μέρος του μύθου τους. Στη συνέχεια, ξεκινά μία ακόμη πιο ξεχωριστή διαδικασία: Βυθίζονται σε ένα 100% φυσικό λευκαντικό, το οποίο αφαιρεί τα σάκχαρα και το άμυλο από αυτές. Έπειτα, επικαλύπτονται με το καλαμποκίσιο σάκχαρο δεξτρόζη, το οποίο αναδεικνύει το χρώμα και τη γεύση τους κατά το τηγάνισμα. Και ναι, υπάρχει ζάχαρη στις πατάτες των McDonald’s.
Η γεύση
Αυτό που τις κάνει πραγματικά μοναδικές όμως, είναι ασφαλώς η γεύση τους, η οποία προσεγγίζει το umami, έχοντας παράλληλα και κάποιες καπνιστές νότες. Οι τελευταίες προέρχονται από την ανάμειξη της δεξτρόζης με το αλάτι, που ενεργοποιεί τον νευροδιαβιβαστή της ντοπαμίνης, που όταν υπάρχει σε υψηλά επίπεδα προκαλεί ευχαρίστηση. Τα λιπαρά στα οποία τηγανίζονται έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ελαϊκό οξύ, ακολουθώντας την αρχική συνταγή που χρησιμοποίησε η εταιρεία, από το ξεκίνημά της.
Περιέχουν κρέας;
Περίπου. Ανάμεσα στα θεμελιώδη σημεία του εν λόγω εδέσματος των McDonald’s είναι η σαφής επίγευση μαγειρεμένου κρέατος, που οφείλεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, το οποίο συστήνεται ως “natural beef flavoring” και κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί περισσότερο ως μοσχαρίσιο λίπος. Η ιστορία του τρέχει πίσω στα 50s, όταν λόγω της έλλειψης φυτικών λαδιών στο οποίο τηγανιζόταν οι πατάτες, τα McDonald’s χρησιμοποιούσαν λαρδί χοιρινού, ποντάροντας στο γεγονός ότι η γεύση θα εμπλουτιστεί και κατ’ επέκταση κάτι τέτοιο θα αρέσει στους πελάτες. Η γεύση όντως ήταν από την αρχή εξαιρετική και η αλυσίδα συνέχισε να την χρησιμοποιεί αρκετές δεκαετίες, μέχρι που έγιναν κάποιες αλλαγές μετά από υποδείξεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας: Συγκεκριμένα, προστέθηκαν πρωτεΐνες με υδρονόνο γάλακτος και σιταριού, κάτι που σημαίνει πως περιέχουν και γλουτένη αλλά όχι σε μεγάλες ποσότητες.
