Τη μεταφορά του Μεγάρου Μαξίμου από την Ηρώδου Αττικού στο Μέγαρο Μποδοσάκη της λεωφόρου Αμαλίας σκέφτεται ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», οι σκέψεις αυτές είναι ήδη αρκετά προχωρημένες και ο Κ. Μητσοτάκης «καλοβλέπει» το Μέγαρο Μποδοσάκη, που εκμισθώθηκε πρόσφατα από τη Βουλή των Ελλήνων για 12 χρόνια, για νέα του πρωθυπουργική στέγη.
Ένας από τους βασικούς λόγους που έκανε τον πρωθυπουργό να αρχίσει να σκέφτεται τη μετακόμιση είναι γιατί στο Μαξίμου δεν χωρά όλο το κυβερνητικό επιτελείο. Παρόλο το κύρος του και την ομορφιά του, το Μαξίμου δεν είναι παρά… άβολο για τη συνεννόηση του κυβερνητικού επιτελείου, καθώς πέρα από τους μεγάλους και επιβλητικούς χώρους υποδοχής, δεν διαθέτει αρκετά γραφεία.
Μάλιστα, αναφέρεται χαρακτηριστικα ότι το γραφείο του υπουργού Επικρατείας Μάκη Βορίδη, για παράδειγμα, στεγάζεται σε κτίριο επί της οδού Ζαλοκώστα, ενώ ένα μέρος του Μεγάρου Σταθάτου που ως γνωστόν φιλοξενεί εκθέσεις του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης στεγάζει και μέλη της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού.
Πέρα, λοιπόν, από την ανάγκη ενοποίησης των κυβερνητικών γραφείων και τη μίσθωση του Μποδοσάκειου από τη Βουλή, προγραμματίζεται και ανακαίνιση του Μαξίμου, γεγονός που από μόνο του δημιουργεί την ανάγκη προσωρινής μεταφοράς του Γραφείου του Πρωθυπουργού σε διαφορετικό χώρο. Και το Μέγαρο Μποδοσάκη πριν από το Πάσχα θα είναι έτοιμο να υποδεχθεί τους πρώτους του νέους «ενοίκους».
Σύμφωνα με την «Καθημερινή», η υπόθεση για το Μέγαρο Μποδασάκη ήταν, χωρίς αμφιβολία, το μεγαλύτερο κτηματομεσιτικό θρίλερ που παίχθηκε στο κέντρο της Αθήνας μέσα στο 2023. Η τύχη του επιβλητικού κτιρίου επί της λεωφόρου Αμαλίας, μετά την απόφαση της Eurobank να μετακομίσει την έδρα της σε νέο ιδιόκτητο κτίριο στη συμβολή των οδών Σταδίου και Ομήρου, έβαλε φωτιά στον μικρόκοσμο του εγχώριου real estate, φούντωσε σενάρια και οδήγησε στο τέλος σε μία από τις πιο εντυπωσιακές ανατροπές των τελευταίων ετών.
Το κτίριο-φιλέτο με τη μοναδική θέα, έργο του αρχιτέκτονα Ανδρέα Πλουμιστού (1897-1962), από τα ευτυχέστερα δείγματα ενός κλασικότροπου μοντερνισμού και σημείο αναφοράς της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης της Αθήνας (άρχισε να χτίζεται το 1949 και λειτούργησε ως στρατηγείο των επιχειρήσεων Μποδοσάκη το 1958) βγήκε στην αγορά στις αρχές του καλοκαιριού από το ομώνυμο κοινωφελές ίδρυμα προκειμένου να αναζητηθεί ο νέος μισθωτής.
Νικήτρια η… Βουλή
Οταν έγινε γνωστό ότι η Eurobank αποχωρεί από το Μέγαρο Μποδοσάκη πολλοί έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι το κτίριο θα γίνει το «μήλον της Εριδος» μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων.
Το δικαιολογούσε η θέση του, το μέγεθός του (6 όροφοι, 2 υπόγεια, συνολική επιφάνεια: 13.460 τ.μ.) και ο δυναμισμός του αθηναϊκού τουρισμού. Τουριστικοί όμιλοι εμφανίστηκαν στον διαγωνισμό αλλά ο τελικός νικητής της διαδικασίας που έτρεξε η διεθνούς κύρους κτηματομεσιτική εταιρεία Savills ήταν ένας αουτσάιντερ που δεν υπολόγιζε κανείς: η Βουλή των Ελλήνων.
Και, μάλιστα, με τίμημα σημαντικά μικρότερο σε σχέση με εκείνο που κατέβαλε μέχρι τον Δεκέμβριο η Eurobank (100.000 ευρώ λιγότερα μηνιαίως για τα επόμενα 12 χρόνια).
Πώς έγινε και κέρδισε η Βουλή; Πρώτον, κανένας ξενοδοχειακός όμιλος δεν μπορούσε να πλησιάσει το τίμημα που έδινε η Eurobank.
Δεύτερον, η αποχώρηση ενός μεγάλου τραπεζικού ομίλου θορύβησε το Ιδρυμα Μποδοσάκη με αποτέλεσμα να αλλάξουν οι προτεραιότητές του: δεν το ενδιέφερε τόσο το οικονομικό αντάλλαγμα που θα πετύχαινε όσο η φερεγγυότητα και η σταθερότητα του νέου ενοικιαστή.
Εδώ αξίζει να ανοίξουμε μια σύντομη παρένθεση: το Μέγαρο Μποδοσάκη είναι το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο του ιδρύματος και από την αξιοποίησή του καλύπτεται περισσότερο από το 60% της κοινωνικής του προσφοράς (υποτροφίες, δωρεές, κ.λπ.).
Ετσι, ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας που χειρίστηκε προσωπικά, σε μεγάλο βαθμό, το θέμα, και σε συνθήκες άκρας μυστικότητας, έπαιξε έντονα το χαρτί της μηδενικής επιχειρηματικής διακινδύνευσης που εκπροσωπούσε σε σχέση με τους άλλους διεκδικητές που μπορεί να έδιναν «κάτι παραπάνω» σε σχέση με τη Βουλή.
Τρίτον, οι προφορές των ξενοδοχειακών ομίλων προέβλεπαν μακρύ χρόνο εργασιών και μετατροπής του κτιρίου σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων με ορίζοντα τουλάχιστον τριών ή και τεσσάρων ετών. Αντίθετα, στην περίπτωση της Βουλής, θα υπάρξει ένα μικρό διάστημα εργασιών και πλήθος υπηρεσιών που στεγάζονται σήμερα σε ενοικιαζόμενα κτίρια θα μπορούν να μετακομίσουν στο νέο τους σπίτι, στη συμβολή Αμαλίας και Σουρή 5, πριν από το Πάσχα.
