H παρουσίαση του βιβλίου του Ξ. Κοντιάδη για τον Στ. Κασσελάκη με τίτλο «Το φαινόμενο Κασσελάκη: Το μεσσιανικό προσωπείο της μεταδημοκρατίας» είχε μια έκπληξη: τον ίδιο τον Κασσελάκη να μιλάει για τον ευατό του!
«Δεν θεωρώ τον εαυτό μου φαινόμενο, είμαι απλός άνθρωπος» είπε ο Στέφανος Κασσελάκης απολαμβάνοντας με ναρκισσισμό τη συζήτηση. «Μεταδημοκρατία ή μεσσιανικό θα ήταν να μην εμφανιζόμουν εδώ. Να έβγαζα ένα βίντεο να έλεγα τι βλακείες είναι αυτά και να καθόμουν σπίτι μου. Αλλά αντ’ αυτού έρχομαι εδώ μπροστά σε όλους σας γιατί πιστεύω στη δημοκρατία και αυτή είναι η πιο έμπρακτη απόδειξη».
Ο Ξενοφών Κοντιάδης μετά τη συζήτηση θα πει πως «φάνηκε όμως δια γυμνού οφθαλμού και χτες, για πρώτη φορά νομίζω τόσο καθαρά, ότι το έλλειμμα σε πολιτική παιδεία και εμπειρία καλύπτεται από το επικοινωνιακό χάρισμα, τον τρόπο που κοιτάζει τον φακό και εκστομίζει ανάμικτα κλισέ και στοιχεία της βιογραφίας του…».
“Ο Κασσελάκης έχει μία ιδιαίτερη ικανότητα να του μιλάς για ένα θέμα, ένα γεγονός, μία αφηρημένη έννοια ή ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα και να εξακτινίζεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό, όχι αποφεύγοντας να μιλήσει όπως κάνουν άλλοι πολιτικοί στα δύσκολα, αλλά μεταφέροντας την κουβέντα σε ένα άλλο επίπεδο:
Του λες ότι το κόμμα σπαράσσεται από εσωτερικές συγκρούσεις, διάσπάσεις, δημοσκοπική συρρίκνωση και αυτός μεταφέρεται σε έναν άλλο κόσμο.
Του λες ότι στις προτιμήσεις των πολιτών για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό ο Μητσοτάκης είναι πρώτος με πολύ ψηλά ποσοστά, λίγο μετά ακολουθεί ο Κανένας και ο ίδιος βρίσκεται κάτω από 7% και και δεν ιδρώνει το αυτί του, συνεχίζει να μιλάει για το ελληνικό όνειρο.
Του λες ότι είναι πολιτικά κενός ο λόγος του και αυτό αποτυπώνεται στις έρευνες όπου οι ερωτώμενοι δεν ξεχωρίζουν αν είναι αριστερός, κεντροαριστερός ή δεξιός και δεν έχει ένα σχόλιο”.
Ο Κασσελάκης και τα social media
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ένας σταρ που δεν φοβάται να εκτεθεί, να τον φωτογραφίζουν στο δρόμο ή να τον βρίζουν, όπως λέει γιατί “οι προθέσεις μου είναι ειλικρινείς, είναι αγνές, είναι καλές”.
Παρότι δεν έχει σαφείς πολιτικές θέσεις έχει άποψη για τα social media που “παρέχουν μία διαφάνεια που μπορεί να είναι και μπούμερανγκ. Μπορεί να σε κάνουν να φαίνεσαι ψεύτης. Μπορεί πολύ γρήγορα αυτή η διαφάνεια να γυρίσει”.
Η φιλοσοφία του Στέφανου Κασσελάκη με τσιτάτα περί “φωτός” “ο δεύτερος είναι πρώτος”, «μεταδημοκρατία ή μεσσιανικό θα ήταν να μην εμφανιζόμουν εδώ” λέει δεν έχει καμμιά λογική. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να καταρρεύσει και να ρευστοποιηθεί” λέει γιατί “όταν κάνεις το σωστό δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα”! Τελικά ποιος είναι ο Κασσελάκης;
O ίδιος δηλώνει πως είναι “καλό παιδί”. “Αυτό που προβάλλει πρωτίστως είναι ένας απλός, ειλικρινής άνθρωπος, άσπιλος από εξαρτήσεις, που δεν κρύβει τίποτα για την προσωπικότητα, την προσωπική ζωή, τις σκέψεις του, που επικοινωνεί αδιαμεσολάβητα με τους ανθρώπους, με καθαρή ματιά, άμεσο καθημερινό λόγο” λέει ο Ξενοφών Κοντιάδης.
Το ερώτημα είναι ποιος είναι πραγματικά γιατί όπως όπως γράφει ένας άλλος συγγραφέας, ο Φιτζέραλντ, το «να ισχυρίζεται για τον εαυτό του ότι είναι ένας απλός, έντιμος, ανοιχτός άνθρωπος της διπλανής πόρτας, είμαι βέβαιος ότι υπάρχει κάποια σκοτεινή όψη της προσωπικότητάς του που θέλει να κρατήσει κρυφή».”.
Το “φαινόμενο Κασσελάκη”
Ο Κασσελάκης στη συζήτηση όταν ρωτήθηκε για “την εριστική, συγκρουσιακή, απεχθή εικόνα που έβγαλες στην Κεντρική Επιτροπή”, απάντησε πως είχε πει εξαρχής πως ασχολείται “με τον σκληρό κόσμο των ναυτιλιακών επιχειρήσεων”, αλλά η εικόνα της ΚΕ δεν είναι… ο πραγματικός εαυτός του. Την ίδια μέρα θα εμφανισθεί στο ραδιόφωνο σε μια εκπομπή στον σταθμό του κόμματος -που πήρε μόνος του- μόλις κατατομήθηκαν τέσσερις παραγωγοί του κι αφού είχε τηλεφωνήσει ο ίδιος σε άλλους για να δώσει συνέντευξη στον σταθμό σαν αφεντικό του.
“Δεν φάνηκε να απορρίπτει αυτό που είπα για το “φαινόμενο Κασσελάκη”, ότι είναι μία αποτυχία της δημοκρατίας και του πολιτικού μας συστήματος”¨ θα πει ο Ξενοφών Κοντιάδης. “Συμφώνησε επίσης ότι είναι οι έωλες εκλογικές διαδικασίες που του επέτρεψαν να εκλεγεί, παραδεχόμενος ότι έχουν σοβαρές αδυναμίες. Όλα αυτά όμως περνούσαν από τον λόγο του ως δευτερεύοντα ζητήματα. Το κύριο ήταν ποιος είναι ο ίδιος και πώς χάρη σε αυτό που είναι θα καταφέρει να πετύχει τους στόχους του”.
Προφανώς δεν έχει σημασία τι λέει -με πολλές αντιφάσεις- ο Κασσελάκης που θα σώσει ως γιατρός ένα “άρρωστο κόμμα”, αλλά τι κάνει και τι… φοράει όταν το λέει. “Η έκφραση του προσώπου και η κινησιολογία σε κάποιες τέτοιες στιγμές αποκαλύπτουν περισσότερα από τον λόγο” θα πει ο συγγραφέας του βιβλίου για το ‘Φαινόμενο Κασσελάκη”.
Πιθανόν τα μηνύματα του Κασσελάκη δεν είναι όσα λέει- που πολύ συχνά είναι ασυναρτησίες – αλλά όσα δεν λέει που επιτρέπουν στους οπαδούς του να τον περνάνε για κάποιον άλλον, για κάποιον που θέλουν να είναι.
Η υπερέκθεσή του δεν αποκαλύπτει μόνο ποιος πραγματικά είναι, αλλά περιέχει τον κίνδυνο αντί να αποχτήσει περισσότερους οπαδούς ως σωτήρας που θα σώσει το κόμμα και τη χώρα να κουράσει. Να γίνει ανιαρός λέγοντας τα ίδια και τα ίδια που δεν αφορούν παρά μόνο τον εαυτό του και ένα “ελληνικό όνειρο” που δεν είναι παρά μόνο δικό του.
