H πονεμένη ιστορία της απώλειας από Έλληνες ιδιώτες επενδυτές του 50% της αξίας των επενδύσεων τους από το PSI Βενιζέλου, του 2012 , αρχίζει να ανάβει κάποιο φως δικαίωσης.
Δικαστική απόφαση και μάλιστα σε δεύτερο βαθμό , αφήνει περιθώρια στους επενδυτές που έχασαν εν μια νυκτί τη μισή περιουσία του διότι εμπιστεύθηκαν τους τίτλους του ελληνικού δημοσίου να ελπίζουν σε αποκατάσταση έστω και μερική, της αδικίας την οποία υπέστησαν.
Ειδικότερα με πρόσφατη απόφασή του το Εφετείο Αθηνών δέχεται για πρώτη φορά την πλημμελή ενημέρωση των επενδυτών για τους κινδύνους που υπείχε η επένδυση σε τίτλους του Δημοσίου.
Με την εν λόγω απόφαση κρίθηκε ότι η τράπεζα η οποία είχε πωλήσει τους εν λόγω τίτλους, σε αντίθεση με τον επενδυτή, γνώριζε τον αυξημένο κίνδυνο των ομολόγων και την απομείωση της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού δημοσίου και δεν ενημέρωσε τον ενάγοντα – επενδυτή γι’ αυτόν, με αποτέλεσμα να υποστεί ζημία και να απωλέσει τις οικονομίες του, αφού δεν μπόρεσε λόγω της έλλειψης ενημέρωσης να προβεί σε καμία ενέργεια περιορισμού της ζημίας του.
Επιπλέον, δέχθηκε ότι εάν ο ενάγων δεν είχε επενδύσει σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου θα διατηρούσε τα χρήματά του σε προθεσμιακές καταθέσεις από τις οποίες θα εισέπραττε τους αντίστοιχους τόκους και δε θα είχε υποστεί καμία ζημία.
Με το παραπάνω σκεπτικό, το Εφετείο επιδικάζει στον επενδυτή το σύνολο του ποσού που είχε επενδύσει σε ομόλογα ελληνικού Δημοσίου και επιπλέον το ποσό που θα εισέπραττε από τόκους, εφόσον είχε τοποθετήσει τα χρήματά του σε προθεσμιακές καταθέσεις και όχι στα ομόλογα.
Προφανώς η απόφαση αφορά τη συγκεκριμένη υπόθεση , αλλά αποτελεί μια ισχυρή βάση σε όσους τουλάχιστον επενδυτές είχαν την πρόνοια να προσφύγουν κατά του «κουρέματος» των τίτλων τους που προκάλεσε το PSI .
H υπόθεση ανάγεται στο 2012 όταν με «έμπνευση» του Ευάγγελου Βενιζέλου τότε Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και υπουργού Οικονομικών η κυβέρνηση Παπαδήμου , με τη στήριξη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ έφερε στη Βουλή το δεύτερο μνημόνιο που υπέγραψε η χώρα με τους δανειστές ώστε να προχωρήσει η βασική πολιτική επιλογή, το «κούρεμα» του δημοσίου χρέους και η αποτροπή της άτακτης χρεοκοπίας.
Το μνημόνιο υπερψηφίστηκε και ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το περίφημο PSI, μέσω του οποίου διαγράφηκαν 106 δισ. ευρώ(!) από το σύνολο του δημοσίου χρέους, το οποίο ήταν 368 δισ. ευρώ (177% του ΑΕΠ). Το πλαίσιο συμφωνίας με τους δανειστές προέβλεπε τη λήψη νέων δανείων 130 δισ. ευρώ (!), από τα οποία τα 49 δισ. ευρώ δεσμεύτηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, που υπέστησαν τεράστιο πλήγμα από τα «κουρεμένα» ομόλογα. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν τα αποθεματικά τους και χιλιάδες ιδιώτες τις αποταμιεύσεις τους .
Σημειώνεται ότι ίδιος ο κ. Βενιζέλος αρχιτέκτονας του PSI και ότε Υπουργός Οικονομικών, είχε ευθαρσώς αναφέρει σε συνέντευξή του πριν τις ευρωεκλογές του 2014 (στο MEGA), ότι οι Τράπεζες έφεραν ευθύνη για την πώληση των ΟΕΔ στους αποταμιευτές διαχωρίζοντάς τους από τους sophisticated investors, τους «ψαγμένους» επενδυτές που αντιλαμβάνονται τι εστί ρίσκο και ό,τι ενίοτε αυτό σημαίνει ζημίες, ενδεχομένως έως εκμηδενισμού.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Επενδυτών η απόφαση δέχεται την αντίστοιχη νομική επιχειρηματολογία και θέτει πλέον την βάση για την δικαίωση πολλών άλλων που οι υποθέσεις τους δεν έχουν απορριφθεί σε πρώτο βαθμό.
Η Ενωση Ελλήνων Επενδυτών «στέκεται στο πλευρό όλων των επενδυτών – καταθετών-ασφαλισμένων-ομολογιούχων-μετόχων και επιδιώκει την προστασία τους από αντισυμβατικές και παράνομες συμπεριφορές, είτε αυτές αφορούν παρόχους επενδυτικών υπηρεσιών, είτε Εποπτικές είτε Ρυθμιστικές Αρχές, είτε την ίδια την Πολιτεία.
Δεν επιδιώκει την αντιπαράθεση, αλλά εκτιμά ότι ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, δεν υπάρχει ούτε Αγορά, ούτε Οικονομία:
Χαιρετίζει λοιπόν την δικαστική απόφαση αυτή, που ήλθε με καθυστέρηση μεν, αλλά τελικά απένειμε δικαιοσύνη, επιβεβαιώνοντας το ρητό: Χαμένος Αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!».
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους αν και η συγκεκριμένη απόφαση δικαιώνει πλήρως τον επενδυτή αφού εκτός των άλλων του επιδικάζει και χρηματική αποζημίωση για ηθική βλάβη , θα τελεσιδικίσει μόνον μετά από οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου λόγω της μείζονος σημασίας της ενώ πάντα ενέχει ο κίνδυνος επικράτησης αντίστοιχων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Διαβάστε ακόμη:
