Το χρήμα, μπορεί να αποτελεί πλέον κερδοσκοπικό εργαλείο για λίγους, αλλά δεν παύει να είναι ουσιώδες δημόσιο αγαθό.

Το υγιές χρήμα στηρίζει την πολιτική και οικονομική σταθερότητα κάθε χώρας κάθε κοινωνίας και φυσικά δεν πρέπει να σπαταλάται σε αντιπαραγωγικές και αντικοινωνικές δραστηριότητες, καθώς η χρήση του θα έπρεπε ακριβώς σε αντίθετη κατεύθυνση να κατατείνει.

Η περιουσία, όμως, των κάθε κατηγορίας funds και ιδίως των hedge funds και private equity, έχει πολλαπλασιαστεί με ασύλληπτους ρυθμούς τα τελευταία ειδικά χρόνια, στερώντας πολύτιμους πόρους ανάπτυξης και παραγωγής κοινωνικού πλούτου, καθώς το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι η αποκόμιση υψηλών κερδών, με μοχλό την ανεξάντλητη επάρκεια κεφαλαίων τους και από εκεί και πέρα “γαία πυρί μειχθήτω”.

Παρένθεση: Θυμάμαι μία περίπτωση εισηγμένης εταιρείας στο Χρηματιστήριο την επίμαχη και καταστροφική τελικά για οικονομία και ανυποψίαστους όσο και ανίδεους, πλην δε και άπληστους επενδυτές, την περίοδο 1999-2000.

Αναγγέλθηκε σε πανηγυρικούς τόνους η απόκτηση από το τάδε hedge fund, ενός σημαντικού ποσοστού, με αποτέλεσμα η μετοχή της να απογειωθεί κυριολεκτικά.

Μέχρι τον διπλασιασμό της, ελάχιστη η εμπορευσιμότητα. Μετά, άρχισαν να βγαίνουν σταδιακά “καραβιές”, όσο το πόπολο έτρεχε και αγόραζε, θεωρώντας ότι έπιασε την καλή.

Και κάπου στο + 250% άρχισε η αντίστροφη πορεία. Κάθε μέρα στο limit down, με ελάχιστη ζήτηση. Πλήρης εγκλωβισμός και καταστροφή.

Τι αποδείχθηκε, το φαντάζεστε. Τις καραβιές τις έβγαζε ο…μέγας ξένος επενδυτής, που πήρε τα τρελά κέρδη του και έφυγε.

Η εν λόγω εταιρεία, όχι μόνο δεν είναι πια στο ΧΑ, αλλά δεν υπάρχει καν…