Ο καλλιτέχνης Jean-Louis Andre Theodore Gericault (1791–1824) είχε μια «νοσηρή συνήθεια». Ποια ήταν αυτή;  Nα αγοράζει ακρωτηριασμένα μέλη από το νεκροτομείο.  Κρατούσε τα άκρα στο σπίτι του για εβδομάδες ενώ τα ζωγράφιζε… Στο τέλος χαιρετάει τον κόσμο με αυτό το χέρι» γράφει ο Chambaz. Kι αυτή ήταν η αλήθεια.  Ο Gericault έφυγε από τη ζωή οκτώ ώρες μετά τη δημιουργία αυτού του έργου, στις έξι το πρωί στις 26 Ιανουαρίου 1824. Ήταν μόλις 32 ετών.

Η παραπάνω παράγραφος νομίζω ότι ήταν ο πιο ενδιαφέρον τρόπος για να ξεκινήσω το κείμενο για το τελευταίο έργο του Γάλλου καλλιτέχνη Gericault που βρίσκεται στο Μουσείο Morgan στη Νέα Υόρκη. Είναι η  εικόνα ενός αριστερού χεριού. Το χέρι του ανθρώπου που τον δημιούργησε.

Ο Theodore Gericault ήταν ένας ταραχοποιός. Ο  πιο διάσημος πίνακάς του περιγράφει μια σκανδαλώδη σκηνή στη θάλασσα όταν ένας  Γάλλος καπετάνιος είχε εγκαταλείψει αθώους επιβάτες και τους άφησε να πεθάνουν σε μια σχεδία.

Ο λόγος για τη  “Σχεδία της Μέδουσας”.

Ο Gericault ήταν ιππέας, ένας καλλιτεχνικός επαναστάτης, αλλά σε νέα ηλικία προσβλήθηκε από μια επικίνδυνη ασθένεια εκείνης της εποχής-  πιθανώς τη φυματίωση- . Αυτό τον οδήγησε το 1824 να βρεθεί καθηλωμένος στο κρεβάτι, να χάνει την αναπνοή του, να μην μπορεί να σηκωθεί ή να τριγυρίσει.  Ωστόσο, τα μάτια του δεν έπαψαν ποτέ να είναι κάμερες.

Πολλοί καλλιτέχνες στην παγκόσμια ιστορία έχουν επιλέξει να ζωγραφίσουν το χέρι τους για διάφορους λόγους. Η  Deanna Petherbridge η οποία ασχολείται με τα ανατομικά μέρη του σώματος, αναφέρει πώς, συμβολικά, τα χέρια μπορούν να υπαινίσσονται την ατομικότητα του καλλιτέχνη.

Η περίπλοκη εκφραστικότητα των χεριών αποτελούσε αντικείμενο γοητείας και για τους καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Μελετούσαν τα χέρια σε ποικίλες στάσεις και κινήσεις, προσπαθώντας να τα αναπαραστήσουν όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο klik.gr

Γράφει η Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή