Στην αναζήτηση μιας καλής ευκαιρίας, οι επενδυτές ακούνε τους ειδικούς της αγοράς να μιλούν με γλώσσα που χρησιμοποιείται σε μια δημοπρασία. Οικονομικοί αναλυτές συχνά επιλέγουν όρους όπως «φθηνή», «υποτιμημένη»/«υπερτιμημένη» ή «σε discount» όταν αναφέρονται σε μετοχές ή «ιστορικά ακριβός» όταν αναφέρονται σε έναν κλάδο.

Ο λόγος που οι αναλυτές μιλούν έτσι είναι επειδή οι επενδυτές λατρεύουν τις καλές ευκαιρίες και μισούν την υπερβολή.

«Πιθανότατα το παλαιότερο δόγμα στις επενδύσεις είναι ‘αγοράζω χαμηλά, πουλάω ψηλά’», λέει ο Sam Stovall, επικεφαλής επενδυτικός στρατηγικός σύμβουλος της CFRA. Ενώ μια μακροπρόθεσμη, διαφοροποιημένη προσέγγιση συνιστάται συνήθως για τους μικροεπενδυτές, οι επαγγελματίες είναι συντονισμένοι με τους κύκλους της αγοράς, με διαφορετικούς τύπους επενδύσεων να εναλλάσσονται σε υπεραποδόσεις και υποαποδόσεις. Όπως διευκρινίζει ο Stovall, ο αγαπημένος τρόπος των επενδυτών για να καθορίσουν ποιος προηγείται είναι να συγκρίνουν την τιμή της μετοχής προς τα κέρδη.

Οι δείκτες τιμής προς κέρδη, ή P/E, μπορούν να πουν σε έναν επενδυτή αν μια μετοχή μοιάζει υπερτιμημένη ή υποτιμημένη, συγκρίνοντάς την με άλλες του είδους της, την ευρύτερη αγορά ή ακόμη και το ίδιο της το ιστορικό.

Πώς λειτουργούν οι δείκτες P/E

Για να προσδιορίσουν πόσο ελκυστικά αποτιμάται μια μετοχή, οι αναλυτές της Wall Street δεν εξετάζουν μόνο την τιμή της. Αντ’ αυτού, συγκρίνουν την τιμή με ένα από τα θεμελιώδη μεγέθη της εταιρείας, όπως οι πωλήσεις, οι ταμειακές ροές ή τα κέρδη.

Επειδή οι επενδυτές αποκομίζουν τα οφέλη της εταιρικής κερδοφορίας σε βάθος χρόνου, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα από όσα εισπράττει η εταιρεία, προκειμένου να αποκτήσουν ένα κομμάτι της, με τη μορφή μετοχών. Μπορούν να εκφράσουν πόσο ακριβώς είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν διαιρώντας την τιμή της μετοχής με τα κέρδη ανά μετοχή της εταιρείας για να προκύψει ο λόγος τιμής προς κέρδη.

Για παράδειγμα, εάν μια μετοχή πωλείται προς 10 δολάρια και προβλέπεται να πραγματοποιήσει κέρδη ανά μετοχή ύψους 2 δολαρίων τους επόμενους 12 μήνες, έχει P/E 5.

Οι μετοχές του S&P 500 τελούν σήμερα υπό διαπραγμάτευση στις 22,2 φορές τα ετήσια κέρδη, σύμφωνα με τα στοιχεία της S&P Capital IQ. Τα τελευταία 10 χρόνια, ο δείκτης έχει μέσο P/E 19,1, που σημαίνει ότι οι μετοχές είναι σήμερα ελαφρώς ακριβές, ένα premium 16% σε σχέση με τα συνηθισμένα τους επίπεδα.

Σε κάτι φθηνότερο, οι μετοχές μικρών εταιρειών του δείκτη S&P MidCap 400 έχουν P/E 16,2, κατά 13% χαμηλότερο από τον μέσο όρο των 10 ετών που είναι 18,6 και μια έκπτωση 25% σε σχέση με τον S&P 500.

Πρέπει να αγοράζετε «φθηνές» μετοχές;

Οι δείκτες P/E είναι μόνο ένα από τα πολλά μέτρα που χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες επενδυτές για να προσδιορίσουν πώς αποτιμάται μια εταιρεία σε σύγκριση με την αξία της. Η πρακτική της αγοράς μετοχών που εμφανίζονται φτηνές σε σύγκριση με την υποκείμενη αξία τους είναι γνωστή ως επένδυση σε αξία, και αποτελείι τη η βασική στρατηγική των «σοφών» της αγοράς όπως ο πρόεδρος της Berkshire Hathaway Warren Buffett ή ο οικονομολόγος Benjamin Graham.

Εάν μια εταιρεία έχει την ικανότητα να αυξάνει τα κέρδη της μακροπρόθεσμα, οι επενδυτές θα αναγνωρίσουν τελικά την επιτυχία και θα ανεβάσουν την τιμή της μετοχής, υποστήριξε ο Buffett στην επιστολή του προς τους μετόχους της Berkshire το 1987. Αν μια μετοχή εμφανίζεται φθηνή επειδή οι άλλοι επενδυτές δεν αναγνωρίζουν τις δυνατότητές της, τόσο το καλύτερο, γράφει ο Buffett, σημειώνοντας: «Μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία να αγοράσουμε περισσότερα από ένα καλό πράγμα σε τιμή ευκαιρίας».

Εφαρμόζοντας την έννοια ευρύτερα, οι παρατηρητές της αγοράς μπορούν να χωρίσουν τις μετοχές ενός δείκτη, όπως ο S&P 500, σε μετοχές υψηλής τιμής, ταχέως αναπτυσσόμενες – ή «μετοχές ανάπτυξης» – και σε φθηνότερες «μετοχές αξίας».

Οι μετοχές ανάπτυξης, στις οποίες πρωταγωνιστούν οι εταιρείες τεχνολογίας, ήταν το καλύτερο στοίχημα τον τελευταίο καιρό. Κατά την τελευταία δεκαετία, οι μετοχές ανάπτυξης στον S&P 500 έχουν καταγράψει ετήσια απόδοση άνω του 15%, σε σύγκριση με 12% απόδοση για τις μετοχές αξίας.

Συνήθως, τα δύο επενδυτικά στυλ εναλλάσσονται στην κορυφή των αποδόσεων, λέει ο Charles Rotblut, αντιπρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Ατομικών Επενδυτών, ακόμη και αν η ανάπτυξη προηγείται εδώ και αρκετό καιρό. «Για τους επενδυτές της αξίας, φάνηκε σαν το εκκρεμές να έχει σκάψει σε ένα χαντάκι στην άμμο και να μην έχει καταφέρει να ταλαντευτεί εντελώς πίσω», όπως λέει.

Ιστορικά, όμως, όταν οι επενδυτές έβαζαν χρήματα σε συναρπαστικές νέες τεχνολογίες, οι τιμές των μετοχών τελικά έπεφταν και υποτιμημένα ονόματα επέστρεφαν στο προσκήνιο. Δεν είναι σαφές πότε μπορεί να συμβεί αυτό, αλλά οι αγορές είναι κυκλικές και η ιστορία τείνει να επαναλαμβάνεται.

«Γνωρίζουμε ότι μακροπρόθεσμα, υπάρχουν περίοδοι όπου η ανάπτυξη υπεραποδίδει και υπάρχουν περίοδοι όπου η αξία υπεραποδίδει, οπότε βλέπουμε αυτό το εκκρεμές να ταλαντεύεται μπρος-πίσω», αναφέρει ο Rotblut και καταλήγει: «Δεν νομίζω ότι αυτή τη φορά είναι διαφορετική».

Διαβάστε ακόμη: