Νυχτερινά μαγαζιά που έχουν γράψει ιστορία στην παλιά Αθήνα! Νταήδες, ρουφιάνοι, αλκοόλ και τσαμπουκάδες μετά μουσικής. Από την περίφημη «Τριάνα του Χειλά» πίσω στο μακρινό 1948 και την ταβέρνα «Τζίμης ο Χονδρός», μέχρι τη «Σπηλιά του Παρασκευά», όπου «το έκαψε» ένα βράδυ η Γκρέις Κέλι, ο Ωνάσης και η Κάλλας, βρήκαμε τα θρυλικά «μπουζούκια», όπου γλεντούσε η Αθήνα τιμώντας το καλό λαϊκό τραγούδι!

1.
Τριάνα του Χειλά

Λεωφόρος Συγγρού 170. Από το 1948 έως το 1967 μεσουράνησε η περίφημη Τριάνα στον Άγιο Σώστη Καλλιθέας, ιδιοκτησίας του Βασίλη Χειλά (που λέγεται πως υπήρξε συνεργάτης του Αλ Καπόνε στην Αμερική). Από εδώ πέρασε κυριολεκτικά η dream team του λαϊκού τραγουδιού (από τον Καζαντζίδη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου μέχρι και τον Μπιθικώτση).

2.
Τζίμη του Χονδρού

Δέκα βαρέλια με κρασί κοσμούσαν λειτουργικά το θρυλικό κέντρο του Δημήτρη Μάρκου στην οδό Αχαρνών, στο νούμερο 77. Από εδώ πέρασαν επίσης μεγάλα ονόματα του πάλκου των μεταπολεμικών χρόνων, ανάμεσά τους η μοιραία Σεβάς Χανούμ, ενώ το 1949 άφησε εποχή η θρυλική συνύπαρξη των Μαρίκας Νίνου – Βασίλη Τσιτσάνη. Το live της Μαρίκας Νίνου που δισκογραφήθηκε μετά τον θάνατό της αποτυπώνει το κλίμα της νύχτας εντός του φημισμένου κέντρου με τις απίστευτες για την εποχή εισπράξεις.

3.
Χάραμα

Το εγκαινίασε μεταπολεμικά ο Πάνος Γαβαλάς, είχε άλλο όνομα και δέσποζε στην Καισαριανή, στην περιοχή Σκοπευτήριον. Μετά το ’60 και αφού άλλαξε χέρια (από το 1964 ανήκε πια στον Κίμωνα Φαραντζή), μετονομάζεται σε Χάραμα (από το τραγούδι του Παπαϊωάννου «Πριν το χάραμα μονάχος») κι επαναλαμβάνεται κι εδώ η επιτυχημένη σύμπραξη Τσιτσάνη-Παπαϊωάννου που είχε προηγηθεί στο Φαληρικόν. Στο Χάραμα γυρνάει τις στροφές του ο Τσαρούχης, εδώ μεσουρανεί η Μπέλλου για χρόνια, εδώ συχνάζει ο Φλωράκης, εδώ για την UNESCO ο Τσιτσάνης ηχογραφεί ένα live που γίνεται διπλός δίσκος από τη θρυλική ετικέτα δίσκων της Oμόνοιας «Τζίνα Venus».

4.
Κέντρο Καλαματιανού

Διασταύρωση Τζιτζιφιών. Ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου εγκαινιάζουν το περίφημο κέντρο και σημειώστε πως οι Τζιτζιφιές για μία εικοσαετία και παραπάνω υπήρξαν κάτι σαν τη λεωφόρο Mαλεκόν της Αβάνας, με πολλά και ξακουστά νυχτερινά κέντρα με θρυλικά brands. Στις 31 Αυγούστου του 1951 δολοφονήθηκε ο ιδιοκτήτης του κέντρου Βασίλης Καλαματιανός από τον αστυφύλακα Θεόδωρο Ρίγκα, σοκάροντας την κοινή γνώμη. Μετά το αιματηρό περιστατικό το κέντρο έκλεισε και ξανάνοιξε από τον Βασίλη Χειλά, κατόπιν προτροπής της Μπέλλου, που ήθελε να εκδικηθεί τον Τσιτσάνη που μεσουρανούσε στο διπλανό Φαληρικόν με τη Μαρίκα Νίνου.

5.
Φαντασία

Συνδέθηκε και ταυτίστηκε με τον Μιχάλη Μενιδιάτη (Καλογράνη) που με τα αδέλφια του άνοιξαν το πολυτελές κοσμικό κέντρο στον Άγιο Κοσμά της Παραλιακής, ενώ από εδώ πέρασε ο στρατάρχης Τίτο, ο Καραμανλής Α΄, ο Ωνάσης και ο Τέλης Σαβάλας. Το γενικό πρόσταγμα είχαν ο Κοσμάς και ο Γιώργος Καλογράνης, το ντύσιμο των αδελφών Καλογράνη εκ του Μενιδίου θύμιζε Σινάτρα, οι πληρωμές των μουσικών πάντα στην ώρα τους και ο παροξυσμός των πελατών στο απόγειο (εδώ πρωτοσπάστηκαν πιάτα εξάλλου) όταν ο Μενιδιάτης ερμήνευε τις «Αγωνίες» του Μανώλη Χιώτη, και όχι μόνο.

6.
ΣΟΥ-ΜΟΥ

1966, Ιερά Οδός. Εδώ βασίλεψε το άστρο της «ιέρειας» Ανθούλας Αλιφραγκή, ενώ εδώ έκαναν μεγάλη επιτυχία και οι Στράτος Διονυσίου, Βαγγέλης Περπινιάδης, Αντώνης Ρεπάνης, Κώστας Μοναχός, Παλόμα και άλλοι. Το κέντρο ανήκε στη λεγόμενη «κάτω νύχτα», που ύμνησε ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης. Σε αυτήν προσθέστε τα Αραπάκια, το Stop και τη Λουζιτάνια.

7.
CAN-CAN

Το 1965 ανοίγουν οι πύλες του ναού του Νίκου Γιγουρτάκη ή «Μουστάκια», γωνία Πέτρου Ράλλη και Κηφισού. Ευρωπαϊκών προδιαγραφών κέντρο και θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για να απαριθμήσουμε τα ονόματα που πέρασαν από το πάλκο του μαγαζιού που λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα.

8.
Πίνδος

Στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο για το κέντρο του Βαγγέλη Αλεξανδριανού, αφού από εδώ πέρασαν οι κορυφαίοι σολίστες του μπουζουκιού Χιώτης, Μπέμπης, Σπόρος και Γιάννης Τατασόπουλος. Οι μουσικοί πληρώνονταν με λίρες, ο ιδιοκτήτης κυκλοφορούσε πάντα με δύο περίστροφα, ενώ εδώ έκανε μυθικούς λογαριασμούς ο περίφημος κροίσος θαμώνας Καλμόλ. Στα τέλη του Εμφυλίου έμεινε μυθική η βραδιά που δεκαπέντε λοκατζήδες άνοιξαν πυρά μέσα στο μαγαζί – στο τσακίρ κέφι, με αποτέλεσμα ένας μπουζουξής να πάθει νευρικό κλονισμό από τον φόβο!

9.
Φαληρικόν

Είκοσι πέντε χρόνια κυριάρχησε στις Τζιτζιφιές και ανήκε στον Γιάννη Μαργωμένο, ο οποίος, όπως θυμούνται οι παλιοί καλλιτέχνες των ηρωικών εποχών, ήταν ο πιο μάγκας και συνεπής στους λογαριασμούς του. Τσιτσάνης-Παπαϊωάννου, βέβαια, αλλά και Πάνος Γαβαλάς και Μπιθικώτσης ήταν μερικά μόνο από τα ονόματα της μαρκίζας του.

10.
Μαντουμπάλα

Από εδώ ξεκίνησε η Γιώτα Λύδια, εδώ έκανε την τελευταία του ζωντανή εμφάνιση ο Στέλιος Καζαντζίδης. Λειτουργούσε τη δεκαετία του ’60 στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, πήρε το όνομά του από το ευπώλητο, ομώνυμο σουξέ του Καζαντζίδη και εδώ κάποτε απείλησε ο τρομερός μπράβος Πανολιάσκος ότι θα απασφάλιζε μια χειροβομβίδα αν δεν του έδιναν ένα χρηματικό ποσό για την προστασία του κέντρου. Λίγο καιρό πριν (το 1958), εδώ τράβηξαν κουμπούρια δύο ακόμη θρυλικοί μπράβοι της εποχής, ο Κατελάνος και ο Μαργαρίτης.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Radar.gr