Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις, όταν τα γεγονότα είναι αμείλικτα και ξεσκεπάζουν την ανικανότητα μιας πολιτείας, που χρόνια τώρα (θυμίζω μόνο ότι ο “Ιανός” χτύπησε τη Θεσσαλία και κυρίως την Καρδίτσα, Σεπτέμβριο του 2020) δεν μπορεί στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες, που θα μπορούσαν να μετριάσουν τουλάχιστον της καταστροφικές συνέπειες ακραίων φυσικών φαινομένων.
Γιατί, όσες καταστροφές έγιναν στη Θεσσαλία, ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι ότι δεν αφορούν μόνο τη συγκεκριμένη περιφέρεια, άλλα όλη την οικονομία της χώρας, που πολύ σύντομα θα νιώσει τις ελλείψεις δεκάδων αγροτικών προϊόντων και θα υποστεί τις συνέπειες της ακόμα μεγαλύτερης ακρίβειας, που μαθηματικά αυτές θα επιφέρουν.
Οι πλημμύρες που προκάλεσε η κακοκαιρία έχουν καταστρέψει εκατοντάδες στρέμματα καλλιεργειών, όπως τα σιτηρά, το καλαμπόκι, το βαμβάκι, τα καπνά, αλλά και τα οπωροκηπευτικά και τα αμπέλια.
Όλα τα προαναφερόμενα προϊόντα και καλλιέργειες βρίσκονταν είτε στο αρχικό στάδιο είτε μόλις πριν ξεκινήσει το μάζεμά τους.
Οι πλημμύρες κατέστρεψαν μεγάλο μέρος καλλιεργειών μήλων, ειδικά στη Μαγνησία, αλλά και αμυγδάλων, καθιστώντας τες ακατάλληλες για συγκομιδή, καθώς οι καρποί έπεσαν στο έδαφος και αλλοιώθηκαν.
Αν προστεθεί και η καταστροφή προϊόντων, κυρίως σταριών και βρόμης, αλλά και ζωοτροφών που βρίσκονταν στις αποθήκες και θα έβγαιναν σε λίγο στο εμπόριο, αντιλαμβάνεστε ότι η ζημιά στην εθνική οικονομία είναι ανυπολόγιστη.
Στον κτηνοτροφικό τομέα η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από τραγική, καθώς πνίγηκαν εκατοντάδες παραγωγικά ζώα και κτηνοτροφικές μονάδες, οι οποίες έχουν πλημμυρίσει.
Αντιλαμβάνεστε ότι η ζημιά αυτή και δεν είναι αναστρέψιμη και δεν επουλώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα, χρειάζεται πολλούς μήνες για να αντικατασταθεί ο πληθυσμός των παραγωγικών ζώων, προβάτων και κατσικιών.
Γεωπόνοι και ενώσεις καλλιεργητών και αγροτών εν γένει εκτιμούν, χωρίς βεβαίως να υπάρχει ακόμα ακριβής καταγραφή των ζημιών, ότι μπορεί να υπερβούν και τα 3 δισ. ευρώ.
Για να δούμε, όμως, τι παράγει η Θεσσαλία και ποια είναι η συμμετοχή της στην εθνική οικονομία.
H φυτική της παραγωγή κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των περιφερειών της χώρας στο σκληρό σιτάρι και το κριθάρι, ενώ μεγάλη είναι και η παραγωγή καλαμποκιού.
Προσφέρει το 38% της παραγωγής βαμβακιού, το 52,8% της παραγωγής βιομηχανικής ντομάτας, στα αχλάδια το 54,7%, στα αμύγδαλα το 51,7%, στα κάστανα το 39,5% και στα καρύδια το 26,3%.
Στον κλάδο της κτηνοτροφίας, η Θεσσαλία παράγεται το 19,4% του εγχώριου πρόβειου γάλακτος και το 13,7% του εγχώριου κατσικίσιου γάλακτος, ενώ προσφέρει το 18,5% της ελληνικής παραγωγής βοδινού κρέατος και το 19,7% του αγελαδινού γάλακτος, με την χοιροτροφία να παράγει το 10% του χοιρινού κρέατος.
Στον κλάδο τροφίμων-ποτών, ο τομέας των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι ο πιο σημαντικός.
Οι επιχειρήσεις της περιφέρειας Θεσσαλίας παράγουν το 40% των μαλακών τυριών και το 25% των σκληρών τυριών, έχοντας την εθνική πρωτιά.
Αλλά και ο αμπελοοινικός τομέας είναι σημαντικός, καθώς παράγονται εξαιρετικής ποιότητας κρασιά και αποστάγματα, με κυριότερο φυσικά το τσίπουρο.
Τέλος, ο αγροδιατροφικός κλάδος της Θεσσαλίας δίνει τις μισές σχεδόν εξαγωγές της περιφέρειας, με το 41% προέρχεται από τα γαλακτοκομικά και το 37% από μεταποιημένα λαχανικά και φρούτα.
Αυτά, για να έχουμε μία εικόνα της συμμετοχής της περιφέρειας Θεσσαλίας στην εθνική οικονομία, αλλά κυρίως για να είμαστε προετοιμασμένοι για το τι επέφερε η καταστροφική πλημμύρα, μαζί με την κρατική ανικανότητα και τις δεδομένες ευθύνες κεντρικής διοίκησης και φυσικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
