Κάθε κρίση είναι μαζί και ευκαιρία – αρκεί να μπορούν να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία επηρεάζει άμεσα τον τομέα των λιπασμάτων στην Ευρώπη.

Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους.

Οι 27 της ΕΕ εισάγουν 30% των λιπασμάτων από τη Ρωσία – ενώ το ποσοστό είναι 40% αν συνυπολογιστούν και οι εισαγωγές από τη Λευκορωσία, καθώς ο Λουκασένκο έχει ανέβει στο άρμα του Πούτιν.

Δεν χρειάζεται να πω ότι η Ευρώπη έχει και σημαντικές γεωργικές εξαγωγές προς τη Ρωσία.

Πρόκειται για ένα τοπίο που οδηγείται σε ταχεία ερημοποίηση στο νέο περιβάλλον που δημιουργούν οι κυρώσεις προς τη Μόσχα, αλλά και η διάθεση της Ρωσίας να αντιδράσει με αντίστοιχες κινήσεις.

Η γεωργική πολιτική αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ενωμένης Ευρώπης.

Και η συγκυρία επιβάλλει νέο σχεδιασμό. Ελλάδα, Ισπανία, Πολωνία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να εξασφαλίσουν αυτονομία αγροτικής παραγωγής, αλλά και αυτονομία λιπασμάτων, αν υπάρξει μια κοινή πολιτική στήριξης των δύο αυτών τομέων που είναι, βεβαίως, άρρηκτα συνδεδεμένοι.

Ειδικά, μάλιστα, η Ελλάδα, πέραν των αναγκών της εγχώριας αγοράς, μπορεί να κάνει και εξαγωγές προς την ΕΕ, με αυτονόητα οφέλη και για την πατρίδα μας, αλλά και για την Ευρώπη, που απειλείται από το φάσμα μιας διατροφικής κρίσης.

Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει οι έλληνες γεωργοί να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις διαθέσιμες εκτάσεις, κάτι που απαιτεί την αναγκαία ποσότητα λιπασμάτων. Άρα είναι αυτονόητη η στήριξη στην ελληνική λιπασματοβιομηχανία που έχει την παραγωγική επάρκεια ώστε να καλύψει την αυξημένη ζήτηση με προϊόντα άριστης ποιότητας και μεγάλης αποδοτικότητας στα χωράφια.

Η νέα πραγματικότητα έχει γίνει αντιληπτή στη Διεύθυνση Αγροτικού Τομέα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όπως και στους υπουργούς Γεωργίας των 27.

Έπονται γενναίες αποφάσεις για την αναπροσαρμογή των κανόνων στήριξης της γεωργικής παραγωγής. Τις περιμένει με αγωνία η ελληνική Γεωργία για την οποία η στιγμή είναι ιστορική.

Ο κόσμος της υπαίθρου ελπίζει σε ορθολογική εφαρμογή των κανόνων στήριξης των ντόπιων αγροτικών προϊόντων που θα έχουν παραχθεί με αμιγώς ελληνικά λιπάσματα – μακριά από τα εισαγόμενα έτοιμα ή ημιέτοιμα προϊόντα λίπανσης.

Είναι ώρα ευθύνης. Για την Ελλάδα, αυτονομία στα λιπάσματα σημαίνει αυτόνομη Γεωργία.

Μόνο έτσι θα έχουμε διατροφική ασφάλεια, αλλά και αυξημένη εξαγωγική δραστηριότητα στα αγροτικά προϊόντα.

Πρόκειται για υπόθεση εθνικού συμφέροντος, αλλά και εξέλιξη που θα φέρει την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην Ευρώπη – κάτι που όλοι θέλουμε.