Το ποίημα «μικρός ιδιόκτητος φανατισμός» που ερμήνευσε σε μελοποίηση του Θωμά Κοντογεώργη με αφορμή των πέντε χρόνων «φυγής» του σπουδαίου ποιητή Ερρίκου Μπελιέ, η συνεργασία του με την Αντζελίνα Τζολί στην ταινία Lara Croft, οι σημαντικότερες παραστάσεις που έχει γράψει και σκηνοθετήσει, η σεξουαλική παρενόχληση, οι πιο δύσκολες αλλά και αντίστοιχα οι πιο όμορφες στιγμές της διαδρομής του αλλά και τα επόμενα σχέδια του είναι τα θέματα που συζητήσαμε με τον Στέφανο Κακαβούλη.

Από τη Ζέτα Τζιώτη

Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΝΑ ΠΙΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΣΥ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ. ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ, ΣΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΣΕ ΟΛΑ.

– Στέφανε, πρόσφατα ερμήνευσες  το “Μικρός ιδιόκτητος φανατισμός” που μελοποίησε ο Θωμάς Κοντογεώργης και βασίζεται σε ποίηση του σπουδαίου μεταφραστή και ποιητή Ερρίκου Μπελιέ που έφυγε πέντε χρόνια πριν από τη ζωή. Τι αποτέλεσε για σένα πηγή έμπνευσης; 

-Η εκτίμηση στο έργο αυτού του ανθρώπου που για μένα ήταν δάσκαλος από τη δραματική σχολή και στη συνέχεια μέντορας μου. Η ποίησή του με συγκινεί βαθιά. Είναι το μόνο του ποίημα που έχει μελοποιηθεί οπότε έκαναν μια αρχή αν θες προς τιμήν του. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θωμά που εμπνεύστηκε τη  μελοποίηση.

-Σε στενοχωρεί το γεγονός ότι δεν υπήρξε σε αυτό το διάστημα μία ουσιαστικά μεγάλη προς τιμήν του ξεχωριστού αυτού ανθρώπου των γραμμάτων και των τεχνών; 

-Θλιβερό….Το’ χω πει πολλές φορές. Είναι κρίμα σε ανθρώπους που έχουν προσφέρει τόσα πράγματα στο πνεύμα να μην τους τιμούμε όπως τους αξίζει. Υπάρχει μόνο ένα ντοκιμαντέρ για τον Ερρίκο όταν ολοκλήρωσε τη μετάφραση των έργων του Σαίξπηρ και το’ χω κάνει εγώ. Ευτυχώς γιατί έχουμε τη δυνατότητα να τον ακούσουμε να μιλάει για ποίηση, θέατρο. Να ακούμε τοποθετήσεις του πάνω σε καίρια θέματα ζωής. Αλλιώς τι θα είχαμε;

-Τι κρατάς από τον Ερρίκο Μπελιέ;

-Με διαμόρφωσε σαν καλλιτέχνη και άνθρωπο.

– Συμπληρώνεις 17 χρόνια στο χώρο του θεάτρου έχοντας γράψει αλλά και σκηνοθετήσει μία σειρά πολύ σημαντικών παραστάσεων. Ποιες ξεχωρίζεις; 

-Έχω σκηνοθετήσει κυρίως έργα δικά μου οπότε αυτά θα πω μιας και είναι γέννημα μου. Το «Χωρίς Ντροπή», τα «Παιδιά του πατρός», τα «Παιχνίδια Ρόλων», τη «Γκρέκα Μάνα», τον «Ακάλεστο» και τη «Χάλκινη Άμμο».

– Τα Παιδιά του πατρός η παράσταση που έγραψες, πρωταγωνίστησες μαζί με τον Σπύρο Φωκά και έκανε τεράστια αίσθηση στη θεατρική Αθήνα αναφέρεται στην παιδοφιλία. Φανταζόσουν ποτέ η ελληνική κοινωνία θα έρχονταν αντιμέτωπη  με ένα αληθινό γεγονός, που όλοι ακούσαμε;

-Το εν λόγω θέμα απασχολεί κατά καιρούς την κοινωνία. Έχουν γυριστεί πολλές ταινίες, πολλά μυθιστορήματα έχουν γραφτεί και θεατρικά. Το ζητούμενο είναι ότι   όταν τέτοιες πράξεις παίρνουν αυτή τη διάσταση από τα Media να μην μένουν μόνο σε μια συγκεκριμένη περίπτωση που “πουλάει” λόγω ονόματος αλλά να υπάρχει συνέχεια.

Έρευνα και ουσιαστική αντιμετώπιση. Το θέμα παιδοφιλία υπάρχει αιώνες τώρα. Σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Θέλει εντατική και ιδιαίτερη προσέγγιση και όσον αφορά τους ενήλικες θύτες αλλά και τα θύματα παιδιά.

– Πλήθος ηθοποιών έχει καταγγείλει κακοποιητικές συμπεριφορές στο θεατρικό χώρο. Δέχτηκες πότε σεξουαλική παρενόχληση;

-Τα όρια είναι πολύ δυσδιάκριτα. Σεξουαλική παρενόχληση, φλερτ και κακοποίηση είναι διαφορετικές έννοιες και δεν πρέπει να συγχέονται ή να ταυτίζονται. Τη διαφορά την κάνει κυρίως ο τρόπος που εισπράττεις μια κίνηση ή έναν λόγο. Σύμφωνα με το χαρακτήρα και τα όρια σου. Με αυτές τις συνιστώσες λοιπόν δεν έχω δεχθεί καμία κακοποιητική συμπεριφορά ποτέ!

– Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι έχεις συνεργαστεί με την Αντζελίνα Τζολί στην ταινία Lara Croft. Τι κρατάς από αυτή την τεράστια διεθνή παραγωγή; 

 –Ένα όνειρο ήταν για μένα από όλες τις απόψεις.

-Πώς ήταν στα γυρίσματα; 

-Πρέπει να βάλουμε και την παράμετρο ότι εγώ ήμουν 21 χρόνων στο δεύτερο έτος της σχολής και ήταν το πρώτο μου γύρισμα. Ξαφνικά άπειρος σε μια παραγωγή χολιγουντιανή. Με δυο συνεργεία, με bodyguard να μας πηγαίνει στο set, με δυο βοηθούς σκηνοθέτη, με εκατοντάδες extras κλπ. Φαντάσου πόσο μεγάλα ήταν όλα αυτά στα μάτια μου. Ο ενθουσιασμός τα μεγέθυνε!

– Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες και ποιες αντίστοιχα οι πιο όμορφες στιγμές της διαδρομής σου; 

 -Η πορεία στην τέχνη ειδικά αν έχεις ακολουθήσει ένα πιο εναλλακτικό και ποιοτικό δρόμο είναι κυρίως δυσκολίες. Πρέπει να δημιουργείς συνεχώς εσύ τις ευκαιρίες και τα πατήματα. Να έχεις την αντοχή να το κάνεις. Ενάντια στα εμπόδια, στην απόρριψη, στην ανέχεια, στην απογοήτευση, σε όλα.  Πρέπει να βρίσκεις τη δύναμη και να δημιουργείς γιατί αυτό είσαι. Είναι ο σκοπός σου.

-Ποιο όνειρό σου δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί;

-Πολλά. Να κάνω τηλεόραση ένα δυνατό ρόλο σε κάποιο σήριαλ, όπως και κινηματογράφο. Ίσως σε μια διεθνή πάλι παραγωγή. Έτσι για άλλη μια εμπειρία.. Μην μείνω με την ανάμνηση της Lara Croft .

Θα ναι πιο συνειδητή τώρα. Αλλιώς βιωμένη.

– Ποιο έργο σου σε εκφράζει περισσότερο;

-Όλα έχουν κομμάτια μου όπως καταλαβαίνεις. Αλλά νομίζω ότι η Χάλκινη Άμμος αγγίζει λίγο πιο ευαίσθητες χορδές…

– Ανάφερε μας μία στιγμή της διαδρομής που θα ήθελες να ξαναζήσεις; 

-Θα σε πάω στο 2008. Έχει ανέβει το έργο μου Διονυσιακή Νύχτα στο Αθηνών με τις Μπέτυ Λιβανού, Κατερίνα Τσάβαλου και Μάνο Γαβρά. Κλειστά φώτα. Πρεμιέρα. Χαμηλώνει η μουσική! Ακόμα θυμάμαι το συναίσθημα της έντονης συγκίνησης και χαράς που είχα.

Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέχεια.