Δυστυχώς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα υπάρχει μια σκληρή και αμείλικτη πραγματικότητα: υπάρχουν επιλογές και επιλογές…
Εκ διαμέτρου αντίθετες η μία από την άλλη, που επιφέρουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα, εκπροσωπούν διαφορετικές φιλοσοφίες και αντιπροσωπεύουν άλλες επιχειρηματικές και διοικητικές αξίες!
Υπό το πρίσμα αυτό, για να γίνω απολύτως κατανοητός, υπάρχουν για παράδειγμα δύο διαφορετικά μοντέλα διοίκησης σε δύο προβεβλημένες και μείζονος σπουδαιότητας και μεγέθους κρατικές με την ευρεία έννοια επιχειρήσεις!
Από τη μια πλευρά υπάρχει το μοντέλο διοίκησης Στάσση στη ΔΕΗ, ενός τεχνοκράτη που επελέγη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και η μέχρι σήμερα παρουσία του έχει οδηγήσει την υπό κατάρρευση και διάλυση δυο χρόνια πριν Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού σε ένα ανεπανάληπτο success story!
Αντί να κατατμηθεί και να ληστευτούν τα περιουσιακά της στοιχεία από την διαπλοκή και τα ισχυρά συμφέροντα του χώρου, η ΔΕΗ μεταμορφώθηκε σε κυρίαρχη δύναμη στην ενέργεια, απέκτησε την πρωτοκαθεδρία όπου όλοι σπεύδουν να συνεργαστούν μαζί της σε projects και διαγωνισμούς!
Και την ώρα τούτη η ΔΕΗ κατάφερε να εκδώσει 7ετές ομόλογο, η μόλις τρίτη ελληνική εταιρία που το κατορθώνει διαχρονικά, με επιτόκιο μόλις 3,375%, πολύ χαμηλότερο του αναμενόμενου, ενώ η υπερβάλλουσα ζήτηση από τους ξένους επενδυτές αύξησε σε 500 εκατ. ευρώ την έκδοση από 350 εκατ. που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός!!!
Από την άλλη πλευρά, στον αντίποδα, υπάρχει το μοντέλο διοίκησης Σαχίνη στην ΕΥΔΑΠ!
Ένας κομματάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν τεχνοκράτης, που αποτέλεσε το πρωτοπαλίκαρο του περίφημου Μπενίση, συζύγου της Δούρου γνωστής από την επιτυχία της στο Μάτι των 100 και πλέον νεκρών, παριστάνει τον κουμανταδόρο, άγνωστο με τις πλάτες ποίου!!!
Η διοίκηση Σαχίνη αντί να εκσυγχρονίσει την εταιρία το πρώτο που φρόντισε να κάνει με το καλημέρα ήταν να διπλασιάσει τις αμοιβές της!
Και να προβαίνει στη συνέχεια σε επιστροφές κεφαλαίου ή διανομή μερισμάτων όταν η επιχείρηση καταγράφει ζημιές, για να κάνει απόσβεση των χρημάτων του ο κερδοσκόπος – επενδυτής Πόλσον!!!
Ούτε έναν διαγωνισμό δεν μπόρεσε ο Σαχίνης να ολοκληρώσει!
Η υπόθεση της Ψυττάλειας έχει βαλτώσει, ο διαγωνισμός αφού έμπλεξαν τον …νέο νταραβεριτζή της εργοληπτικής πιάτσας Στασινό του ΤΕΕ στα πόδια τους, τον οποίο ανέδειξαν ακόμη και ως …νομοθέτη (τρομάρα τους), επέτρεψε στα εγκατεστημένα συμφέροντα να ανανεώσουν για 2 χρόνια τη σύμβαση, σε υψηλές τιμές, ενώ όλα δείχνουν πως θα πάμε και σε τρίτη στη σειρά παράταση, αν και δεν προβλέπεται!
Υπό αυτή την οπτική γωνία καθίσταται αντιληπτό ότι μάνατζερ των εταιριών του Δημοσίου υπάρχουν δύο ειδών: Στάσσηδες και Σαχίνηδες! Διαλέγετε και παίρνετε!
ΥΓ. Εύχομαι και ελπίζω τώρα που η ΕΥΔΑΠ μετά τη σχετική απόφαση του ΣτΕ θα φύγει από το «μοιραίο» ΤΑΙΠΕΔ των επίσης διαχρονικά αχρήστων και ανίκανων, και θα πάει στο υπ. Δημοσίων έργων, να του κόψουν του Σαχίνη τους νταραβεριτζήδες – επικοινωνιολόγους της πιάτσας (και της πλάκας), που όμως μέσα από το σούρτα φέρτα τα αρπακτικά αυτά έχουν κονομήσει εις βάρος των πολλών, του κράτους και του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη!
